| dbo:abstract
|
- Admet (grec antic: Ἄδμητος, llatí: Admetus) va ser un mític rei de Feres, fill de Feres (rei tessali) i de . Va ser pare de Perimele. A la seva joventut va prendre part a la cacera del senglar de Calidó i a l'expedició dels argonautes, i també a la guerra de Troia. Va succeir com a rei al seu pare Feres, fundador i primer rei de la ciutat de Feres a Tessàlia. Acollí a Apol·lo quan, expulsat de l'Olimp, feia vida de pastor. S'enamorà d'Alcestis, filla de Pèlias, rei de . Aquest havia decidit que només casaria la seva filla a qui pogués junyir un lleó i un senglar al mateix carro. Apol·lo va ajudar Admet a aconseguir el tir d'animals que Pèlias l'hi havia demanat, potser com a agraïment del bon tracte rebut d'ell durant el temps que va estar servint-lo, o perquè ell mateix estava enamorat d'Admet. Després del casament, Admet va oblidar fer sacrificis a Àrtemis. La deessa, enfadada li va omplir la cambra nupcial de serps. Admet es va reconciliar amb Àrtemis gràcies a Apol·lo que li volia atorgar la possibilitat d'escapar de la mort, però les Moires només estaven disposades a accedir-hi si algú altre estava disposat a morir en lloc seu. Així doncs, li fou concedida la gràcia de viure si el dia de la seva mort el seu pare, la seva mare o la seva dona volien morir al seu lloc. Admet va acceptar les condicions i, arribada l'hora, fou la seua esposa Alcestis qui es va sacrificar per ell. Però Hèracles, antic company d'Admet en l'expedició dels argonautes, era de pas a Feres quan Alcestis va morir. Quan va veure al palau la gent vestida de dol i que no se sentien més que lamentacions, va voler esbrinar la causa. Quan va saber la mort de la reina va baixar a l'Hades i va tornar amb Alcestis, més jove i bella que mai. Aquesta és la versió que dona Eurípides al seu drama Alcestis. Una altra tradició deia que Hèracles no va intervenir en la resurrecció de la noia, sinó que va ser Persèfone qui, admirada pel sacrifici d'Alcestis, la va retornar a la vida. (ca)
- Admétos (řecky Άδμητος, latinsky Admetus) byl v řecké mytologii byl králem města v jihovýchodní Thessálii, synem krále Feréta, manželem Alkéstidy. Admétos usiloval o ruku krásné Alkéstis, dcery krále Pelia (toho, který se neprávem stal králem v a který později zahynul rukou kouzelnice Médei, manželky Argonauta Iásona). Alkéstis byla krásná a ucházelo se o ni mnoho králů a královských synů. Král Peliás vyhlásil, že dceru dá za manželku tomu, kdo zapřáhně do svého vozu divokého kance a lva a objede s nimi závodiště. Admétos požádal o pomoc boha Apollóna. Nejvyšší bůh Zeus poslal před časem k Admétovi do služby Apollóna, aby se očistil ze zabití hrozného draka Pýthóna. Apollón jej zabil za to, že před jeho narozením pronásledoval z příkazu žárlivé bohyně Héry jeho matku, bohyni Létó v době, kdy se blížil porod jejích dětí — Apollóna a Artemis, potomků božského Dia. Apollón přislíbil pomoc a skutečně poté s pomocí hrdiny Hérakla zkrotili divoká zvířata a Admétos s tímto zvláštním spřežením objel závodiště v Iólku. Když vrcholily přípravy na svatbu, opomněl Admétos uctít obětí bohyni Artemis a vzápětí se dostavil její trest: Když vstupoval do svatební komnaty, místo nevěsty našel na lůžku klubko hadů. Opět byl přivolán o pomoc bůh Apollón a ten rychle vyjednal nápravu: Oběť bohyni byla uskutečněna. Navíc Apollón vyjednal významný slib: Až přijde den Admétovy smrti, může být ušetřen, jestliže někdo za něj dobrovolně zemře. S touto vyhlídkou žil Admétos šťastná léta. Když se přiblížila jeho hodina, povolal z Fér několik ubožáků