What do you think?
Rate this book
ფორთოხლის გოგონა
15 წლის გეორგი დედასთან, მამინაცვალსა და პატარა დასთან ერთად ოსლოში ცხოვრობს. მამა ბუნდოვნად ახსოვს: 4 წლის იყო, როდესაც გარდაიცვალა. 11 წლის შემდეგ ეს ადამიანი ისევ შემოიჭრა ბიჭის ცხოვრებაში - ვრცელი წერილით, რომელიც მთელი ამ ხნის განმავლობაში გეორგის ძველ საბავშვო ეტლში ინახებოდა. სიკვდილის წინ მამამ შვილს იდუმალებით მოცული ფორთოხლის გოგონას რომანტიკული ისტორია უამბო, რომელმაც პატარა გეორგი ბევრ რამეზე დააფიქრა. რომანის ბოლოში გეორგმა უნდა უპასუხოს მამის მიერ დასმულ უკანასკნელ შეკითხვას, რომელიც მისთვის გარდაცვალების შემდეგაც ძალზე მნიშნელოვანია: რას აირჩევდა, რაღაც აღმატებული ძალით მონიჭებული არჩევანის უფლება რომ ჰქონოდა: საერთოდ არმოსვლას თუ მაინც დაბადებას და გარკვეული ხანგრძლივობის სიცოცხლეს? როგორია 15 წლის ბიჭის არჩევანი, წიგნიდან შეიტყობთ.
190 pages, Paperback
First published January 1, 2003
935 people are currently reading
19.9k people want to read
About the author
Jostein Gaarder
66 books7,420 followersJostein Gaarder is a Norwegian intellectual and author of several novels, short stories, and children's books. Gaarder often writes from the perspective of children, exploring their sense of wonder about the world. He often uses meta-fiction in his works, writing stories within stories.
Gaarder was born into a pedagogical family. His best known work is the novel Sophie's World, subtitled "A Novel about the History of Philosophy." This popular work has been translated into fifty-three languages; there are over thirty million copies in print, with three million copies sold in Germany alone.
In 1997, he established the Sophie Prize together with his wife Siri Dannevig. This prize is an international environment and development prize (USD 100,000 = 77,000 €), awarded annually. It is named after the novel.
Gaarder was born into a pedagogical family. His best known work is the novel Sophie's World, subtitled "A Novel about the History of Philosophy." This popular work has been translated into fifty-three languages; there are over thirty million copies in print, with three million copies sold in Germany alone.
In 1997, he established the Sophie Prize together with his wife Siri Dannevig. This prize is an international environment and development prize (USD 100,000 = 77,000 €), awarded annually. It is named after the novel.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 3,271 reviews
August 12, 2021
Appelsinpiken = The Orange Girl, Jostein Gaarder
The Orange Girl is a Norwegian movie released in February 2009. It is based on a book by author Jostein Gaarder; a book translated to 43 languages.
Georg Røed's father Jan Olav died when he was four years old. Eleven years later, Georg's grandmother finds letters addressed to Georg from Jan Olav, written before his death, along with a story titled "The Orange Girl."
As Georg soon discovers, "The Orange Girl" is not simply a story, but a riddle from the past that centers around an incident from his father's youth.
In the story, it is revealed that Jan Olav had once boarded a tram and had taken notice of a beautiful girl who had been clutching a bag of oranges.
When tram abruptly jolted, the girl's oranges were dispersed.
Jan Olav attempted to collect the oranges, but found that the girl had already disembarked from the tram. The story is a request for his son to solve the mystery of the orange girl's identity.
تاریخ نخستین خوانش: ماه جولای سال 2008 میلادی
عنوان: دختر پرتقالی؛ نویسنده: یوستاین (یوستین) گاردر (گوردر)؛ مترجم: بابک تبرایی؛ مشخصات نشر: تهران، نیلا، 1385، در 144ص، شابک 9648573581؛ موضوع داستانهای نویسندگان نروژ - سده 20م
عنوان: دختر پرتقالی؛ نویسنده: یوستاین (یوستین) گاردر (گوردر)؛ مترجم: مهوش خرمی پور؛ ویراستار ویدا اسلامیه؛ مشخصات نشر تهران، تندیس، چاپ اول 1385، چاپ پنجم 1388، در 188ص، شابک 9789648944136؛
پدر «جرج» در چهار سالگی او فوت کرده، اکنون «جرج» پانزده ساله است، و یازده سال پس از مرگ پدرش، نامه ای از ایشان پیدا میکند، که خطاب به «جرج» نوشته شده است؛ پدرش که گویا از درگذشت نزدیک خویش آگاه بوده، طی نامه ای، شرح آشنایی و عشق خویش به یک دختر پرتقالی (منظور میوه پرتقال است) را بیان میکند؛ میگوید: من ناراحتم که به دنیا آمدم تا وسط خوشیهایم از دنیا بروم؛ و از «جرج» میپرسد («جرج» اگه تو موقع تشکیل جهان بهت میگفتن وقتی زمانش برسه میتونی بری دنیا را ببینی اما وقتی زمانش رسید باید بیای بیرون ازش هر وقت که میخواد باشه آیا دلت میخواست اصلا به دنیا بیای؟)؛ کتاب این پرسش را طرح میکند «اگر حق انتخاب با شما بود آیا به دنیا میآمدید؟»؛
نقل از متن: (درست نمی‌دانستم که باید این داستان را باور کنم یا نه؛ هیچ‌گاه کسی نمیتواند یقین داشته باشد، که پدر، مادر، یا مادر بزرگش، حقیقت را گفته باشند، به خصوص وقتی که موضوعِ حساسی هم در میان باشد؛ اما نمی‌دانم چرا کسی یازده سال پیش، فکرش را به کار نینداخت، که کامپیوتر پدرم را روشن کند، که نامه‌ها را با آن نوشته بود، این موضوع برای من معمای بزرگی است، البته شاید هم آن‌ها سعی کرده باشند، که اینکار را بکنند، اما قوه ی تخیلشان چندان قوی نبوده، که بتوانند رمز آن را دربیاورند، در حالی که کامپیوترها در آن زمان پیچیده نبوده، و رمز آن‌ها حداکثر هشت حرف داشته است؛ واقعا باورنکردنی است؛ بعد هم کامپیوتر پدر را، در اتاق زیر شیروانی گذاشته بودند؛ موضوع کامپیوتر پدر را، بعدها به طور دقیق‌تری شرح می‌دهم؛ اما حالا دیگر پدرم باید صحبت کند، و من هم در لابه‌لای حرف‌های او، نقد و تفسیر خودم را خواهم داشت، و در پایان هم شرحی بر آن خواهم نوشت، و باید این‌طور باشد، زیرا پدرم در نامه ی مفصل و طولانیش، سئوال‌های پرمعنی و مشکلی کرده، و جواب‌های من برای او، اهمیت زیادی دارد؛ با یک شیشه کوکاکولا، و کاغذهایم به اتاقم رفتم، و در را به روی خودم قفل کردم؛ کاری که هرگز نکرده بودم...؛ حالا سعی می‌کنم، دوباره چند میلیارد سال به عقب برگردم، زیرا باید تصمیم بگیرم، که در چند میلیارد سال دیگر، در کره ی زمین زندگی بکنم، یا نکنم؛ حالا دیگر می‌دانم، که این داستان چگونه شروع شده و من چه کسی را دوست خواهم داشت)؛ پایان
تاریخ بهنگام رسانی 10/06/1399هجری خورشیدی؛ 20/05/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
The Orange Girl is a Norwegian movie released in February 2009. It is based on a book by author Jostein Gaarder; a book translated to 43 languages.
Georg Røed's father Jan Olav died when he was four years old. Eleven years later, Georg's grandmother finds letters addressed to Georg from Jan Olav, written before his death, along with a story titled "The Orange Girl."
As Georg soon discovers, "The Orange Girl" is not simply a story, but a riddle from the past that centers around an incident from his father's youth.
In the story, it is revealed that Jan Olav had once boarded a tram and had taken notice of a beautiful girl who had been clutching a bag of oranges.
When tram abruptly jolted, the girl's oranges were dispersed.
Jan Olav attempted to collect the oranges, but found that the girl had already disembarked from the tram. The story is a request for his son to solve the mystery of the orange girl's identity.
تاریخ نخستین خوانش: ماه جولای سال 2008 میلادی
عنوان: دختر پرتقالی؛ نویسنده: یوستاین (یوستین) گاردر (گوردر)؛ مترجم: بابک تبرایی؛ مشخصات نشر: تهران، نیلا، 1385، در 144ص، شابک 9648573581؛ موضوع داستانهای نویسندگان نروژ - سده 20م
عنوان: دختر پرتقالی؛ نویسنده: یوستاین (یوستین) گاردر (گوردر)؛ مترجم: مهوش خرمی پور؛ ویراستار ویدا اسلامیه؛ مشخصات نشر تهران، تندیس، چاپ اول 1385، چاپ پنجم 1388، در 188ص، شابک 9789648944136؛
پدر «جرج» در چهار سالگی او فوت کرده، اکنون «جرج» پانزده ساله است، و یازده سال پس از مرگ پدرش، نامه ای از ایشان پیدا میکند، که خطاب به «جرج» نوشته شده است؛ پدرش که گویا از درگذشت نزدیک خویش آگاه بوده، طی نامه ای، شرح آشنایی و عشق خویش به یک دختر پرتقالی (منظور میوه پرتقال است) را بیان میکند؛ میگوید: من ناراحتم که به دنیا آمدم تا وسط خوشیهایم از دنیا بروم؛ و از «جرج» میپرسد («جرج» اگه تو موقع تشکیل جهان بهت میگفتن وقتی زمانش برسه میتونی بری دنیا را ببینی اما وقتی زمانش رسید باید بیای بیرون ازش هر وقت که میخواد باشه آیا دلت میخواست اصلا به دنیا بیای؟)؛ کتاب این پرسش را طرح میکند «اگر حق انتخاب با شما بود آیا به دنیا میآمدید؟»؛
نقل از متن: (درست نمی‌دانستم که باید این داستان را باور کنم یا نه؛ هیچ‌گاه کسی نمیتواند یقین داشته باشد، که پدر، مادر، یا مادر بزرگش، حقیقت را گفته باشند، به خصوص وقتی که موضوعِ حساسی هم در میان باشد؛ اما نمی‌دانم چرا کسی یازده سال پیش، فکرش را به کار نینداخت، که کامپیوتر پدرم را روشن کند، که نامه‌ها را با آن نوشته بود، این موضوع برای من معمای بزرگی است، البته شاید هم آن‌ها سعی کرده باشند، که اینکار را بکنند، اما قوه ی تخیلشان چندان قوی نبوده، که بتوانند رمز آن را دربیاورند، در حالی که کامپیوترها در آن زمان پیچیده نبوده، و رمز آن‌ها حداکثر هشت حرف داشته است؛ واقعا باورنکردنی است؛ بعد هم کامپیوتر پدر را، در اتاق زیر شیروانی گذاشته بودند؛ موضوع کامپیوتر پدر را، بعدها به طور دقیق‌تری شرح می‌دهم؛ اما حالا دیگر پدرم باید صحبت کند، و من هم در لابه‌لای حرف‌های او، نقد و تفسیر خودم را خواهم داشت، و در پایان هم شرحی بر آن خواهم نوشت، و باید این‌طور باشد، زیرا پدرم در نامه ی مفصل و طولانیش، سئوال‌های پرمعنی و مشکلی کرده، و جواب‌های من برای او، اهمیت زیادی دارد؛ با یک شیشه کوکاکولا، و کاغذهایم به اتاقم رفتم، و در را به روی خودم قفل کردم؛ کاری که هرگز نکرده بودم...؛ حالا سعی می‌کنم، دوباره چند میلیارد سال به عقب برگردم، زیرا باید تصمیم بگیرم، که در چند میلیارد سال دیگر، در کره ی زمین زندگی بکنم، یا نکنم؛ حالا دیگر می‌دانم، که این داستان چگونه شروع شده و من چه کسی را دوست خواهم داشت)؛ پایان
تاریخ بهنگام رسانی 10/06/1399هجری خورشیدی؛ 20/05/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
March 27, 2022
“My father died eleven years ago. I was only four then. I never thought I’d hear from him again, but now we’re writing a book together.”
