| dbo:abstract
|
- يشير مصطلح فائض القاعدة أو زيادة القاعدة (بالإنجليزية: Base excess) وعجز القاعدة أو نقص القاعدة (بالإنجليزية: base deficit) في علم وظائف الأعضاء إلى فائض أو عجز، على التوالي، في كمية القاعدة الموجودة في الدم. وعادة ما يتم التعبير عن القيمة في شكل وحدة تركيز ميليمول/لتر، مع وجود أرقام موجبة تشير إلى وجود فائض في القاعدة وأرقام سالبة تشير للعجر. تُعبر المجالات المرجعية النموذجية عن زيادة القاعدة بصيفة −2 إلى +2 ممل/ل تساعد مقارنة فائض القاعدة مع المدى المرجعي في تحديد ما إذا كان اضطراب الحمض/القاعدة ناتجًا عن مشكلة في الأيض/الجهاز التنفسي أو كليهما. في الوقت الذي يحدد فيه ثاني أكسيد الكربون دور العامل التنفسي في توازن الحمض/القاعدة، فإن فائض القاعدة يحدد العامل الأيضي. ووفقا لذلك يتم تحديد قياس فائص القاعدة، تحت ضغط موحد لثاني أكسيد الكربون، عن طريق معاير العودة إلى درجة الحموضة القياسة في الدم القياسية (7.40). المادة القاعدية السائدة التي تسهام في فائض القاعدة هي البيكربونات، وبالتالي فإن انحراف نسبة بيكربونات الدم عن المجال المرجعي يعكس عادةً انحراف في فائض القاعدة. ومع ذلك فإن فائض القاعدة هو قياس أكثر شمولاً، يشمل جميع المساهمات الأيضية. (ar)
- Base Excess (BE), deutsch auch als Basenabweichung oder Basenüberschuss bzw. Basendefizit bezeichnet, ist ein berechneter Parameter, der anhand einer Blutgasanalyse bestimmt wird und Aussagen über stoffwechselbedingte (metabolische) Störungen des Säure-Basen-Haushaltes ermöglicht (metabolische Azidose, metabolische Alkalose). Vereinfacht ausgedrückt, stellt er die Mengen an Säuren oder Basen dar, welche nötig sind, um einen veränderten pH-Wert des Körpers wieder zurück auf dessen Normalwerte einzustellen. Begriff und Prinzip wurden im Jahr 1958 von Astrup und eingeführt. Der Base Excess kennzeichnet die Abweichung vom Referenzbereich der Gesamtpufferbasen, im Extrazellularraum als BE(ecf), im Blut als BE(B) bzw. Standard-Base-Excess (sBE). Dieser liegt (laborabhängig unterschiedlich) bei etwa 48 mmol/l. Die Normalwerte für den BE liegen je nach Labor bei 0 ± 2 mmol/l oder ± 3 mmol/l. In der Klinik eignet sich die Basenabweichung zur Beurteilung der nicht-atmungsbedingten Anteile bei einer Störung im Säure-Basen-Haushalt. Um Aussagen über die Störung des Säure-Basen-Haushalt treffen zu können, muss neben dem BE immer auch der arterielle Kohlendioxidpartialdruck (pCO2) berücksichtigt werden. Ein erhöhter BE kann so zum einen eine metabolische Alkalose (Basenüberschuss), zum anderen, bei gleichzeitig erhöhtem pCO2, eine zumindest teilweise kompensierte respiratorische Azidose (CO2-Retention, z. B. bei Hypoventilation) anzeigen. Auf der anderen Seite deutet ein erniedrigter BE entweder auf eine metabolische Azidose (Basenverlust, z. B. bei Diarrhoe), oder, bei gleichzeitig erniedrigtem pCO2, auf eine zumindest teilweise kompensierte respiratorische Alkalose (verstärkte CO2-Abatmung, z. B. bei Hyperventilation) hin. Die metabolische Kompensation einer respiratorischen Störung des Säure-Basen-Haushaltes geschieht dabei ganz vorwiegend über die Retention bzw. Ausscheidung von Bicarbonat über die Nieren, welches den größten Teil der Gesamtpufferbasen des Blutes ausmacht. Weiterhin kann anhand des BE bei der metabolischen Azidose der Bedarf an NaHCO3 zur symptomatischen Behandlung abgeschätzt werden: Beispiel: Ein 75 kg schwerer Patient mit einer negativen Basenabweichung von −8 mmol/l hat also ein ungefähres Defizit von 200 mmol (de)