a požádal je, aby místo něho zemřeli - všichni odmítli. Požádal své přátele — vysmáli se mu. Požádal své rodiče — nepořídil. Dozvěděla se to Alkéstis a nabídla svůj život za jeho, když si vymohla slib, že její děti za ni nikdy nedostanou macechu. Jenže její oběť zase nechtěl přijmout Admétos. Alkéstis však byla neoblomná. V okamžiku, kdy Alkéstis zavřela oči, ohlásil se k návštěvě hrdina Héraklés. Když mu vypověděli, co se právě událo, Héraklés se skryl u hrobky a když zaslechl šum křídel boha smrti Thanata, vrhl se na něho, přemohl ho a spoutal. Thanatos prosil o milost a dostal ji až poté, co slíbil, že vrátí královně Alkéstis život. Stalo se a oba manželé prý žili ještě dlouhá léta a když přišel bůh smrti podruhé, odešli společně do říše stínů. Jsou i jiné verze zakončení tohoto mýtu: jedna říká, že Alkéstis se z lásky k Admétovi otrávila a její duše sestoupila do Tartaru. Odtud ji však vrátila manželka boha Háda Persefona, která nesouhlasila s tím, aby žena zemřela místo muže a poslala ji nahoru. Druhá verze říká, že sám Hádés přišel pro krále Adméta, ten ale uprchl. Alkéstis se nabídla místo něho, do toho vstoupil Héraklés a vysvobodil ji. (cs)
- أدميتوس (بالإنجليزية: Admetus)، في الميثولوجيا الإغريقية، هو ملك فريا في تساليا. وهو ابن الملك فيريس ملك فريا. ووالدته إما بيريكليمين أو كليمين. وكان واحدًا من بحاري الأرجو، وشارك في مطاردة الخنازير كاليدونيان، والتي هي واحدة من المغامرات البطولية العظمى في الأسطورة اليونانية. وهو الذي أخبرته النبوءة أنه سيموت ما لم يجد من يفتديه بالموت عنه. فقدمت زوجته ألسيست نفسها بدلاً منه، لكن هرقل أعادها بعد موتها من هاديس، وقدمها لزوجها. (ar)
- Admetos (altgriechisch Ἄδμητος Ádmētos, latinisiert Admetus) ist in der griechischen Mythologie der König von Pherai in Thessalien. Er folgte seinem Vater Pheres auf den Thron, nach dem die Stadt benannt worden war. Eng ist seine Verbindung zu Apollon. Dieser war für neun Jahre aus dem Olymp verbannt gewesen und hatte während dieser Zeit Admetos gedient. Admetos ist vor allem durch das Opfer der Alkestis bekannt. Admetos warb um Alkestis, die Tochter des Königs Pelias. Ihr Vater stimmte einer Heirat aber nur unter dem Vorbehalt zu, dass Admetos es vermöge, einen Wagen gezogen von Löwen, Wildschweinen und anderen wilden Tieren nach Iolkos zu lenken. Admetos gelang dies mit der Hilfe Apollons, und das Paar heiratete. Auf Grund einer Kränkung der Göttin Artemis musste Admetos jedoch sterben. Apollon überzeugte aber die Parzen, dass jemand anderes für Admetos sein Leben geben dürfe. Niemand außer Alkestis war dazu bereit. Jedoch rettete Herakles Alkestis aus dem Reich des Todes. Dies ist nicht der einzige Fall in der griechischen Mythologie, dass ein Mensch aus dem Hades auf die Welt zurückkehren konnte. Schon Sisyphos war es gelungen, den Tod zu überlisten. Nach der Rückkehr zu den Lebendigen war Alkestis jedoch dieser Welt entrückt. Auch in anderen Sagen tritt Admetos auf, so bei der berühmten Jagd auf den Kalydonischen Eber, und er nahm auch am Argonautenzuge teil. Nach Admetos folgte Eumelos auf den Thron, der die Völker von Pherai und Iolkos in den Trojanischen Krieg führte. (de)
- Στην ελληνική μυθολογία, ο Άδμητος ήταν βασιλιάς των Φερών της Θεσσαλίας, γιος του Φέρητα και της Κλυμένης ή Περικλυμένης, και επομένως εγγονός του βασιλιά του Ορχομενού Μινύα. (el)
- In Greek mythology, Admetus (/ædˈmiːtəs/; Ancient Greek: Ἄδμητος Admetos means 'untamed, untameable') was a king of Pherae in Thessaly. (en)