Sometimes, there's a disarming beauty in simplicity. Sometimes, describing ordinary feelings and doubts is enough for writing extraordinary books. This is the case. I'm so happy that this is my first Gaarder's book. I love how he evokes emotions in the reader's mind without even trying to manipulate them.
The plot isn't quite about philosophy, but it also isn't about the romance. It's about whether or not life is worth living without any regrets and if it is, how to be happy with the people you care about. It's also about growing up and fighting for what we want. Gaarder had done a beautiful job in not making this a self-help book.
You may think this is some supernatural novel or that Georg is insane, but it's none of the above. Georg is a curious 15-year-old kid whose biggest problem is how to talk to a girl he likes. Then he finds a letter from his father. A letter, his dad wrote to him a few weeks before he died. In that envelope was everything he's father ever wanted to talk to him about but he couldn't because Georg was too young. Mainly, Jan Olav writes about the Orange girl.
“I've nothing against eye make-up and lipstick. But the fact is that we’re actually living on a planet in space. For me that’s an extraordinary thought. It’s mind-boggling just to think about the existence of space at all. But there are girls who can’t see the universe for eye liner.”
The story is more about Jan Ulav and his perspective on life. The reader also has an insight into Georg's head and they both entwine. They're so much alike. Georg is mature for his age, but still is just a teenager, and there are some funny moments where it's clearly shown. Like, when he didn't want to go jogging with his stepfather because he said the running will help him get rid of acne and Georg didn't want to let him know that acne bothers him.
“The reason I cried wasn’t just because I knew I might soon be leaving you. I cried because you were so young. I cried because the two of us couldn’t have a proper talk.”
It's merely a start of the book and I found myself in tears. Jan Olav wasn't only sad because he's dying, he was sad because he'll never truly know his son. He spent only three years with him and couldn't get enough of him and suddenly, his happiness is cruelly taken away. The reason for it is not war, divorce nor natural catastrophe, it's actually a disease. I was able to feel Jan Olav's pain like it was mine. I just don't know if it was right for Georg to read the letter his father left for him.
“The truth is that I feel totally helpless, or totally inconsolable, to be more honest. I’m not trying to hide it, but it’s something you’re not to worry about.”
One of the worst feelings in the world is when you're helpless. And yet, Jan Olav had to live day after day with that feeling and tried to be happy in front of his son, because he was too young to comprehend what was going on. He tried to cherish the time they had left, but he couldn't help the sorrow. Honestly, Gaarder does a painfully good job at describing all those emotions.
“I noticed nothing that Sunday except that the Orange Girl was missing. I only had eyes for what wasn’t there.”
At first, I thought Jan Olav's search for the Orange girl was obsessive and unhealthy. He let his "hunt" get in a way of him living his life. He wanted her to be a part of his world and he was so persistent, nothing could change his mind about it. But then again, he simply KNEW she was the one and he didn't want to let her get away.
“I can wait until my heart bleeds with sorrow.”
Usually, I would find this quote pathetic or sappy, but in this case, I find it rather poetic. This is simply a part of Jan Olav's charm. In his viewpoint, he met his soul mate and he doesn't want to wait. Said on a right occasion and by a right man, this could melt any girl's heart. Most of us just don't want to admit it.
“I'm not just some butterfly for you to catch.”
The Orange girl is no cookie. She's independent, unafraid of exploring her affinities. Without a doubt, she isn't reluctant to getting what she wants, but she also doesn't let her inconsistent desires get in a way. She wants Jan Olav the same way he wants her and honestly their love story is one of the most beautiful romances I've ever read about.
“We can't own each other's past. The question is whether we have a future together.”
It should be simple like that. There are no big twists in the story. You can guess at the beginning who the Orange girl is and it isn't a bad thing. The book would be pointless if she was anyone else. I just wish I could find out more about the Orange Girl's reaction after reading the letter. We see only glimpses.
“If I’d chosen never to the foot inside the great fairytale, I’d never have known what I’ve lost. Do you see what I’m getting at? Sometimes it’s worse for us human beings to lose something dear to us than never to have had it at all.”
It's not about where you are or what you're doing, it's about people you're with. It's about having a circle of your closest ones and always be with them. But what happens when you have to leave them against your will? Is it really better to have nothing? I don't think so. I just love how Gaarder raises existential questions out of tough life choices.
“I ask again what would you have chosen if you’d had the chance? Would you have elected to live a short span on earth only to be wrenched away from it all, never ever to return? Or would you have said no, thank you? You have only these two choices. Those are the rules. In choosing to live, you also choose to die.”
Georg made a beautiful comparison over what Jan Olav said. If there was a choice for him to try the best flavor of his favorite ice cream, but only a milligram, he'd refuse. But, he'd still choose life despite how short it is. For a teenager, George is incredibly insightful and mature, while still managing not to become an adult too early.
Overall, it was a poignant read. There were some parts so cute that I was actually hugging the book and other parts so depressing I cried. This is the best kind of book. It's not about the genre, it's about the emotions the book evokes. Occasionally, the book doesn't need to have an astonishing plot to be good, sometimes it's all about the characters like Jan Olav and Georg.
Check out my blog!
Sometimes, there's a disarming beauty in simplicity. Sometimes, describing ordinary feelings and doubts is enough for writing extraordinary books. This is the case. I'm so happy that this is my first Gaarder's book. I love how he evokes emotions in the reader's mind without even trying to manipulate them.
The plot isn't quite about philosophy, but it also isn't about the romance. It's about whether or not life is worth living without any regrets and if it is, how to be happy with the people you care about. It's also about growing up and fighting for what we want. Gaarder had done a beautiful job in not making this a self-help book.
You may think this is some supernatural novel or that Georg is insane, but it's none of the above. Georg is a curious 15-year-old kid whose biggest problem is how to talk to a girl he likes. Then he finds a letter from his father. A letter, his dad wrote to him a few weeks before he died. In that envelope was everything he's father ever wanted to talk to him about but he couldn't because Georg was too young. Mainly, Jan Olav writes about the Orange girl.
“I've nothing against eye make-up and lipstick. But the fact is that we’re actually living on a planet in space. For me that’s an extraordinary thought. It’s mind-boggling just to think about the existence of space at all. But there are girls who can’t see the universe for eye liner.”
The story is more about Jan Ulav and his perspective on life. The reader also has an insight into Georg's head and they both entwine. They're so much alike. Georg is mature for his age, but still is just a teenager, and there are some funny moments where it's clearly shown. Like, when he didn't want to go jogging with his stepfather because he said the running will help him get rid of acne and Georg didn't want to let him know that acne bothers him.
“The reason I cried wasn’t just because I knew I might soon be leaving you. I cried because you were so young. I cried because the two of us couldn’t have a proper talk.”
It's merely a start of the book and I found myself in tears. Jan Olav wasn't only sad because he's dying, he was sad because he'll never truly know his son. He spent only three years with him and couldn't get enough of him and suddenly, his happiness is cruelly taken away. The reason for it is not war, divorce nor natural catastrophe, it's actually a disease. I was able to feel Jan Olav's pain like it was mine. I just don't know if it was right for Georg to read the letter his father left for him.
“The truth is that I feel totally helpless, or totally inconsolable, to be more honest. I’m not trying to hide it, but it’s something you’re not to worry about.”
One of the worst feelings in the world is when you're helpless. And yet, Jan Olav had to live day after day with that feeling and tried to be happy in front of his son, because he was too young to comprehend what was going on. He tried to cherish the time they had left, but he couldn't help the sorrow. Honestly, Gaarder does a painfully good job at describing all those emotions.
“I noticed nothing that Sunday except that the Orange Girl was missing. I only had eyes for what wasn’t there.”
At first, I thought Jan Olav's search for the Orange girl was obsessive and unhealthy. He let his "hunt" get in a way of him living his life. He wanted her to be a part of his world and he was so persistent, nothing could change his mind about it. But then again, he simply KNEW she was the one and he didn't want to let her get away.
“I can wait until my heart bleeds with sorrow.”
Usually, I would find this quote pathetic or sappy, but in this case, I find it rather poetic. This is simply a part of Jan Olav's charm. In his viewpoint, he met his soul mate and he doesn't want to wait. Said on a right occasion and by a right man, this could melt any girl's heart. Most of us just don't want to admit it.
“I'm not just some butterfly for you to catch.”
The Orange girl is no cookie. She's independent, unafraid of exploring her affinities. Without a doubt, she isn't reluctant to getting what she wants, but she also doesn't let her inconsistent desires get in a way. She wants Jan Olav the same way he wants her and honestly their love story is one of the most beautiful romances I've ever read about.
“We can't own each other's past. The question is whether we have a future together.”
It should be simple like that. There are no big twists in the story. You can guess at the beginning who the Orange girl is and it isn't a bad thing. The book would be pointless if she was anyone else. I just wish I could find out more about the Orange Girl's reaction after reading the letter. We see only glimpses.