- In physiology, base excess and base deficit refer to an excess or deficit, respectively, in the amount of base present in the blood. The value is usually reported as a concentration in units of mEq/L (mmol/L), with positive numbers indicating an excess of base and negative a deficit. A typical reference range for base excess is −2 to +2 mEq/L. Comparison of the base excess with the reference range assists in determining whether an acid/base disturbance is caused by a respiratory, metabolic, or mixed metabolic/respiratory problem. While carbon dioxide defines the respiratory component of acid–base balance, base excess defines the metabolic component. Accordingly, measurement of base excess is defined, under a standardized pressure of carbon dioxide, by titrating back to a standardized blood pH of 7.40. The predominant base contributing to base excess is bicarbonate. Thus, a deviation of serum bicarbonate from the reference range is ordinarily mirrored by a deviation in base excess. However, base excess is a more comprehensive measurement, encompassing all metabolic contributions. (en)
- En fisiología humana, el exceso de base (ver: base) se refiere a la cantidad de ácido requerido para volver el pH de la sangre de un individuo al valor normal (pH 7.4). Usualmente el valor es reportado en unidades de (mEq/L). El valor normal está en alguna parte entre -2 y +2. El término y el concepto fue introducido primero por Astrup y en 1958. (es)
- En physiologie, l'excès de base et le déficit de base désignent respectivement un excès ou un déficit de la quantité de base présente dans le sang. La valeur est généralement indiquée comme une concentration en unités de mÉq/L (mmol/L), avec un nombre positif indiquant un excès de base et un nombre négatif un déficit. Une typique pour l'excès de base est de −2 à +2 mÉq/L. La comparaison de l'excès de base avec la plage de référence aide à déterminer si une perturbation acide/base est causée par un problème respiratoire, métabolique ou mixte métabolique/respiratoire. Alors que le dioxyde de carbone définit la composante respiratoire de l'équilibre acido-basique, l'excès de base définit la composante métabolique. En conséquence, la mesure de l'excès de base est définie, sous une pression normalisée de dioxyde de carbone, en retitrant à un pH sanguin normalisé de 7,40. La base prédominante contribuant à l'excès de base est le bicarbonate. Ainsi, un écart du bicarbonate sérique par rapport à la plage de référence se traduit généralement par un écart de l'excès de base. Cependant, l'excès de base est une mesure plus complète, englobant toutes les contributions métaboliques. (fr)
- L'eccesso di basi, o B.E. (dall'inglese base excess) è un valore utilizzato in medicina per quantificare la presenza di basi nel sangue (per lo più HCO3-); si misura in mol/l. Il range fisiologico di valore normali è considerato essere 0 ± 2 mEq/L. Viene valutato mediante emogasanalisi di sangue arterioso. Quando il valore diventa negativo significa che c'è carenza di basi e il soggetto presenta dunque acidosi metabolica; viceversa è aumentato nel caso di alcalosi metabolica. Il B.E. è usato per valutare lo stato di disidratazione ed acidosi metabolica, sia in medicina che nella medicina veterinaria: in funzione del valore di BE è possibile impostare una fluidoterapia correttiva, con somministrazione orale e/o parenterale di soluzioni di NaCl, NaHCO3, KHCO3, propionato di sodio, glucosio, glicole propilenico. (it)
- Nadmiar zasad (ang. base excess, BE) i niedobór zasad – w fizjologii, jest to odpowiednio nadmiar lub deficyt zasad obecnych we krwi. Obliczany jest na podstawie różnicy między aktualnym, a prawidłowym stężeniem we krwi. Jego wartość podawana jest najczęściej w jednostkach opisujących stężenie – mEq/l. Zwykle prawidłowa wartość BE wynosi od −2,3 mEq/l do +2,3 mEq/l. Dodatnie wartości oznaczają nadmiar zasad, a ujemne niedobór. Porównanie parametru nadmiaru/niedoboru zasad z zakresem referencyjnym pozwala ocenić, czy przyczyną zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej jest komponenta oddechowa, metaboliczna, czy mieszana – oddechowo-metaboliczna. Podczas gdy poziom dwutlenku węgla koreluje z zaburzeniami komponenty oddechowej, BE opisuje komponentę metaboliczną. Jeżeli BE ma wartość ujemną, to badany roztwór zawiera nadmiar