- Admeto (helene Άδμητος, latine Admetus) estis en la helena mitologio reĝo de la urbo Fero en sudorienta Tesalio, filo de la reĝo Fereto kaj edzo de Alkesto. Admeto iam klopodis akiri manon de belega Alkesto, filino de Pelio, reĝo en Jolko. Sed pri Alkesto sopiregis ankaŭ multaj aliaj reĝoj kaj reĝidoj. Pro tio la reĝo Pelio proklamis, ke li la filinon donos al aŭdaculo, kiu jungos al sia veturilo sovaĝan apron kaj leonon kaj per ili ĉirkaŭveturos la vetkurejon. Admeto petis helpon de la dio Apolono. La plej alta dio Zeŭso iam sendis Apolonon servi al Admeto, por ke li puriĝu pro mortigo de terura drako Pitono. Tiun Apolono mortigis pro venĝo, ke Pitono, ankoraŭ antaŭ naskiĝo de Apolono, persekutis lian patrinon Leton. Pitono tiel sekvis ordonon de ĵaluza diino Hera. Apolono promesis helpon kaj fakte ankoraŭ kun helpo de heroo Heraklo malsovaĝigis apron kaj leonon kaj Admeto kun la stranga jungitaro ĉirkaŭveturis vetkurejon en Iolko. Kiam kulminis preparoj por edziĝfesto, Admeto forgesis per ofero kulti diinon Artemison. Ŝia puno estis severa: Sur la lito en nuptosalono Admeto trovis anstataŭ sia fianĉino volvaĵon da serpentoj. Ree estis vokata helpo de la dio Apolono kaj li rapide interkonsentis rebonigon kaj la ofero efektiviĝis. Krome Apolono elpetis gravan promeson de la diino: Kiam venos tago de la Admeta morto, Admeto povos esti savita, se li trovos iun, kiu propravole mortos anstataŭ li. Kun tiu ĉi perspektivo Admeto vivis feliĉajn jarojn kun Alkesto. Kiam proksimiĝis lia lasta horo, alvokis el la urbo Fero kelkajn povrulojn kaj petis ilin, ke ili mortu anstataŭ li. Ĉiuj rifuzis. Li petis siajn amikojn, sed ili mokridis lin. Ankaŭ liaj maljunaj gepatroj rifuzis. Pri tiu afero eksciis Alkesto kaj proponis sian vivon kontraŭ promeso, ke ŝiaj gefiloj neniam ekhavos duonpatrinon. Sed tion ne akceptis Admeto. Tamen Alkesto persistis sian pozicion. En la momento kiam Alkesto fermis la okulojn venis vizite Heraklo. Eksciinte kio ĵus okazis, li embuskis ĉe la kripto. Kiam alflugis Tanato, dio de la morto, Heraklo ĵetis sin sur lin, venkis kaj katenigis lin. Tanato petis pri libero kaj Heraklo liberigis lin nur kontraŭ promeso, ke la dio redonos al la reĝino ŝian vivon. La geedzoj poste ankoraŭ longe vivis en daŭra amo. Nur kiam Tanato venis duafoje ili foriris en la regnon de ombroj kune. Estas ankaŭ aliaj versioj pri finiĝo de tiu ĉi legendo. Unu el ili rakontas, ke Alkesto pro amo al Admeto venenis sin kaj ŝia animo descendis en Tartaron. Sed de tie revenigis ŝin Persefono, edzino de la dio Hadeso. Ŝi ne konsentis, ke la edzino mortu anstataŭ sia edzo kaj irigis ŝin supren. Alia versio diras, ke Hadeso mem venis por la reĝo Admeto, sed tiu fuĝis. Alkesto proponis sin anstataŭ li, sed Heraklo liberigis ŝin. (eo)
- Greziar mitologian, Admeto (antzinako grezieraz: Ἄδμητος, Admetos), Feres eta semea, erregea izan zen, Tesalian. (eu)
- En la mitología griega, Admeto (en griego antiguo, Ἄδμητος Ádmêtos, ‘indómito’, ‘insumiso’), hijo de Feres y , fue rey de Feras (Tesalia). (es)
- Dans la mythologie grecque, Admète (en grec ancien Ἄδμητος / Ádmêtos, « indompté, insoumis ») est un roi de Phères en Thessalie. Selon certains auteurs, il prend part à l'expédition des Argonautes. (fr)
- Dalam mitologi Yunani, Admetos (bahasa Yunani: Άδμητος, Admetos, "liar", "tak dapat dijinakkan") adalah raja Ferai di Thessaly. Dia menggantikan ayahnya, . Admetos adalah salah seorang Argonaut, dia juga ikut serta dalam perburuan Babi Kalidon. (in)