“If I’d chosen never to the foot inside the great fairytale, I’d never have known what I’ve lost. Do you see what I’m getting at? Sometimes it’s worse for us human beings to lose something dear to us than never to have had it at all.”
It's not about where you are or what you're doing, it's about people you're with. It's about having a circle of your closest ones and always be with them. But what happens when you have to leave them against your will? Is it really better to have nothing? I don't think so. I just love how Gaarder raises existential questions out of tough life choices.
“I ask again what would you have chosen if you’d had the chance? Would you have elected to live a short span on earth only to be wrenched away from it all, never ever to return? Or would you have said no, thank you? You have only these two choices. Those are the rules. In choosing to live, you also choose to die.”
Georg made a beautiful comparison over what Jan Olav said. If there was a choice for him to try the best flavor of his favorite ice cream, but only a milligram, he'd refuse. But, he'd still choose life despite how short it is. For a teenager, George is incredibly insightful and mature, while still managing not to become an adult too early.
Overall, it was a poignant read. There were some parts so cute that I was actually hugging the book and other parts so depressing I cried. This is the best kind of book. It's not about the genre, it's about the emotions the book evokes. Occasionally, the book doesn't need to have an astonishing plot to be good, sometimes it's all about the characters like Jan Olav and Georg.
Check out my blog!
February 11, 2025
But the dream of something unlikely has its own special name. We call it hope.
The Orange Girl ~~~ Jostein Gaarder
The Orange Girl was my introduction to Jostein Gaarder; Thanks to my friend, ST for suggesting Gaarder to me. The Orange Girl was the perfect book to read after finishing Ulysses.
Gaarder is a true romantic and The Orange Girl is as fine a feel good book as there is.
While reading The Orange Girl, you will experience a wide range of emotions ~~ you will laugh, cry, be frustrated, and think WTF Jan Olav??? This beautiful story will definitely affect you in ways you don't quite expect.
The Orange Girl is short, and handsomely written. At a slim 151 pages, Gaarder will take you on a journey thru love, death, family, and quantum mechanics while making you question everything you thought you believed in, but in wonderful, heartfelt ways. At the heart of all this, is a question our hero, Georg, must answer for his father. It maybe the most important question Georg is ever asked.
While on this journey of self discovery with his father, Georg learns about his parents courtship, his roots, synchronicity, and the power of love in all her forms. It is an eye opening journey that should make all of Gaarder's readers question who they are, where they come from and most importantly, to ask thoughtful, probing questions about what they perceive as their reality.
My only real gripe with The Orange Girl is its poor English translation. There were times the translation left me scratching my head wondering why wasn't this proofed better?
Ultimately, I loved The Orange Girl. It is wonderfully written, and well worth your time.
The Orange Girl ~~~ Jostein Gaarder
The Orange Girl was my introduction to Jostein Gaarder; Thanks to my friend, ST for suggesting Gaarder to me. The Orange Girl was the perfect book to read after finishing Ulysses.
Gaarder is a true romantic and The Orange Girl is as fine a feel good book as there is.
While reading The Orange Girl, you will experience a wide range of emotions ~~ you will laugh, cry, be frustrated, and think WTF Jan Olav??? This beautiful story will definitely affect you in ways you don't quite expect.
The Orange Girl is short, and handsomely written. At a slim 151 pages, Gaarder will take you on a journey thru love, death, family, and quantum mechanics while making you question everything you thought you believed in, but in wonderful, heartfelt ways. At the heart of all this, is a question our hero, Georg, must answer for his father. It maybe the most important question Georg is ever asked.
While on this journey of self discovery with his father, Georg learns about his parents courtship, his roots, synchronicity, and the power of love in all her forms. It is an eye opening journey that should make all of Gaarder's readers question who they are, where they come from and most importantly, to ask thoughtful, probing questions about what they perceive as their reality.
My only real gripe with The Orange Girl is its poor English translation. There were times the translation left me scratching my head wondering why wasn't this proofed better?
Ultimately, I loved The Orange Girl. It is wonderfully written, and well worth your time.
May 8, 2020
من خيلي غبطه ميخورم به كسايي كه اين كتابو تو سن پايين خوندن يا كلا وقتايي كم سن بودن كتابخوني رو شروع كردن.
بعضي كتاب ها را بايد تو سن خاصي خوند،بعد از يه سني ديگه اون تاثيري كه بايد داشته باشه رو نداره!
بعضي كتاب ها را بايد تو سن خاصي خوند،بعد از يه سني ديگه اون تاثيري كه بايد داشته باشه رو نداره!
December 19, 2016
من باید کتابای اینو همون شونزده- هیفده سالگی‌م که دنیای سوفی رو خوندم وخوشم اومد، می‌خوندم. چون الآن به نظرم خیلی دل‌خوش‌کُنَکی‌ان.
یوستین گاردر ایده‌های خوبی داره. ولی به هیچ‌وجه داستان‌نویس نیست. کل ایده و مفهوم و هدفش رو دوست داشتم. ولی نویسنده بیخودی بهش رنگ و لعاب داده. چنان از دختر پرتقالی تعریف میکرد که انگار واقعاً متعلق به این دنیا نیست و خیلی افسانه‌ایه و اینا. من می‌دونم عشق خاصیتش همینه. ولی حتی برای منی که اینقد احساساتی‌ام، خیلی لوس و مبالغه‌آمیز بود. به نظرم داستان اصلاً رمان نیست. می‌شه یه اثر کوتاهش کرد و این همه طول و تفصیل، اونم تکراری و بی‌هیجان و افراطی... ازین‌جور عشقا اصلاً خوشم نمی‌آد. قضیه به نظرم خیلی جدی‌تر از ادا و اصول‌های این داستانه. نمی‌دونم، شاید من این‌طوری‌ام. ولی حتی به نظرم اینقد به عشق پرداخته بود که خیلی از مفهوم‌های خوبش رو کشته بود یا کمرنگشون کرده بود. بدتر از همه هم پایان‌بندی‌ش بود. اینجوری باشه همه می‌تونن داستان آشنایی یا عشق مامان و باباشونو بنویسن. ولی فلسفه وجودیِ خودِ آدم.. برام جالب بود. کاش بهش بیشتر می‌پرداخت و داستان عشقی‌شونو کم‌تر میکرد.
یوستین گاردر ایده‌های خوبی داره. ولی به هیچ‌وجه داستان‌نویس نیست. کل ایده و مفهوم و هدفش رو دوست داشتم. ولی نویسنده بیخودی بهش رنگ و لعاب داده. چنان از دختر پرتقالی تعریف میکرد که انگار واقعاً متعلق به این دنیا نیست و خیلی افسانه‌ایه و اینا. من می‌دونم عشق خاصیتش همینه. ولی حتی برای منی که اینقد احساساتی‌ام، خیلی لوس و مبالغه‌آمیز بود. به نظرم داستان اصلاً رمان نیست. می‌شه یه اثر کوتاهش کرد و این همه طول و تفصیل، اونم تکراری و بی‌هیجان و افراطی... ازین‌جور عشقا اصلاً خوشم نمی‌آد. قضیه به نظرم خیلی جدی‌تر از ادا و اصول‌های این داستانه. نمی‌دونم، شاید من این‌طوری‌ام. ولی حتی به نظرم اینقد به عشق پرداخته بود که خیلی از مفهوم‌های خوبش رو کشته بود یا کمرنگشون کرده بود. بدتر از همه هم پایان‌بندی‌ش بود. اینجوری باشه همه می‌تونن داستان آشنایی یا عشق مامان و باباشونو بنویسن. ولی فلسفه وجودیِ خودِ آدم.. برام جالب بود. کاش بهش بیشتر می‌پرداخت و داستان عشقی‌شونو کم‌تر میکرد.
Read
June 15, 2014حالتي بعد ما لقيت الرواية
:D
August 30, 2007
This book helped me be calm and still in a very difficult time in my life. I borrowed it from a friend, Shehneela, when I chanced upon it in her hostel room. I did not have any great reasons to pick this book up when she offered me to select something from her bookshelf, but now I am glad I picked this one up.
I cannot explain in simple words how this book has helped untie a knot in my heart and mind, but it has, and for that reason, I wanted to do away with Shehneela's copy altogether. I was unsuccessful. But the great thing about this book was that it helped me let go. And I did.
A year later, I spotted a copy in the bookshop (Staples) beside my new office (Ovex Tech). I did not have the money to buy it at that time, so each day I went to the shop in my lunch break to check if the copy was still there. As soon as I got my first pay cheque cashed, I went in and bought the book.
It was a small victory, but a great feeling at the same time. I do not know why anyone would be so attached to a slim book by a not-so-well-known author but I suppose the circumstances hold the secret.
All I can say about this book is that it is straightforward, well-written and Gaarder does not repeat himself in this tale, as he has most commonly done in many of his other books. The narrative is crisp, with quick, realistic transitions in the tale, a resolution and well, it's just a good story well told. Something I won't mind reading again and again.
I cannot explain in simple words how this book has helped untie a knot in my heart and mind, but it has, and for that reason, I wanted to do away with Shehneela's copy altogether. I was unsuccessful. But the great thing about this book was that it helped me let go. And I did.
A year later, I spotted a copy in the bookshop (Staples) beside my new office (Ovex Tech). I did not have the money to buy it at that time, so each day I went to the shop in my lunch break to check if the copy was still there. As soon as I got my first pay cheque cashed, I went in and bought the book.
It was a small victory, but a great feeling at the same time. I do not know why anyone would be so attached to a slim book by a not-so-well-known author but I suppose the circumstances hold the secret.
All I can say about this book is that it is straightforward, well-written and Gaarder does not repeat himself in this tale, as he has most commonly done in many of his other books. The narrative is crisp, with quick, realistic transitions in the tale, a resolution and well, it's just a good story well told. Something I won't mind reading again and again.
January 17, 2020
“In choosing to live, you also choose to die”
Shall we never start because we fear the final?!
Since every beginning encloses an ending, obviously what really counts is what we do in between!
Denying ourselves the experience will be like arresting our own development!...*
So Simple... So True 👍
*However there are things your survival instinct will probably advise you not to do:
https://youtu.be/rTOKUfcDVQQ
Probably 😉
Shall we never start because we fear the final?!
Since every beginning encloses an ending, obviously what really counts is what we do in between!
Denying ourselves the experience will be like arresting our own development!...*
So Simple... So True 👍
*However there are things your survival instinct will probably advise you not to do:
https://youtu.be/rTOKUfcDVQQ
Probably 😉
October 10, 2014
احك يا أبي_ احك.