kwasów nielotnych lub niedobór zasad i świadczy o kwasicy metabolicznej. Jeżeli BE jest dodatnie – roztwór zawiera nadmiar zasad lub niedobór lotnych kwasów i pozwala podejrzewać . BE nie pozwala ocenić, czy przyczyną zaburzenia równowagi są kwasy czy zasady. Zasadami mającymi największy wpływ na parametr niedoboru zasad są wodorowęglany. Dlatego też odchylenia w osoczowym stężeniu wodorowęglanów znajdują swoje odzwierciedlenie w zmianie BE. Nadmiar zasad jest jednak pojęciem szerszym i obejmuje zmiany zachodzące w całym układzie zasad buforowych. Jest jedną z wartości podawanych w gazometrii, wyliczoną na podstawie otrzymanych w badaniu danych. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- En fisiología humana, el exceso de base (ver: base) se refiere a la cantidad de ácido requerido para volver el pH de la sangre de un individuo al valor normal (pH 7.4). Usualmente el valor es reportado en unidades de (mEq/L). El valor normal está en alguna parte entre -2 y +2. El término y el concepto fue introducido primero por Astrup y en 1958. (es)
- يشير مصطلح فائض القاعدة أو زيادة القاعدة (بالإنجليزية: Base excess) وعجز القاعدة أو نقص القاعدة (بالإنجليزية: base deficit) في علم وظائف الأعضاء إلى فائض أو عجز، على التوالي، في كمية القاعدة الموجودة في الدم. وعادة ما يتم التعبير عن القيمة في شكل وحدة تركيز ميليمول/لتر، مع وجود أرقام موجبة تشير إلى وجود فائض في القاعدة وأرقام سالبة تشير للعجر. تُعبر المجالات المرجعية النموذجية عن زيادة القاعدة بصيفة −2 إلى +2 ممل/ل (ar)
- Base Excess (BE), deutsch auch als Basenabweichung oder Basenüberschuss bzw. Basendefizit bezeichnet, ist ein berechneter Parameter, der anhand einer Blutgasanalyse bestimmt wird und Aussagen über stoffwechselbedingte (metabolische) Störungen des Säure-Basen-Haushaltes ermöglicht (metabolische Azidose, metabolische Alkalose). Vereinfacht ausgedrückt, stellt er die Mengen an Säuren oder Basen dar, welche nötig sind, um einen veränderten pH-Wert des Körpers wieder zurück auf dessen Normalwerte einzustellen. Begriff und Prinzip wurden im Jahr 1958 von Astrup und eingeführt. (de)
- In physiology, base excess and base deficit refer to an excess or deficit, respectively, in the amount of base present in the blood. The value is usually reported as a concentration in units of mEq/L (mmol/L), with positive numbers indicating an excess of base and negative a deficit. A typical reference range for base excess is −2 to +2 mEq/L. (en)
- En physiologie, l'excès de base et le déficit de base désignent respectivement un excès ou un déficit de la quantité de base présente dans le sang. La valeur est généralement indiquée comme une concentration en unités de mÉq/L (mmol/L), avec un nombre positif indiquant un excès de base et un nombre négatif un déficit. Une typique pour l'excès de base est de −2 à +2 mÉq/L. (fr)
- L'eccesso di basi, o B.E. (dall'inglese base excess) è un valore utilizzato in medicina per quantificare la presenza di basi nel sangue (per lo più HCO3-); si misura in mol/l. Il range fisiologico di valore normali è considerato essere 0 ± 2 mEq/L. Viene valutato mediante emogasanalisi di sangue arterioso. Quando il valore diventa negativo significa che c'è carenza di basi e il soggetto presenta dunque acidosi metabolica; viceversa è aumentato nel caso di alcalosi metabolica. (it)
- Nadmiar zasad (ang. base excess, BE) i niedobór zasad – w fizjologii, jest to odpowiednio nadmiar lub deficyt zasad obecnych we krwi. Obliczany jest na podstawie różnicy między aktualnym, a prawidłowym stężeniem we krwi. Jego wartość podawana jest najczęściej w jednostkach opisujących stężenie – mEq/l. Zwykle prawidłowa wartość BE wynosi od −2,3 mEq/l do +2,3 mEq/l. Dodatnie wartości oznaczają nadmiar zasad, a ujemne niedobór. Jest jedną z wartości podawanych w gazometrii, wyliczoną na podstawie otrzymanych w badaniu danych. (pl)
|