- Admeto (in greco antico: Ἄδμητος, Àdmētos) è un personaggio della mitologia greca re di Fere in Tessaglia; fu anche sposo di Alcesti. Figlio di re Ferete, da cui la città prende nome, fu uno degli Argonauti e prese parte alla caccia al Cinghiale Calidonio. Era celebre per la sua ospitalità e per il suo senso di giustizia. Il più famoso dei figli di Admeto fu Eumelo, suo successore, che guidò un contingente da Fere per combattere nella guerra di Troia. Gli si attribuisce un altro figlio, che porta il nome del nonno, il quale accompagnò il fratello nella guerra di Troia. Scena con Admeto e Alcesti, dal Sarcofago di C. Junius Euhodus e Metilia Acte, da Ostia, marmo, 170 (Roma, Musei Vaticani). (it)
- アドメートス（古希: ῎Αδμητος, Admētos, ラテン語: Admetus）は、ギリシア神話に登場するテッサリアー地方の都市の王である。長母音を省略してアドメトスとも表記する。ペライを建設したペレースの子であり、ネメアーの王となったリュクールゴスとは兄弟。カール・ケレーニイによれば、「アドメートス」とは「征服されない男」の意。 父ペレースの兄弟にアイソーンがあり、したがって、アイソーンの子イアーソーンとアドメートスは従兄弟の関係である。アドメートスはイアーソーン率いるアルゴナウタイの冒険に参加し、また、カリュドーンの猪狩りにも加わった。 (ja)
- Admetos (Oudgrieks: Ἄδμητος) was een zoon van , koning van Pherai in Thessalië. Hij was een deelnemer aan de Calydonische jacht en aan de tocht der Argonauten. Admetos was befaamd voor zijn gastvrijheid en zijn zin voor rechtvaardigheid. Hij was de gastvriend van Herakles en de gunsteling van Apollon. Toen Apollo voor een jaar uit de hemel verbannen werd, hetzij, omdat hij de Cyclopen, hetzij omdat hij de draak Python gedood had, verkoos hij de gastvrijheid van Admetos. Hij diende hij bij hem als herder en bewees hem vele diensten, door onder andere al zijn koeien tweelingen te laten werpen.. Toen Admetos na de dood van zijn vader (? Deze vader, Pheres, leefde nog: hij doet mee in de tragedie van Euripides waarin hij weigert de plaats van zijn zoon in te nemen!) koning was geworden, dong hij, zoals nog veel anderen, naar de hand van Alkestis, de dochter van Pelias. Pelias beloofde Alkestis tot vrouw aan diegene die een wagen kon berijden, die met een leeuw en een everzwijn bespannen was. Dit was iets dat onmogelijk werd geacht. Apollo hielp Admetos een handje door hem te leren hoe hij twee zulke wilde dieren kon temmen. Hij verzoende hem bovendien met Artemis, die uit wraak een aantal slangen in het bruidsvertrek had gezonden, omdat Admetos haar bij zijn huwelijksoffer aan de goden vergeten had. Apollo raadde hem aan een zoenoffer te brengen aan Artemis en de godin verwijderde daarop de slangen. De schikgodinnen, de Moiren, konden door Apollo ertoe gebracht worden om de levensdraad van zijn vriend, als die afgesponnen was, te verlengen. Hiertoe moest iemand van diens naaste bloedverwanten vrijwillig voor hem te sterven. Toen zijn tijd gekomen was, werd de koning dodelijk ziek, maar niemand van zijn geslacht wilde zich aan de eis der schikgodinnen onderwerpen. Zijn trouwe gade Alkestis besloot toen zich voor haar gemaal op te offeren. Zij ging naar het schimmenrijk en de zieke genas terstond. Toen hij hoorde, dat zijn vrouw in zijn plaats gestorven was, viel Admetos ten prooi aan de grootste wanhoop en wilde niet langer meer leven. Juist toen kwam zijn gastvriend Herakles toevallig langs bij de bedroefde vorst. Herakles vertoefde toen juist in Pherae, terwijl hij onderweg was naar de mensenetende paarden van Diomedes. Herakles was sterk onder de indruk van de gastvrijheid die Admetos hem had verleend. Als wederdienst stapte Herakles in het graf van Alkestis. Herakles ontrukte daarop in een worstelstrijd met Thanatos Alkestis aan Hades, de god van de onderwereld en gaf haar terug aan Admetos . Volgens anderen zond Persephone, de beheerster van de onderwereld haar vrijwillig terug, als beloning voor haar zelfopoffering.In het treurspel van Euripides over het sterven en de wederopstanding van Alkestis mag zij, nadat ze door Herakles aan de Dood (Thanatos) is ontrukt, drie dagen niet eten of spreken. De meest bekende van zijn kinderen was Eumelus, die, aan de zijde van de Grieken, een contingent van Phelae en Iolcus aanvoerde in de strijd om Troje. Deze zoon was trouwens één der Grieken in het Paard van Troje. Hij had ook een dochter: . (nl)