لا توجد أبداً برتقالتين متشابهتين في هذا العالم !
ثلاث ساعات استغرقتني تلك الرواية من الوقت لإتمام قرأئتها، العمل المبدع والذي قلما تقرأ شيئاً مثله، لأول مرة في حياتي أبكي أثناء القراءة، وأنا كعادتي مش بتأثر بسرعة ومش عاطفي خالص، لكن يمكن لإن الأحداث لمستني وحسيت بيها كأني البطل تماماً، ويمكن لتشابه بين شخصية جورج البطل وبيني.
حقاً هي رواية عجبية بكل المقاييس، مزج فيها الكاتب ما بين السرد المحكم، والروي المباشر، ومابين التطويل في الحوار ومط الحديث، حوارات طويلة ما بين الأبطال، تبادل الروي ما بينهم، تمسك فيها البطل جورج بزمام الأمور وكان هو الراوي والمفسر والمحلل للكلام، فكرني بأسلوب ساراماجو في السرد والتدخل، إلا إنه هنا البطل كان من داخل الرواية على عكس ساراماجو، أسلوب الترجمة كان مشابه لأعمال ساراماجو المترجمة من حيث كثرة الوقف واسنخدام الفاصلة والنقطة دوناً عن باقي العلامات، واللي بتسبب أحياناً تشتت في حالة عدم التركيز وفقد الإنتباه.
هتكلم عن القصة أولاً فكرة الرواية مش جديدة، ومش عبقرية من حيث القصة نفسها، ولكن اللي جذب إنتباهي هو شكلها الفريد والصياغة الفلسفية للأفكار، وغرازة معلومات الكاتب والموضوع العام للرواية فكرة الوجود والسبب من وراء وجودنا، وهل إحنا لينا هدف في الحياة ولا خلقنا اعتباطاً
أسلوب جاردر جميل، مو مشابه لدان براون من حيث كثرة الألغاز، والإثارة وكده، إلا إنه أقل منه من الناحية الأدبية، ودان براون أمتع كتير، عجبتني جداً غزارة معلومات الكاتب، وكونه قدر يصيغ أفكار تتسم بالصعوبة والقوة بطريقة أدبية بسيطة، من الروايات الفلسفية اللي بتشقلب فكرك تماماً.
الحوارات ما بين الشخصيات وإن كانت مفتعلة أحياناً، إلا إنه ما بينها كلمات لا تخلو من الحكمة ونصائح عظيمة الأثر، عن الرواية مفسها ليا تعليق بسيط على جاردر، جاردر فيلسوف ومفكر كبير وعالم أصيل وبارع ومبدع في مجاله، لكن كروائي فهو على درجة أقل منه كفيلسوف، الرواية أحداثها بطيئة جداً مملة في بناءها، جافة في دراماتيكيتها، ما عدا الجزء الأخير منها واللي أبكاني حقيقة، الرواية فيها تطويل فظيع، وأحداث كنا في غنى عنها وشايفها ملهاش أي دور في الرواية، وحسيت إنها حشو على الفارغ، مط ورغي ولت وعجن مفيش منه بد، كان ممكن يخصتر الجزء بتاع ميزات كل شخصية أو حتى يلغيه، وده من العيوب اللي خلتني أفكر أترك الرواية من كتر الملل، وده شئ متكرر برضه وشفته في عالم صوفي، فهي جاءت ممتعة مغلفة بملل شديد، وأحداث وتفاصيل كتير ملهاش لازمة، وده يرجع لنمطية الكاتب واللي ملحوظة في كل أعماله واللي ممكن تثني أي حد إنه يكمل الكتاب بسببه، الرواية عامة كويسة جداً وممكن لو تمعنت في ما بين السطور وحسيت كل فكرة في الرواية وفكرت في مدى واقعيتها ممكن تغير فكرتك ونظرتك للكون ولنفسك، وده كان الغالب في نهاية الرواية اللي كانت مليئة بالنصائح والمقولات الحكيمة، بالنسبة للأفكار الفلسفية اللي في الرواية فأنا عندي تغليق بسيط، ويمكن ده الجزء الأكبر اللي هيتعرض للنقد، كون الأب كان كافر بالآخرة وبالبعث بعد الموت، وكونه بينتقد أفكار دينية معينة، واللي كانت غامضة لشكل كبير، فهو أحياناً يقر بنظرية الخلق وأحياناً بنظرية التطور لدارةيت، ومابين نظرته التشاؤمية للوجود البشري، وما بين التفاؤل عند الإبن، إلا إنه كان محايد بشكل كبير جداً ومنصف في طرحه للأفكار دي، فهو ما أجبركش على فكرة معينة وأصر على إقناعك بيها، هو عمل طرح للأفكار كافة و سمح لكل قارئ يتعاطف مع الفكرة المتفقة مع أيدولوجيته الدينية والفكرية، وده شئ يحسب لجاردر أكيد، وهو كان ملاحظ برضه في روايته الشهيرة، عالم صوفي، نفس الجمال والحياد في العرض.
نظرة عامة للرواية : الرواية في أولها كانت جيدة وإن أتسمت بالبطئ، والجز التاني كان بطئ جداً وممل وتفاصيله مقرفة في عرضه للشخصيات وكترتها كانت سبب في إضفاء كم كبير من الملل، الجزء التالت كان مشوق وجيد جداً، إلا إن الجزء الأخير من الرواية هو الأفضل على الإطلاق وكان نفسي ما يخلصش بالسرعة دي، الولد وأبوه ورسالته له وزوج أمه كلها شخصيات جه على لسانها كلمات جميلة جداً وعجبتني بشدة، ده كان سبب إن الرواية شكلها اتغير من حال لحال، أحياناً مملة وأحياناً ممتعة
التقييم: خمس نجوم أكيد، وإن كنت هبقى مجامل شوية بس ده يرجع إن الرواية فريدة، وعجبني جداً المزج ما بين الفكر والفلسفة والأدب، ولإنها هتسيب فيك أثر أكيد وقوي بعد قرائتها، وما أعتقدش إنك بعد قرائتها هتخرج ممن غير إستفادة، وإحتمال تغير نظرتك للوجود ونظرتك للحياة، وهتعرفك برضه قيمتك وهدف الإله من خلقك والسبب لوجودك في الكون ده
تجربة مثيرة جداً واستمتعت بالرواية جداً وأعتقد مش هتكون آخر قراءة لجاردر، فهو مع ضعفه روائاً إلا إنه قوي جداً من ناحية الفكر والفلسفة، وكتاباته تستحق العناء
الترجمة كانت متوسطة، لا بأس بها، أحياناً كانت ضعيفة وأحياناً جيدة بس الشكل العام لها كان كويس.
أشكر هبة شكراً جزيلاً لترشيحها الرواية دي وكونها حمستني لقراءتها.
لا توجد أبداً برتقالتين متشابهتين في هذا العالم !
ثلاث ساعات استغرقتني تلك الرواية من الوقت لإتمام قرأئتها، العمل المبدع والذي قلما تقرأ شيئاً مثله، لأول مرة في حياتي أبكي أثناء القراءة، وأنا كعادتي مش بتأثر بسرعة ومش عاطفي خالص، لكن يمكن لإن الأحداث لمستني وحسيت بيها كأني البطل تماماً، ويمكن لتشابه بين شخصية جورج البطل وبيني.
حقاً هي رواية عجبية بكل المقاييس، مزج فيها الكاتب ما بين السرد المحكم، والروي المباشر، ومابين التطويل في الحوار ومط الحديث، حوارات طويلة ما بين الأبطال، تبادل الروي ما بينهم، تمسك فيها البطل جورج بزمام الأمور وكان هو الراوي والمفسر والمحلل للكلام، فكرني بأسلوب ساراماجو في السرد والتدخل، إلا إنه هنا البطل كان من داخل الرواية على عكس ساراماجو، أسلوب الترجمة كان مشابه لأعمال ساراماجو المترجمة من حيث كثرة الوقف واسنخدام الفاصلة والنقطة دوناً عن باقي العلامات، واللي بتسبب أحياناً تشتت في حالة عدم التركيز وفقد الإنتباه.
هتكلم عن القصة أولاً فكرة الرواية مش جديدة، ومش عبقرية من حيث القصة نفسها، ولكن اللي جذب إنتباهي هو شكلها الفريد والصياغة الفلسفية للأفكار، وغرازة معلومات الكاتب والموضوع العام للرواية فكرة الوجود والسبب من وراء وجودنا، وهل إحنا لينا هدف في الحياة ولا خلقنا اعتباطاً
أسلوب جاردر جميل، مو مشابه لدان براون من حيث كثرة الألغاز، والإثارة وكده، إلا إنه أقل منه من الناحية الأدبية، ودان براون أمتع كتير، عجبتني جداً غزارة معلومات الكاتب، وكونه قدر يصيغ أفكار تتسم بالصعوبة والقوة بطريقة أدبية بسيطة، من الروايات الفلسفية اللي بتشقلب فكرك تماماً.
الحوارات ما بين الشخصيات وإن كانت مفتعلة أحياناً، إلا إنه ما بينها كلمات لا تخلو من الحكمة ونصائح عظيمة الأثر، عن الرواية مفسها ليا تعليق بسيط على جاردر، جاردر فيلسوف ومفكر كبير وعالم أصيل وبارع ومبدع في مجاله، لكن كروائي فهو على درجة أقل منه كفيلسوف، الرواية أحداثها بطيئة جداً مملة في بناءها، جافة في دراماتيكيتها، ما عدا الجزء الأخير منها واللي أبكاني حقيقة، الرواية فيها تطويل فظيع، وأحداث كنا في غنى عنها وشايفها ملهاش أي دور في الرواية، وحسيت إنها حشو على الفارغ، مط ورغي ولت وعجن مفيش منه بد، كان ممكن يخصتر الجزء بتاع ميزات كل شخصية أو حتى يلغيه، وده من العيوب اللي خلتني أفكر أترك الرواية من كتر الملل، وده شئ متكرر برضه وشفته في عالم صوفي، فهي جاءت ممتعة مغلفة بملل شديد، وأحداث وتفاصيل كتير ملهاش لازمة، وده يرجع لنمطية الكاتب واللي ملحوظة في كل أعماله واللي ممكن تثني أي حد إنه يكمل الكتاب بسببه، الرواية عامة كويسة جداً وممكن لو تمعنت في ما بين السطور وحسيت كل فكرة في الرواية وفكرت في مدى واقعيتها ممكن تغير فكرتك ونظرتك للكون ولنفسك، وده كان الغالب في نهاية الرواية اللي كانت مليئة بالنصائح والمقولات الحكيمة، بالنسبة للأفكار الفلسفية اللي في الرواية فأنا عندي تغليق بسيط، ويمكن ده الجزء الأكبر اللي هيتعرض للنقد، كون الأب كان كافر بالآخرة وبالبعث بعد الموت، وكونه بينتقد أفكار دينية معينة، واللي كانت غامضة لشكل كبير، فهو أحياناً يقر بنظرية الخلق وأحياناً بنظرية التطور لدارةيت، ومابين نظرته التشاؤمية للوجود البشري، وما بين التفاؤل عند الإبن، إلا إنه كان محايد بشكل كبير جداً ومنصف في طرحه للأفكار دي، فهو ما أجبركش على فكرة معينة وأصر على إقناعك بيها، هو عمل طرح للأفكار كافة و سمح لكل قارئ يتعاطف مع الفكرة المتفقة مع أيدولوجيته الدينية والفكرية، وده شئ يحسب لجاردر أكيد، وهو كان ملاحظ برضه في روايته الشهيرة، عالم صوفي، نفس الجمال والحياد في العرض.