- 아드메토스(그리스어: Άδμητος)는 그리스 신화에서 테살리아 페라이의 왕이었다. 아버지 페레스의 뒤를 이어 왕위에 올랐다. 그는 아르고나우타이의 일원이었으며 칼리돈의 멧돼지 사냥의 모험에도 참가했다. 다른 아드메토스로는 트로이아 전쟁에 참가한 사람이 있다. (ko)
- Admet (gr. Ἄδμητος Ádmētos, łac. Admetus) – w mitologii greckiej syn Feresa i Klimeny, król Feraj w Tesalii. Brał udział w wyprawie Argonautów i polowaniu na słynnego dzika kalidońskiego. Na jego dworze dziewięć lat musiał spędzić Apollo ukarany przez Zeusa. Służył jako pasterz-niewolnik, pokutując za zabicie Cyklopa. Gospodarz okazywał boskiemu pasterzowi wiele względów, co mu się później sowicie opłaciło. Admet poprosił o rękę Alkestis (Alcesta), córki króla Jolkosu – Peliasa, ten zgodził się na małżeństwo pod warunkiem, że konkurent przyjedzie w odwiedziny wozem zaprzężonym w lwa i dzika. Apollo wytresował zaprzęg dzikich zwierząt dla Admeta, dzięki czemu umożliwił mu upragnione małżeństwo. W dzień ślubu Admet zapomniał złożyć ofiarę Artemidzie, która w akcie zemsty nasłała do jego małżeńskiej sypialni węże, lecz czujny Apollo uratował życie małżonkom. Następnie u mojr (rzymskie Parki) uzyskał przyrzeczenie, że Admetowi zostanie przedłużone życie, jeśli w wyznaczonej, ostatniej godzinie jego życia, ktoś z rodziny zgodzi się umrzeć za niego. Ze wszystkich bliskich tylko Alkestis zgodziła się na to bez wahania i dobrowolnie zeszła do grobu – skąd, w uznaniu jej czynu, przywrócił ją do życia Herakles (według innej wersji mitu: wzruszona jej poświęceniem Persefona). Historia wybawienia Admeta przez żonę została opowiedziana również przez Rainieriego de'Calzabigi i Christopha Willibalda Glucka w operze Alcesta, jak też przez Georga Friedricha Händla w operze Admeto HWV 22. (pl)
- Адмет (др.-греч. Ἄδμητος «неукротимый») — в греческой мифологии сын Ферета, царя Ферского в Фессалии, и Периклимены. Упомянут в «Илиаде» (II 714 и др.). Участник охоты на Калидонского вепря и похода аргонавтов. Участник погребальных игр по Пелию, выступал в кулачном бою. Известен в сказаниях тем, что у него служил в пастухах Аполлон в наказание за то, что Аполлон убил циклопов либо дракона Пифона. Аполлон пас стада Адмета на протяжении года, либо 8 лет (то есть великого года), либо 4 года на берегах реки Амфрис. Когда Аполлон играл на тростниковой флейте и на золотой кифаре, хищные звери выходили из леса и спокойно ходили среди стад. Впервые миф, видимо, изложил Ферекид. Однако уже Гомер упоминает о кобылицах Евмела, сына Адмета, воспитанных Аполлоном. Когда Пелий обещал тому, кто запряжёт в одну повозку льва и вепря (либо львов и вепрей), отдать свою дочь Алкесту, Адмету помог это сделать Аполлон (либо ему помогли Аполлон и Геракл). Адмета также называют возлюбленным Геракла. Но Адмет при свадебных жертвоприношениях забыл упомянуть Артемиду, и рассерженная богиня хотела послать в брачный покой змей, но Аполлону удалось помирить их. Наконец он выхлопотал ещё у Мойр то, что вместо Адмета при приближении смерти мог умереть кто-нибудь другой. Мойры обещали это, когда Аполлон напоил их допьяна. Это и сделала жена Адмета, Алкестида. Однако Геракл освободил её из Аида и вернул Адмету; по другой версии, боги сами, восхитившись подвигом Алкестиды, выпустили её душу из царства мёртвых. Согласно толкованию Палефата, Адмет спас свою двоюродную сестру Алкестиду от преследования Акаста, её брата, мстящего за смерть Пелия. Когда же Акаст осадил город Адмета, а самого его взял в плен, Алкестида, узнав о беде брата, сама предалась в руки врагов, добившись спасения Адмета. После этого Геракл освободил Алкестиду. Так, согласно Палефату, появился миф о том, что Геракл «вырвал Алкестиду из рук смерти». Адмет соорудил храм Аполлона в Тамине у Эретрии на Евбее. У него были сын и дочь. Действующее лицо трагедии Софокла «Адмет», Еврипида «Алкеста», ряда комедий. Алкестида — пример супружеской верности по Платону. (ru)
- Admetos var i grekisk mytologi kung i Ferai i Thessalien och gift med Alkestis. Admetos var guden Apollons jordiske husbonde – se vidare Förklädd gud. Det var till följd av detta som Admetos kunde undgå döden om bara någon annan erbjöd sig att dö i hans ställe. Om detta handlar Händels opera Admeto från 1727. Admetos var också en av argonauterna. (sv)
- Admeto (do grego 'Ἄδμητος' Admetos, significando "Indomado" ou "Indomável") na mitologia grega foi um rei de Feras, cidade da Tessália, sucedendo seu pai Feres na cidade nomeada em seu nome. Admeto foi um dos Argonautas e participou da caçada ao Javali calidônio. Era pai de Eumelos e Perimele, e sua esposa Alcestes se ofereceu para morrer em seu lugar. (pt)
- Адме́т (дав.-гр. Ἄδμητος) — син фессалійського володаря Ферета; брав участь у полюванні на калідонського вепра і в поході аргонавтів; з вдячності за те, що Адмет убив Пітона (Варіант: покутуючи провину за вбивство кіклопів), Аполлон служив у нього пастухом. Коли Пелій пообіцяв тому, хто запряже в колісницю лева й вепра, віддати свою дочку Алкесту, Аполлон допоміг Адмету виконати цю примху володаря. Справляючи весілля з Алкестою, Адмет забув принести традиційні передшлюбні жертви Артеміді, і розгнівана богиня послала змію в шлюбні покої, але Аполлон знову прийшов на допомогу — домовився з мойрами, що коли наближатиметься Адметова смерть, замість нього може вмерти хтось інший. В Аїд замість чоловіка погодилася зійти Алкеста. За подружню відданість Геракл визволив Алкесту з Аїду й повернув своєму другові Адмету. Сюжет цього міфу відбито в трагедії Евріпіда «Алкеста», на основі якої австрійський композитор Крістоф Віллібальд Глюк написав ліричну оперу на три дії «Алкеста», яка була поставлена у Відні у 1767 році. (uk)
- 阿德墨托斯（古希臘語：Ἄδμητος）是斐瑞斯子，克瑞透斯孙，埃俄罗斯曾孙。希腊神话中色薩利的国王，阿尔戈英雄之一，曾参加卡吕冬狩猎。为了追求国王珀利阿斯最美丽的女儿阿尔刻提斯，接受其父亲的要求驾驭狮子和野猪拉的战车。阿波罗因为杀死独眼巨人而被罚作阿德墨托斯的奴隶，两人结为好友。阿波罗预见阿德墨托斯即将辞世，便说服了命运女神延长他的生命，但条件是要有人愿意替他去死。其妻子阿尔刻提斯自愿牺牲，替丈夫去死。后来赫拉克勒斯将其妻子救活。阿尔刻提斯死亡和复活的故事在后世许多浮雕和花瓶的主题。欧里庇得斯把這個故事寫成一部古希臘悲劇阿爾刻提斯。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- أدميتوس (بالإنجليزية: Admetus)، في الميثولوجيا الإغريقية، هو ملك فريا في تساليا. وهو ابن الملك فيريس ملك فريا. ووالدته إما بيريكليمين أو كليمين. وكان واحدًا من بحاري الأرجو، وشارك في مطاردة الخنازير كاليدونيان، والتي هي واحدة من المغامرات البطولية العظمى في الأسطورة اليونانية. وهو الذي أخبرته النبوءة أنه سيموت ما لم يجد من يفتديه بالموت عنه. فقدمت زوجته ألسيست نفسها بدلاً منه، لكن هرقل أعادها بعد موتها من هاديس، وقدمها لزوجها. (ar)
- Στην ελληνική μυθολογία, ο Άδμητος ήταν βασιλιάς των Φερών της Θεσσαλίας, γιος του Φέρητα και της Κλυμένης ή Περικλυμένης, και επομένως εγγονός του βασιλιά του Ορχομενού Μινύα. (el)
- In Greek mythology, Admetus (/ædˈmiːtəs/; Ancient Greek: Ἄδμητος Admetos means 'untamed, untameable') was a king of Pherae in Thessaly. (en)
- Greziar mitologian, Admeto (antzinako grezieraz: Ἄδμητος, Admetos), Feres eta semea, erregea izan zen, Tesalian. (eu)