نظرة عامة للرواية : الرواية في أولها كانت جيدة وإن أتسمت بالبطئ، والجز التاني كان بطئ جداً وممل وتفاصيله مقرفة في عرضه للشخصيات وكترتها كانت سبب في إضفاء كم كبير من الملل، الجزء التالت كان مشوق وجيد جداً، إلا إن الجزء الأخير من الرواية هو الأفضل على الإطلاق وكان نفسي ما يخلصش بالسرعة دي، الولد وأبوه ورسالته له وزوج أمه كلها شخصيات جه على لسانها كلمات جميلة جداً وعجبتني بشدة، ده كان سبب إن الرواية شكلها اتغير من حال لحال، أحياناً مملة وأحياناً ممتعة
التقييم: خمس نجوم أكيد، وإن كنت هبقى مجامل شوية بس ده يرجع إن الرواية فريدة، وعجبني جداً المزج ما بين الفكر والفلسفة والأدب، ولإنها هتسيب فيك أثر أكيد وقوي بعد قرائتها، وما أعتقدش إنك بعد قرائتها هتخرج ممن غير إستفادة، وإحتمال تغير نظرتك للوجود ونظرتك للحياة، وهتعرفك برضه قيمتك وهدف الإله من خلقك والسبب لوجودك في الكون ده
تجربة مثيرة جداً واستمتعت بالرواية جداً وأعتقد مش هتكون آخر قراءة لجاردر، فهو مع ضعفه روائاً إلا إنه قوي جداً من ناحية الفكر والفلسفة، وكتاباته تستحق العناء
الترجمة كانت متوسطة، لا بأس بها، أحياناً كانت ضعيفة وأحياناً جيدة بس الشكل العام لها كان كويس.
أشكر هبة شكراً جزيلاً لترشيحها الرواية دي وكونها حمستني لقراءتها.
February 12, 2012
...جوستاين يكرس مفهوم الوجود وقيمة الحياة ونهاية الإنسان ويغرس مفهوم العائلة
حقيقة هي ليست رواية فقط ولكن كما يقول الناشر أنها أنشودة رقيقة للحب
فكرة الرواية إنسانية جدا فهي تدور حول أب ميت كتب لأبنه رسالة وجدتها العائلة بعد إحدى عشر عاما هذا الأمر بحد ذاته يغويك للقراءة
تحوي الرسالة قصة الحب التي ربطت بين الراوي الأب وفتاة البرتقال مرورا بالتخيلات التي كانت تطرأ في ذهنه حول الفتاة والتي لم يتخلى فيها المؤلف عن فلسفته الجميلة في الكثير من التساؤلات ولا عن رغبته الشديدة في تقديم المعرفة كما كان يفعل في عالم صوفي لقد كان جون أولاف يروي حكايته لابنه كما لو أنه يعيشها في تلك اللحظة مع أن الفارق الزمني كان إحدى عشر عاما !
وحين كان بطل الرواية يلهث بحثا عن الحب كنت أراه يلوح لي : يجب أن تقرأها بكل أحاسيسك لتصل إلى المغزى كما كان يقول يجب أن تجري خلف ما تحب لا تجعل الفرصة تضيع منك لأنها إن ضاعت لربما لن تعود أبدا
إن اخترت الحياة فإنك ستختار الموت أيضا !
هل جربت أن تقرأ كتابا وتشعر أن هناك موسيقى ترافقه نعم كنت أشعر بها موسيقى في خلفية النص خلفتها هذه الأحاسيس الجميلة التي جمعت بين الكاتب وفتاة تحمل كيسا من البرتقال في قطار مثل هذه اللقاءات التي تحمل الشراراة الأولى لعاطفة قادمة بل و تأتي معها موسيقى
موسيقى ناعمة وإيقاع جميل يضفي هالة من التشويق على النص
حين تحب شيئا فأنت تجله وتعطيه حقه من الحب والتقدير لقد كانت فتاة جميلة لكن كل أشياءها بدت له كذلك أيضا أصبح البرتقال له طعما ومعنى ورائحة وشكلا كم كان الشعور آخاذا حين كان يتلذذ برؤية أشياءها كما لو أنها هي , كانت لحظات رائعة تلك التي اقترب منها من هذه الفتاة التي بدت له كأنها من عالم آخر مليئة بالأسرار
و الأشياء المحاطة بالألغاز كم تثير الاهتمام وتدفعك للبحث والتحري
كانت شيئا جميلا يستحق !
أعتقد أن من قرأ عالم صوفي وأحب ذالك العالم سيحب أيضا فتاة البرتقال فهناك ارتباط كبير بين العالمين
رواية ممتعة فيها نكهة البرتقال
November 30, 2017
SPOILER ALERT!
پاراگراف اول کتاب اینگونه شروع میشود:پدرم یازده سال پیش مرد.آن زمان چهار سال بیشتر نداشتم و فکر نمی کردم روزی برسد که دوباره از او خبری بشود. ولی حالا به اتفاق هم در حال نوشتن یک کتاب هستیم.
این داستان دو نوع داستان را در دل خود دارد که در آخر مکمل هم می شوند.
پسری پانزده ساله که پدرش را در چهار سالگی از دست داده است در پانزده سالگی به نوشته ای از پدرش دست پیدا می کند که پدر قبل از مرگش برای او نوشته است. در این نوشته پدر از عشقش به دختری می گوید که دراولین دیدار کاپشنی نارنجی رنگ به تن دارد و پاکتی پرتقال در بغل...
داستان بر محور چند سوال عاشقی پیش میرود. عشقی ایدئال و پرتقالی. عشقی که با هزار راز و پرسش و داستان پردازی آغاز می شود و خواننده را در جریان زوایا و سوالات دیگری درباره ی زندگی معمول و روزمره مان قرار می دهد.
در نیمه ی دوم کتاب سوال مهمتری مطرح میشود که درون مایه کمی فلسفی به داستان القا میکند: اینکه ما فقط یکبار در این دنیا زندگی می کنیم و اگر بنا بر انتخاب ما بود آیا زندگی در زمین را انتخاب می کردیم یا نه؟
یکی دیگر از درون مایه های اصلی داستان "امید" است. در جایی از داستان میگوید :
شخصاً اعتقادی به این موضوع ندارم. واقعاً اعتقاد ندارم. ولی رویای چیزی محال را در سر پروراندن هم نام مخصوص خودش را دارد که ما به آن امید می گوییم.
از نظر گوردر این داشتن امید است که زندگی را قابل تحملتر میکند. که در آخر کتاب پسر نیز به چنین نتیجه ای میرسد. زندگی کردن برای مدت کوتاهی بهتر از اصلا زندگی نکردن است.
یک زندگی کوتاه بر روی زمین و وداعی همیشگی با تمام چیزهایی که دوست داشته ای را برمی گزیدی یا تشکرکنان دست رد به سینه زندگی می زدی؟ دو راه داری. چون قوانین این افسانه چنین می گوید.اگر زندگی را انتخاب کنی, مرگ را هم برگزیده ای.
نتنها در مورد زندگی در این جهان، بلکه هر رابطی نیز میتواند مصداقی از این سوال اساسی باشد:
... بعضی وقت ها برای ما انسانها از دست دادن چیزی که به آن علاقه داریم, بدتر از هرگز نداشتن آن است.
اما مسئله ی مهم زندگی کردن در اکنون و چشیدن طعم خوش لحظه هاست طعم شیرین دستی که در آخرین لحظه که چشمانتان را بسته اید، در دستانتان نگه داشته اید. طعم شیرین خاطرات و لبخند هایی که بوی پرتقال میدهد.
این دنیا و طبیعت جهان، ستاره ها و سیاره ها بسیار عجیب و هماهنند یک افسانه است. تلسکوپ هابل که سالها طول کشید تا ساخته شود، همانند چشمی سعی در نشان دادند عظمت این جهان به انسانیان است. اما هرکسی نمیتواند این زیبایی هارا درک کند. اما آنهایی که به درک چنین موضوعی رسیده اند، خواهند فهمید که سرانجام این زندگی به پایان خود نزدیک میشود. ما میتوانیم اندوه زمان هایی را بخوریم که از دست داده ایم و یا زمان هایی که دیگر امکان دیدنشان را نداریم. اما باید به این فکر کرد که چقدر خوش شانس بوده ایم چنین تجربه هایی را تا این زمان داشته ایم. چه دست هایی را گرفته ایم و چه پرتقال های متفاوتی را، متفاوت دوست داشته ایم.
زندگی بخت آزمایی عظیمی است که در آن فقط شماره های برنده را میتوان دید.
بخش هایی از کتاب :
این عکس را چند هفته قبل از مرگ او گرفته اند و ای کاش من آن را نداشتم اما حالا که دارم نمی توانم آن را دور بیندازم و حتی نمی توانم از نگاه کردن مکرر به آن خودداری کنم .
اگر گاه و بی گاه اجازه نداشته باشیم از کلید استفاده کنیم پس برای چه آن را روی در میگذاریم؟ هنوز هم چیزی به نام زندگی خصوصی وجود دارد.
آخرین چیزی که انسان محکم نگه می دارد اغلب دست کسی است .
خنده گرمی کرد و این خنده او, جرج, می توانست تمام دنیا را گرم کند و اگر تمام مردم دنیا می توانستند او را ببیننددر یک آن , همه جنگ ها, خصومت ها و دشمنی های روی کره زمین از بین می رفت یا دست کم یک آتش بس بسیار طولانی اعلام می شد.
... بعضی وقت ها برای ما انسانها از دست دادن چیزی که به آن علاقه داریم, بدتر از هرگز نداشتن آن است.
در خیلی از زبان ها، وقتی صحبت از «دونفر» باشد ضمیر خاصی به کار میرود که ضمیر دوتایی نام دارد یعنی چیزی بین دو نفر تقسیم میشود و این خیلی پر معناست زیرا گاهی نه یک نفریم و نه بیشتر از دونفر. فقط «ما دو تا» هستیم و این ما دوتا تقسیم شدنی نیست.
در کل کتابی نیست که اگر نخوانید چیزی را از دست داده باشید
February 13, 2016
صف ليّ شعورك بعد قراءة 200 صفحة من الهراء!
لا شيء، فراغ
ربما غضب من الوقت الضائع، ربما
بالنسبة ليّ لم تنتبه حواسي إلا عندما اكتشفت من هي فتاة البرتقال
وفي نهاية الرواية، عندما كان الأب يحكي ويصف حالته وشعوره لابنه بكلمات مؤثرة
ثم ماذا؟
لا شيء يا عزيزي
آه هناك أيضَا محاولة فلسفية من الكاتب
هل كُنت ستقبل بوجودك في الحياة إذا علمت أنك ستغادرها بعد وقت قصير؟
وهل هناك وجود آخر وعالم آخر بعد هذا العالم؟
هذه هي تساؤلات الكاتب، والتي يسعى لأن يشغلنا بالبحث عن إجابة عنها
حريّ بنا أن ننشغل بالبحث عن سبب وجودنا، ومحاولة جعله وجود ذا هدف وقيمة
لا البحث وراء أشياء علمنا بوجودها من عدمه، بإجابتنا عنها أو تركها معلقة
جميع الأحوال لن تشكل أي فارق
أولى تجاربي مع الكاتب، تجربة سيئة مع الأسف
تمّت
لا شيء، فراغ
ربما غضب من الوقت الضائع، ربما
بالنسبة ليّ لم تنتبه حواسي إلا عندما اكتشفت من هي فتاة البرتقال
وفي نهاية الرواية، عندما كان الأب يحكي ويصف حالته وشعوره لابنه بكلمات مؤثرة
ثم ماذا؟
لا شيء يا عزيزي
آه هناك أيضَا محاولة فلسفية من الكاتب
هل كُنت ستقبل بوجودك في الحياة إذا علمت أنك ستغادرها بعد وقت قصير؟
وهل هناك وجود آخر وعالم آخر بعد هذا العالم؟
هذه هي تساؤلات الكاتب، والتي يسعى لأن يشغلنا بالبحث عن إجابة عنها
حريّ بنا أن ننشغل بالبحث عن سبب وجودنا، ومحاولة جعله وجود ذا هدف وقيمة
لا البحث وراء أشياء علمنا بوجودها من عدمه، بإجابتنا عنها أو تركها معلقة
جميع الأحوال لن تشكل أي فارق
أولى تجاربي مع الكاتب، تجربة سيئة مع الأسف
تمّت
April 20, 2021
A Vida é um Segmento de Reta*
A vida é breve — não dá para tudo e logo há que agarrar as escolhas que vão “escrevendo” o Conto de Fadas a que todos temos direito e que muitos por medo (que acabe), pura desatenção ou porque imersos em trivialidades, simplesmente deixam escapar!...
A Rapariga das Laranjas é uma história linda, tocante, comovente... e um convite à Vida 🥰
*Com extremidades Nascimento e Morte
A vida é breve — não dá para tudo e logo há que agarrar as escolhas que vão “escrevendo” o Conto de Fadas a que todos temos direito e que muitos por medo (que acabe), pura desatenção ou porque imersos em trivialidades, simplesmente deixam escapar!...
A Rapariga das Laranjas é uma história linda, tocante, comovente... e um convite à Vida 🥰
*Com extremidades Nascimento e Morte
December 3, 2022
رویای غیرممکن‌ها نام ویژه‌ای دارد که امید خوانده میشود.
بعضی کتابا زمان و مکان خاص دارن، مثل زمان و مکان حضور ما توی دنیا، که هرچقدرم کوتاه باشه بازم تاثیری توی دنیا از خودش به جا می‌ذاره. خیلی دوستش داشتم.
بعضی کتابا زمان و مکان خاص دارن، مثل زمان و مکان حضور ما توی دنیا، که هرچقدرم کوتاه باشه بازم تاثیری توی دنیا از خودش به جا می‌ذاره. خیلی دوستش داشتم.
February 2, 2020
Enjoyed reading the book! And now I’m thinking, would i choose to have a life on earth if i actually had a choice?!
November 11, 2019
بخشي از كتاب:
اين انسان چيست؟ ارزش هر انسان چقدر است؟ آيا ما غباري بيش نيستيم؟ غباري كه به هوا بلند مي شود و هر بادي آن را پراكنده مي كند؟
حس مي كنم شوخي و فريبي در كار است زيرا اول كسي مي آيد و مي گويد:بفرما! دنيا مال توست و ميتواني در آن جست و خيز كني و بعد ناگهان دوباره همه ي دنيا را از من مي گيرند. يك بشكن! تق! و در يك چشم به هم زدن ديگر وجود نخواهم داشت
اين انسان چيست؟ ارزش هر انسان چقدر است؟ آيا ما غباري بيش نيستيم؟ غباري كه به هوا بلند مي شود و هر بادي آن را پراكنده مي كند؟
حس مي كنم شوخي و فريبي در كار است زيرا اول كسي مي آيد و مي گويد:بفرما! دنيا مال توست و ميتواني در آن جست و خيز كني و بعد ناگهان دوباره همه ي دنيا را از من مي گيرند. يك بشكن! تق! و در يك چشم به هم زدن ديگر وجود نخواهم داشت
July 16, 2016
تا نيمه هاي داستان، حس كنجكاوي آدم كاملا برانگيخته مي شود كه دختر پرتقال واقعا كيست....... انگار نويسنده عمدا سعي مي كند تو را براي پيدا كردن پاسخ اين سوال، با خودش كاملا همراه و همقدم كند...................... ولي وقتي زمان آن مي رسد كه به سوالهايي كه ايجاد كرده، جواب بدهد، يك جورهايي آن بناي باشكوهي كه ساخته بود، يك مرتبه روي سر خواننده خراب مي شود...... از اين جا به بعد، داستان ديگر نه پر رمز و راز و عجيب و غريب و هيجان انگيز، بلكه بسيار ساده و تكراري پيش مي رود............................. سبك نويسنده بد نبود و بعضي جملاتش را بارها ميخواندم و به خاطر مي سپردم..... در مجموع از خواندنش پشيمان نيستم ولي نميتوانم بگويم عالي بود........... كاش همان طور كه پر رمز و راز پيش مي رفت، مي توانست در ادامه داستان هم همان قدر عجيب و مرموز جلو برود................ حاضر بودم نويسنده ، داستانش را نيمه تمام چاپ كند، تا اين كه بخواهد آن را اين طور يكنواخت و معمولي به آخر برساند....
October 11, 2015
این کتاب دقیقا نصف همراه با دلهره و کنجکاوی پیش میره ، نصف دوم با بغض و غم و حس عاشقی!
کتاب پر محتوایی که جوستین توش سعی کرده به اصل آفرینش انسان و در مقابلش به مرگ بپردازه، من همیشه شنیده بودم که کتاب های گاردر بیشتر دید فلسفی داری تا رمان معمولی باشه و دختر پرتقالی مهر تایید بزرگی بود به این فکر من.
در این کتاب (بدلیل لو نرفتن داستان غیر مستقیم و کوتاه توضیح میدم) یک پدر در یک نامه ای از تنها پسرش یک سوال خیلی مهم در باب زندگی و حق انتخاب می پرسه... و این پسر موظفه که این جواب رو برای پدرش آماده کنه...
کتاب خیلی پر محتوا، خیلی عاشقانه و البته جواب این پسر به پدرش خیلی امیدوار کننده است.
حتما وقت بذارید و این کتاب کوتاه رو بخونید.
کتاب پر محتوایی که جوستین توش سعی کرده به اصل آفرینش انسان و در مقابلش به مرگ بپردازه، من همیشه شنیده بودم که کتاب های گاردر بیشتر دید فلسفی داری تا رمان معمولی باشه و دختر پرتقالی مهر تایید بزرگی بود به این فکر من.
در این کتاب (بدلیل لو نرفتن داستان غیر مستقیم و کوتاه توضیح میدم) یک پدر در یک نامه ای از تنها پسرش یک سوال خیلی مهم در باب زندگی و حق انتخاب می پرسه... و این پسر موظفه که این جواب رو برای پدرش آماده کنه...
کتاب خیلی پر محتوا، خیلی عاشقانه و البته جواب این پسر به پدرش خیلی امیدوار کننده است.
حتما وقت بذارید و این کتاب کوتاه رو بخونید.
May 12, 2019
What is this great fairytale we live in and which each of us is only permitted to experience for such a short time?
This is what I'll remember from this book. A simple love story with a complicated question. A dad left his son a letter from beyond the grave, telling him the fairytale of how he met his mom.
It was sometimes frustrating to continue reading but in the end, it was worth it.
97.11.14
October 27, 2020
اونقدر ماجرای دختر پرتقالی در کانون توجه قرار گرفته که سوال مهم پدر جورج، که خیلی هم درست و حسابی مطرح نمی‌شه، در لابه‌لای انبوه فانتزی‌ها گم شده.
آیا اگر در مورد به دنیا اومدن حقِ انتخاب داشتید، به دنیا می‌اومدید و زندگی می‌کردید؟ حتی به قیمت مواجه با مرگ و جدا شدن از همه چیزهایی که بهش طی زندگی دل می‌بندید؟! آیا یک قصه کوتاه، ارزشش رو داره؟ اگر سیندرلا می‌دونست که ازدواج با شاهزاده فقط یک هفته دوام خواهد داشت، و بعد دوباره باید برگرده پیش نامادریش، آیا باز هم اون شب به جشن رقص میرفت؟
پرسیدن این سوال می‌تونه باعث توجه شما به زندگی بشه. و مهم‌تر اینکه چطور می‌خوایم این مدت کوتاه رو سپری کنیم. البته تشبیه زندگی به یک رویای شیرین در نروژ، شاید به مراتب منطقی‌تر باشه. در حالی که زندگی خیلی از مردمان دنیا، اگر نگیم مثل یک کابوس، اما اونقدر پر از مشکلاته که اگر حق انتخابی در کار می‌بود، به یک نگاه تکلیف انتخابشون معلوم بود. با این همه، نباید اهمیت سوال رو به همین سادگی نادید گرفت.