- En la mitología griega, Admeto (en griego antiguo, Ἄδμητος Ádmêtos, ‘indómito’, ‘insumiso’), hijo de Feres y , fue rey de Feras (Tesalia). (es)
- Dans la mythologie grecque, Admète (en grec ancien Ἄδμητος / Ádmêtos, « indompté, insoumis ») est un roi de Phères en Thessalie. Selon certains auteurs, il prend part à l'expédition des Argonautes. (fr)
- Dalam mitologi Yunani, Admetos (bahasa Yunani: Άδμητος, Admetos, "liar", "tak dapat dijinakkan") adalah raja Ferai di Thessaly. Dia menggantikan ayahnya, . Admetos adalah salah seorang Argonaut, dia juga ikut serta dalam perburuan Babi Kalidon. (in)
- アドメートス（古希: ῎Αδμητος, Admētos, ラテン語: Admetus）は、ギリシア神話に登場するテッサリアー地方の都市の王である。長母音を省略してアドメトスとも表記する。ペライを建設したペレースの子であり、ネメアーの王となったリュクールゴスとは兄弟。カール・ケレーニイによれば、「アドメートス」とは「征服されない男」の意。 父ペレースの兄弟にアイソーンがあり、したがって、アイソーンの子イアーソーンとアドメートスは従兄弟の関係である。アドメートスはイアーソーン率いるアルゴナウタイの冒険に参加し、また、カリュドーンの猪狩りにも加わった。 (ja)
- 아드메토스(그리스어: Άδμητος)는 그리스 신화에서 테살리아 페라이의 왕이었다. 아버지 페레스의 뒤를 이어 왕위에 올랐다. 그는 아르고나우타이의 일원이었으며 칼리돈의 멧돼지 사냥의 모험에도 참가했다. 다른 아드메토스로는 트로이아 전쟁에 참가한 사람이 있다. (ko)
- Admetos var i grekisk mytologi kung i Ferai i Thessalien och gift med Alkestis. Admetos var guden Apollons jordiske husbonde – se vidare Förklädd gud. Det var till följd av detta som Admetos kunde undgå döden om bara någon annan erbjöd sig att dö i hans ställe. Om detta handlar Händels opera Admeto från 1727. Admetos var också en av argonauterna. (sv)
- Admeto (do grego 'Ἄδμητος' Admetos, significando "Indomado" ou "Indomável") na mitologia grega foi um rei de Feras, cidade da Tessália, sucedendo seu pai Feres na cidade nomeada em seu nome. Admeto foi um dos Argonautas e participou da caçada ao Javali calidônio. Era pai de Eumelos e Perimele, e sua esposa Alcestes se ofereceu para morrer em seu lugar. (pt)
- 阿德墨托斯（古希臘語：Ἄδμητος）是斐瑞斯子，克瑞透斯孙，埃俄罗斯曾孙。希腊神话中色薩利的国王，阿尔戈英雄之一，曾参加卡吕冬狩猎。为了追求国王珀利阿斯最美丽的女儿阿尔刻提斯，接受其父亲的要求驾驭狮子和野猪拉的战车。阿波罗因为杀死独眼巨人而被罚作阿德墨托斯的奴隶，两人结为好友。阿波罗预见阿德墨托斯即将辞世，便说服了命运女神延长他的生命，但条件是要有人愿意替他去死。其妻子阿尔刻提斯自愿牺牲，替丈夫去死。后来赫拉克勒斯将其妻子救活。阿尔刻提斯死亡和复活的故事在后世许多浮雕和花瓶的主题。欧里庇得斯把這個故事寫成一部古希臘悲劇阿爾刻提斯。 (zh)
- Admet (grec antic: Ἄδμητος, llatí: Admetus) va ser un mític rei de Feres, fill de Feres (rei tessali) i de . Va ser pare de Perimele. A la seva joventut va prendre part a la cacera del senglar de Calidó i a l'expedició dels argonautes, i també a la guerra de Troia. Va succeir com a rei al seu pare Feres, fundador i primer rei de la ciutat de Feres a Tessàlia. (ca)
- Admétos (řecky Άδμητος, latinsky Admetus) byl v řecké mytologii byl králem města v jihovýchodní Thessálii, synem krále Feréta, manželem Alkéstidy. Admétos usiloval o ruku krásné Alkéstis, dcery krále Pelia (toho, který se neprávem stal králem v a který později zahynul rukou kouzelnice Médei, manželky Argonauta Iásona). Alkéstis byla krásná a ucházelo se o ni mnoho králů a královských synů. Král Peliás vyhlásil, že dceru dá za manželku tomu, kdo zapřáhně do svého vozu divokého kance a lva a objede s nimi závodiště. (cs)
- Admetos (altgriechisch Ἄδμητος Ádmētos, latinisiert Admetus) ist in der griechischen Mythologie der König von Pherai in Thessalien. Er folgte seinem Vater Pheres auf den Thron, nach dem die Stadt benannt worden war. Eng ist seine Verbindung zu Apollon. Dieser war für neun Jahre aus dem Olymp verbannt gewesen und hatte während dieser Zeit Admetos gedient. Admetos ist vor allem durch das Opfer der Alkestis bekannt. Auch in anderen Sagen tritt Admetos auf, so bei der berühmten Jagd auf den Kalydonischen Eber, und er nahm auch am Argonautenzuge teil. (de)