کتاب در مجموع نتونست انتظارم رو برآورده کنه. اما انکار نمی‌کنم که از ایده کتاب خیلی خوشم اومد. فهموندن این موضوع به پسرت، که "زندگی من، داستان عاشقانه کوتاهی بود که حاصلش فقط تو بودی. و بنظرت زندگی من با این همه حسرتی که من در لحظات آخرم دارم، ارزشش رو داشت؟" ایده جالبی بود. ای کاش کمی بیشتر در سوال تعمق شده بود.
پ.ن: فکر نمی‌کنم این کتاب بتونه تغییر جهت قابل توجهی در زندگی یک نوجوون ایجاد کنه. چون اصولا درگیر شدن با این سوال یک پیش‌زمینه‌ای میخواد که طرف باید داشته باشه و اون علاقه به فکر کردنه. ولی خوب، بالطبع اگر در سنین پایین خونده بشه مفیدتره.
آیا اگر در مورد به دنیا اومدن حقِ انتخاب داشتید، به دنیا می‌اومدید و زندگی می‌کردید؟ حتی به قیمت مواجه با مرگ و جدا شدن از همه چیزهایی که بهش طی زندگی دل می‌بندید؟! آیا یک قصه کوتاه، ارزشش رو داره؟ اگر سیندرلا می‌دونست که ازدواج با شاهزاده فقط یک هفته دوام خواهد داشت، و بعد دوباره باید برگرده پیش نامادریش، آیا باز هم اون شب به جشن رقص میرفت؟
پرسیدن این سوال می‌تونه باعث توجه شما به زندگی بشه. و مهم‌تر اینکه چطور می‌خوایم این مدت کوتاه رو سپری کنیم. البته تشبیه زندگی به یک رویای شیرین در نروژ، شاید به مراتب منطقی‌تر باشه. در حالی که زندگی خیلی از مردمان دنیا، اگر نگیم مثل یک کابوس، اما اونقدر پر از مشکلاته که اگر حق انتخابی در کار می‌بود، به یک نگاه تکلیف انتخابشون معلوم بود. با این همه، نباید اهمیت سوال رو به همین سادگی نادید گرفت.
کتاب در مجموع نتونست انتظارم رو برآورده کنه. اما انکار نمی‌کنم که از ایده کتاب خیلی خوشم اومد. فهموندن این موضوع به پسرت، که "زندگی من، داستان عاشقانه کوتاهی بود که حاصلش فقط تو بودی. و بنظرت زندگی من با این همه حسرتی که من در لحظات آخرم دارم، ارزشش رو داشت؟" ایده جالبی بود. ای کاش کمی بیشتر در سوال تعمق شده بود.
پ.ن: فکر نمی‌کنم این کتاب بتونه تغییر جهت قابل توجهی در زندگی یک نوجوون ایجاد کنه. چون اصولا درگیر شدن با این سوال یک پیش‌زمینه‌ای میخواد که طرف باید داشته باشه و اون علاقه به فکر کردنه. ولی خوب، بالطبع اگر در سنین پایین خونده بشه مفیدتره.
April 10, 2018
من بعد أن قرأت له رواية عالم صوفي التي كانت اقرب لمنهج مدرسي لتعلم الفلسفة وتاريخها .. ها هو الكاتب يعيد استهداف فئة المراهقين عبر بطولة جورج
الفتى المتقد الذكاء ذو ال15 عاما والمتحمس لتعلم الغاز وخبايا هذه الحياة والذي يعيش مع أمه وزوجها واخوته وجديه
حيث يعثر على رسالة مطولة كتبها والده المتوفي من احدى عشرة سنة بمرض السرطان .. ليتحدث فيها والده عبر صفحات طويلة عن قصة حبه لفتاة البرتقال في اسلوب شيق يخطف الانفاس ، وبفكر فلسفي غاية في الروعة
اعجبتني لحد الادهاش شخصية الاب وعمقه الفلسفي وروحه الحالمة التي ترى الحياة كاسطورة غنية.. جعلتني هذه القصة ادرك بأن الحب والجمال ليس هو ما يوجد بالخارج .. بل هو في عينك وعقلك وقلبك.. اذا كنت قادرا على ان تدرك الجمال وعلى ان تجعل منه اسطورة وان تبقى وفيا وطيبا ومتمسك بقيمك ومبادئك
ذكرتني الرواية برواية الخيميائي الا ان هذه الرواية لا تحمل الايجابية والتحفيز كما تفعل رواية الخيميائي .. فتاة البرتقال رواية متأرجحة بين الايجابية والسلبية .. وتضعنا في حيرة فيلسوف القرن العشرين (اللا ادري) من الاكتشافات التي وصلت لها علوم الفضاء والطبيعة، ومن قلقه الوجودي ومعنى وجوده في الحياة وبحثه عن الخلود،
كان لا بد من استحضار مرصد هابل في القصة .. اذ انه ارانا هذا الكون السيال اللامتناهي حولنا .. وهذا كان داء شخصية الاب وهو لا شك مما يشغل بال الكاتب وبال جميع من يفكرون بجدية ماذا يعني ان نعيش في كون بهذا الحجم والكيفية
الرواية مهذبة ومرتبة بتسلسل سهل وممتع .. الاسلوب جدا رائع وكل صفحة من الكتاب تحمل معاني عميقة ومميزة
المحتوى يناسب عمر +16
الفتى المتقد الذكاء ذو ال15 عاما والمتحمس لتعلم الغاز وخبايا هذه الحياة والذي يعيش مع أمه وزوجها واخوته وجديه
حيث يعثر على رسالة مطولة كتبها والده المتوفي من احدى عشرة سنة بمرض السرطان .. ليتحدث فيها والده عبر صفحات طويلة عن قصة حبه لفتاة البرتقال في اسلوب شيق يخطف الانفاس ، وبفكر فلسفي غاية في الروعة
اعجبتني لحد الادهاش شخصية الاب وعمقه الفلسفي وروحه الحالمة التي ترى الحياة كاسطورة غنية.. جعلتني هذه القصة ادرك بأن الحب والجمال ليس هو ما يوجد بالخارج .. بل هو في عينك وعقلك وقلبك.. اذا كنت قادرا على ان تدرك الجمال وعلى ان تجعل منه اسطورة وان تبقى وفيا وطيبا ومتمسك بقيمك ومبادئك
ذكرتني الرواية برواية الخيميائي الا ان هذه الرواية لا تحمل الايجابية والتحفيز كما تفعل رواية الخيميائي .. فتاة البرتقال رواية متأرجحة بين الايجابية والسلبية .. وتضعنا في حيرة فيلسوف القرن العشرين (اللا ادري) من الاكتشافات التي وصلت لها علوم الفضاء والطبيعة، ومن قلقه الوجودي ومعنى وجوده في الحياة وبحثه عن الخلود،
كان لا بد من استحضار مرصد هابل في القصة .. اذ انه ارانا هذا الكون السيال اللامتناهي حولنا .. وهذا كان داء شخصية الاب وهو لا شك مما يشغل بال الكاتب وبال جميع من يفكرون بجدية ماذا يعني ان نعيش في كون بهذا الحجم والكيفية
الرواية مهذبة ومرتبة بتسلسل سهل وممتع .. الاسلوب جدا رائع وكل صفحة من الكتاب تحمل معاني عميقة ومميزة
المحتوى يناسب عمر +16
August 24, 2014
اگر میدانستم که یکدفعه به طور ناگهانی مرا از زندگی بیرون میکشند آن هم در اوج خوشبختی، آیا باز هم زندگی در کره زمین را انتخاب میکردم؟ ما فقط یک بار به این دنیا می آییم و در این ماجرای بزرگ قرار میگیریم. بعد کلاغ به خانه اش نمیرسد ولی قصه ما به سر میرسد..
ریتم اوایل کتاب خیلی کند بود و دیگه داشت ناامیدم میکرد، اما وقتی دیگه تصمیم گرفتم تمومش کنم و از جایی که حدس زدم دختر پرتقالی کیه و هیجانش شرو شد و معمایی که بابای جورج براش طرح کرده بود، مخصوصن قسمت گردن گرفتن تقصیر به دنیا آوردن جورج به بعد خیلی خوب بود:) صفحه آخر و یه جورایی اشاره به اثر پروانه ای هم عالی بود..
ریتم اوایل کتاب خیلی کند بود و دیگه داشت ناامیدم میکرد، اما وقتی دیگه تصمیم گرفتم تمومش کنم و از جایی که حدس زدم دختر پرتقالی کیه و هیجانش شرو شد و معمایی که بابای جورج براش طرح کرده بود، مخصوصن قسمت گردن گرفتن تقصیر به دنیا آوردن جورج به بعد خیلی خوب بود:) صفحه آخر و یه جورایی اشاره به اثر پروانه ای هم عالی بود..
March 15, 2018
Lento, lentissimo, esasperante. Ci sono scrittori che riescono a raccontare storie assolutamente ordinarie come se fossero qualcosa di veramente speciale ed emozionante: è quello che intendeva fare Gaarder, ma a mio avviso non è riuscito nell'intento. Il fatto di leggere le parole che un padre ha scritto per il figlio non mi basta per commuovermi. Probabilmente intendeva anche essere poetico ma tutti quegli incisi del tipo "…sai, è inutile che ti racconti cosa accadde in quel periodo perché la verità è che non accadde proprio nulla…" riuscirebbero a tarpare le ali anche al migliore afflato poetico.
Classica storia del ragazzino che, a distanza di alcuni anni di tempo dalla morte del padre, riallaccia i rapporti con il genitore scomparso e ormai dimenticato grazie alla improvvisa scoperta di un suo lascito: il lascito in questione è una lettera con il racconto dei punti salienti della propria vita. La storiella in sé poteva anche essere carina, scritta bene poteva essere paragonabile per certi aspetti a "La leggenda del santo bevitore", ma in ogni caso non c'era materiale sufficiente per andare oltre la ventina di pagine: a furia di giuntare pezzettini in ogni dove, nella speranza di enfatizzare l'effetto suspence - oppure con l'obiettivo di raggiungere le dimensioni medie del volumetto tascabile - finisce invece per diventare una minestrina allungatissima e pertanto un po' insipida. Rimane comunque qualche citazione degna di nota e su cui soffermarsi a riflettere:
"Probabilmente non esiste nessuna intimità che possa competere con due sguardi che si incontrano con fermezza e decisione e che semplicemente rifiutano di lasciare la presa."