- Admeto (helene Άδμητος, latine Admetus) estis en la helena mitologio reĝo de la urbo Fero en sudorienta Tesalio, filo de la reĝo Fereto kaj edzo de Alkesto. Admeto iam klopodis akiri manon de belega Alkesto, filino de Pelio, reĝo en Jolko. Sed pri Alkesto sopiregis ankaŭ multaj aliaj reĝoj kaj reĝidoj. Pro tio la reĝo Pelio proklamis, ke li la filinon donos al aŭdaculo, kiu jungos al sia veturilo sovaĝan apron kaj leonon kaj per ili ĉirkaŭveturos la vetkurejon. (eo)
- Admeto (in greco antico: Ἄδμητος, Àdmētos) è un personaggio della mitologia greca re di Fere in Tessaglia; fu anche sposo di Alcesti. Figlio di re Ferete, da cui la città prende nome, fu uno degli Argonauti e prese parte alla caccia al Cinghiale Calidonio. Era celebre per la sua ospitalità e per il suo senso di giustizia. Il più famoso dei figli di Admeto fu Eumelo, suo successore, che guidò un contingente da Fere per combattere nella guerra di Troia. Gli si attribuisce un altro figlio, che porta il nome del nonno, il quale accompagnò il fratello nella guerra di Troia. (it)
- Admet (gr. Ἄδμητος Ádmētos, łac. Admetus) – w mitologii greckiej syn Feresa i Klimeny, król Feraj w Tesalii. Brał udział w wyprawie Argonautów i polowaniu na słynnego dzika kalidońskiego. Na jego dworze dziewięć lat musiał spędzić Apollo ukarany przez Zeusa. Służył jako pasterz-niewolnik, pokutując za zabicie Cyklopa. Historia wybawienia Admeta przez żonę została opowiedziana również przez Rainieriego de'Calzabigi i Christopha Willibalda Glucka w operze Alcesta, jak też przez Georga Friedricha Händla w operze Admeto HWV 22. (pl)
- Admetos (Oudgrieks: Ἄδμητος) was een zoon van , koning van Pherai in Thessalië. Hij was een deelnemer aan de Calydonische jacht en aan de tocht der Argonauten. Admetos was befaamd voor zijn gastvrijheid en zijn zin voor rechtvaardigheid. Hij was de gastvriend van Herakles en de gunsteling van Apollon. Toen Apollo voor een jaar uit de hemel verbannen werd, hetzij, omdat hij de Cyclopen, hetzij omdat hij de draak Python gedood had, verkoos hij de gastvrijheid van Admetos. Hij diende hij bij hem als herder en bewees hem vele diensten, door onder andere al zijn koeien tweelingen te laten werpen.. (nl)
- Адмет (др.-греч. Ἄδμητος «неукротимый») — в греческой мифологии сын Ферета, царя Ферского в Фессалии, и Периклимены. Упомянут в «Илиаде» (II 714 и др.). Участник охоты на Калидонского вепря и похода аргонавтов. Участник погребальных игр по Пелию, выступал в кулачном бою. Известен в сказаниях тем, что у него служил в пастухах Аполлон в наказание за то, что Аполлон убил циклопов либо дракона Пифона. Адмет соорудил храм Аполлона в Тамине у Эретрии на Евбее. У него были сын и дочь. Действующее лицо трагедии Софокла «Адмет», Еврипида «Алкеста», ряда комедий. (ru)
- Адме́т (дав.-гр. Ἄδμητος) — син фессалійського володаря Ферета; брав участь у полюванні на калідонського вепра і в поході аргонавтів; з вдячності за те, що Адмет убив Пітона (Варіант: покутуючи провину за вбивство кіклопів), Аполлон служив у нього пастухом. Коли Пелій пообіцяв тому, хто запряже в колісницю лева й вепра, віддати свою дочку Алкесту, Аполлон допоміг Адмету виконати цю примху володаря. Справляючи весілля з Алкестою, Адмет забув принести традиційні передшлюбні жертви Артеміді, і розгнівана богиня послала змію в шлюбні покої, але Аполлон знову прийшов на допомогу — домовився з мойрами, що коли наближатиметься Адметова смерть, замість нього може вмерти хтось інший. В Аїд замість чоловіка погодилася зійти Алкеста. За подружню відданість Геракл визволив Алкесту з Аїду й повернув св (uk)
|