"Certe volte è così per noi uomini, è peggio perdere qualcosa di caro che non averlo mai avuto."
"Sono già così pieno di stupore per il fatto che esista un mondo, che non avrei spazio per altro stupore se dovesse rivelarsi che esiste anche un altro mondo dopo questo."
Classica storia del ragazzino che, a distanza di alcuni anni di tempo dalla morte del padre, riallaccia i rapporti con il genitore scomparso e ormai dimenticato grazie alla improvvisa scoperta di un suo lascito: il lascito in questione è una lettera con il racconto dei punti salienti della propria vita. La storiella in sé poteva anche essere carina, scritta bene poteva essere paragonabile per certi aspetti a "La leggenda del santo bevitore", ma in ogni caso non c'era materiale sufficiente per andare oltre la ventina di pagine: a furia di giuntare pezzettini in ogni dove, nella speranza di enfatizzare l'effetto suspence - oppure con l'obiettivo di raggiungere le dimensioni medie del volumetto tascabile - finisce invece per diventare una minestrina allungatissima e pertanto un po' insipida. Rimane comunque qualche citazione degna di nota e su cui soffermarsi a riflettere:
"Probabilmente non esiste nessuna intimità che possa competere con due sguardi che si incontrano con fermezza e decisione e che semplicemente rifiutano di lasciare la presa."
"Certe volte è così per noi uomini, è peggio perdere qualcosa di caro che non averlo mai avuto."
"Sono già così pieno di stupore per il fatto che esista un mondo, che non avrei spazio per altro stupore se dovesse rivelarsi che esiste anche un altro mondo dopo questo."
February 8, 2021
I do have some grudges against the book, what with it being way too heavy on all the orange content. Then again, it's got a really sweet plot and even manages to introduce some character dev and even angst as well as some P.S. I Love You vibes (even though both books seem to have been issued almost simultaneously in 2005 and therefore might be unlikely to be borrowing each other's tropes). There's also a lot on space research and telescopes and our space missions. What's not to love?
Anyway, as a kid I probably would've loved the book 300% no matter what. And now, I still love it, just 100% with some prerequisite grumbling.
Anyway, as a kid I probably would've loved the book 300% no matter what. And now, I still love it, just 100% with some prerequisite grumbling.
August 13, 2020
Second time reading this sweet book! It's funny how, back in 2012, I was more touched by the romance aspect of the story. Today, I'm more shaken by the philosophical reflections about life and death.
Some parts were not as magical as the first time reading them, but the last third was A-MA-ZING. I took my time and read a lot of parts twice. Quick but intense read!
4.5 rounded down
Some parts were not as magical as the first time reading them, but the last third was A-MA-ZING. I took my time and read a lot of parts twice. Quick but intense read!
4.5 rounded down
February 14, 2022
کتاب دختر پرتقالی، که ای کاش اون بخش ماجرای دختر پرتقالی رو نداشت!
اوایل کتاب رو دوست داشتم و ایده اش رو که نامه ای از طرف کسی که دیگه نیست برای یکی از عزیزانش میرسه، قبلا همچین ایده ای رو توی فیلم P.s: I love you دیده بودم و کلی هم براش اشک ریخته بودم، ولی این کتاب هر چی که جلو میرفت بیشتر منو نا امید میکرد، مخصوصا ماجرای عاشق شدن پدر به دختر پرتقالی، که به نظرم هیچ هم داستان عاشقانه جذابی نبود و به زور میخواست fairy tail اش کنه و عجیب و مرموز جلوه اش بده که واقعا نبود و خیلیییی به درازا کشیده شد اون بخش، طوری که بخشی از داستان که در مورد فلسفه مرگ و زندگی بود، که یکی از مباحثی است که من خیلی خیلی دوست دارم و برام جالبه رو هم ملال آور کرد.
واقعا ارزش وقت گذاشتن نداشت این کتاب چون فقط یه ترکیب دم دستیه از المان های تینیجری مث تلسکوپ و ستاره ها و فضا - که مثل کوله پشتی دختر های فراری فیلم های ایرانی - اینم اونا هر جا میخوان تم تینیجری بدن به ماجرا یه تلسکوپ به کار اضافه میکنن و همچنین، داستان عاشقانه خیلی آبکیش و در آخر هم صحبت هایی ✌تاثیر گذار✌ درباره زندگی و مرگ!
اوایل کتاب رو دوست داشتم و ایده اش رو که نامه ای از طرف کسی که دیگه نیست برای یکی از عزیزانش میرسه، قبلا همچین ایده ای رو توی فیلم P.s: I love you دیده بودم و کلی هم براش اشک ریخته بودم، ولی این کتاب هر چی که جلو میرفت بیشتر منو نا امید میکرد، مخصوصا ماجرای عاشق شدن پدر به دختر پرتقالی، که به نظرم هیچ هم داستان عاشقانه جذابی نبود و به زور میخواست fairy tail اش کنه و عجیب و مرموز جلوه اش بده که واقعا نبود و خیلیییی به درازا کشیده شد اون بخش، طوری که بخشی از داستان که در مورد فلسفه مرگ و زندگی بود، که یکی از مباحثی است که من خیلی خیلی دوست دارم و برام جالبه رو هم ملال آور کرد.
واقعا ارزش وقت گذاشتن نداشت این کتاب چون فقط یه ترکیب دم دستیه از المان های تینیجری مث تلسکوپ و ستاره ها و فضا - که مثل کوله پشتی دختر های فراری فیلم های ایرانی - اینم اونا هر جا میخوان تم تینیجری بدن به ماجرا یه تلسکوپ به کار اضافه میکنن و همچنین، داستان عاشقانه خیلی آبکیش و در آخر هم صحبت هایی ✌تاثیر گذار✌ درباره زندگی و مرگ!
October 28, 2018
این کتاب یه ریویو سرد و کوتاه لازم داره.
"سطحی و نا امید کننده"
پ.ن:برای بحران های 12سالگی مناسبه..
"سطحی و نا امید کننده"
پ.ن:برای بحران های 12سالگی مناسبه..
March 14, 2018
متن کتاب بسی روان و خوب بود اما خیلی تینیجری بود و واقعا بیشتر ب درد بچه های 13_16 سال میخوره، لذا برای من جذابیت چندانی نداشت.
در واقع من توقع داشتم با یه مفهوم فلسفی ک ذهنو درگیر کنه رو به رو شم :د
در واقع من توقع داشتم با یه مفهوم فلسفی ک ذهنو درگیر کنه رو به رو شم :د
January 31, 2019
Το κορίτσι με τα πορτοκάλια
*3.5*
Ο Γκέοργκ ήταν δύο και κάτι χρονών όταν έχασε τον πατέρα του,δεν θυμάται σχεδόν τίποτα από εκείνον.
Λίγο πριν πριν πεθάνει είχε μια επιθυμία,να κρατήσει ο Γκέοργκ το κόκκινο αυτοκινητάκι του.
Μετά από κάποια χρόνια όταν βρήκαν μέσα στο αυτοκινητάκι ένα φάκελο με το γραφικό χαρακτήρα του πατέρα του,κατάλαβαν γιατί ήθελε τόσο να το κρατήσει ο γιος του.Στο φάκελο αυτό υπάρχει ένα σημείωμα απ' τον πατέρα του λίγο πριν πεθάνει.Ξεκινώντας το, καταλαβαίνει ότι είναι μια ιστορία για το πως γνώρισε ''Το κορίτσι με τα πορτοκάλια'' και τι αποτέλεσμα είχε στη δική του ζωή..
Δεν χρειάζεται να γράψω για την πλοκή ή τους χαρακτήρες γιατί στο συγκεκριμένο βιβλίο απλά δεν χρειάζεται.Προσωπικά το διάβασα χωρίς να έχω ρίξει μια ματιά ούτε το οπισθόφυλλο και ευτυχώς γιατί θα χανόταν όλη η μαγεία. Συγκινητικό και τρυφερό σε αρκετά σημεία με δυνατές στιγμές που μου δημιούργησαν γλυκόπκρα συναισθήματα.Απ την μία ήθελα να χαρώ απ' την άλλη ένιωθα ένα κόμπο στον λαιμό.
Χάρηκα που βρέθηκε στα χέρια μου και μου θύμισε κάποια πράγματα που είχα ξεχάσει και θεωρούσα δεδομένα.
*3.5*
Ο Γκέοργκ ήταν δύο και κάτι χρονών όταν έχασε τον πατέρα του,δεν θυμάται σχεδόν τίποτα από εκείνον.
Λίγο πριν πριν πεθάνει είχε μια επιθυμία,να κρατήσει ο Γκέοργκ το κόκκινο αυτοκινητάκι του.
Μετά από κάποια χρόνια όταν βρήκαν μέσα στο αυτοκινητάκι ένα φάκελο με το γραφικό χαρακτήρα του πατέρα του,κατάλαβαν γιατί ήθελε τόσο να το κρατήσει ο γιος του.Στο φάκελο αυτό υπάρχει ένα σημείωμα απ' τον πατέρα του λίγο πριν πεθάνει.Ξεκινώντας το, καταλαβαίνει ότι είναι μια ιστορία για το πως γνώρισε ''Το κορίτσι με τα πορτοκάλια'' και τι αποτέλεσμα είχε στη δική του ζωή..
Δεν χρειάζεται να γράψω για την πλοκή ή τους χαρακτήρες γιατί στο συγκεκριμένο βιβλίο απλά δεν χρειάζεται.Προσωπικά το διάβασα χωρίς να έχω ρίξει μια ματιά ούτε το οπισθόφυλλο και ευτυχώς γιατί θα χανόταν όλη η μαγεία. Συγκινητικό και τρυφερό σε αρκετά σημεία με δυνατές στιγμές που μου δημιούργησαν γλυκόπκρα συναισθήματα.Απ την μία ήθελα να χαρώ απ' την άλλη ένιωθα ένα κόμπο στον λαιμό.
Χάρηκα που βρέθηκε στα χέρια μου και μου θύμισε κάποια πράγματα που είχα ξεχάσει και θεωρούσα δεδομένα.
November 26, 2021
خیلی قشنگ بود واقعا خیلی قشنگ بود کاش میشد ستاره بیشتری بهش داد🥺از اون کتاباس که بگیری دستت دیگه نمیتونی برش داری!من وسطش چند بار دیدم دارم اشک میریزم...
Displaying 1 - 30 of 3,271 reviews