| dbo:abstract
|
- Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Βράγχος αναφέρονται τα ακόλουθα δύο πρόσωπα: 1.
* Ο μυθικός γενάρχης του γένους των , γιος του από τους Δελφούς και μιας ανώνυμης Μιλησίας. Η μητέρα του τον ονόμασε Βράγχο γιατί, όταν τον εγκυμονούσε, ονειρεύθηκε ότι ο ήλιος μπήκε στο σώμα της από τον λάρυγγά της (βράγχιον) και βγήκε από την κοιλιά της. Ο Απόλλων, όταν είδε τον Βράγχο μία ημέρα που έβοσκε τα πρόβατα του πατέρα του, τον φίλησε και του μετέδωσε έτσι το μαντικό χάρισμα. Για τον λόγο αυτό ο Απόλλων είχε και τις επωνυμίες «Φιλίσιος» και «Βράγχιος». Ο Βράγχος έσωσε τους Μιλησίους από λοιμό και στον τόπο όπου χρησμοδοτούσε έχτισαν μετά τον θάνατό του ναό. Σε άλλες παραδόσεις, ο ίδιος Βράγχος ήταν Θεσσαλός ή απόγονος του Μαχαιρέα. Ως γιος του Βράγχου αναφέρεται ο Χίλων ο Λακεδαιμόνιος κι ως θετός γιος του ο Ευάγγελος, γενάρχης των «Ευαγγελιδών». 2.
* Ο πατέρας του Κερκύονα, τον οποίο απέκτησε με τη Νύμφη Αργιόπη. (el)
- In Greek mythology, the name Branchus (Greek: Βράγχος) refers to the following characters, who may or may not be identical:
* Branchus a lover of Apollo and a prophet.
* Branchus, father of Cercyon, by the nymph Argiope. (en)
- En la mitología griega, el nombre Branco (en griego antiguo: Βράγχος) se refiere a los siguientes personajes, que pueden ser el mismo o no:
* Branco, un hijo o amante de Apolo; su madre era una mujer de Mileto, quien, mientras estaba embarazada de él, tuvo una visión del sol entrando por su boca y llegando a su vientre, por lo que, cuando nació el niño, se le llamó Branco. Cuando era joven, se encontró con Apolo en el bosque y lo besó. Apolo lo abrazó a cambio y le dio una corona y un bastón. Branco, habiendo recibido habilidades proféticas de Apolo, introdujo la adoración del dios en Dídima. También fundó un santuario en Mileto. Sus descendientes, los branquidas, eran una influyente casta sacerdotal.
* Branco, padre de Cerción, por la ninfa Argiope. (es)
- Бранх (грец. Βράγχος) — віщун, улюбленець Аполлона; за переказом, збудував у біля Мілета святилище й оракул Аполлона. Цей оракул в історичну епоху вважався другим після Дельфійського. Відомий інший Бранх — батько Керкіона, царя Елефсіна від німфи Аргіопи. (uk)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 602 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- In Greek mythology, the name Branchus (Greek: Βράγχος) refers to the following characters, who may or may not be identical:
* Branchus a lover of Apollo and a prophet.
* Branchus, father of Cercyon, by the nymph Argiope. (en)
- En la mitología griega, el nombre Branco (en griego antiguo: Βράγχος) se refiere a los siguientes personajes, que pueden ser el mismo o no:
* Branco, un hijo o amante de Apolo; su madre era una mujer de Mileto, quien, mientras estaba embarazada de él, tuvo una visión del sol entrando por su boca y llegando a su vientre, por lo que, cuando nació el niño, se le llamó Branco. Cuando era joven, se encontró con Apolo en el bosque y lo besó. Apolo lo abrazó a cambio y le dio una corona y un bastón. Branco, habiendo recibido habilidades proféticas de Apolo, introdujo la adoración del dios en Dídima. También fundó un santuario en Mileto. Sus descendientes, los branquidas, eran una influyente casta sacerdotal.
* Branco, padre de Cerción, por la ninfa Argiope. (es)
- Бранх (грец. Βράγχος) — віщун, улюбленець Аполлона; за переказом, збудував у біля Мілета святилище й оракул Аполлона. Цей оракул в історичну епоху вважався другим після Дельфійського. Відомий інший Бранх — батько Керкіона, царя Елефсіна від німфи Аргіопи. (uk)
- Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Βράγχος αναφέρονται τα ακόλουθα δύο πρόσωπα: 1.
* Ο μυθικός γενάρχης του γένους των , γιος του από τους Δελφούς και μιας ανώνυμης Μιλησίας. Η μητέρα του τον ονόμασε Βράγχο γιατί, όταν τον εγκυμονούσε, ονειρεύθηκε ότι ο ήλιος μπήκε στο σώμα της από τον λάρυγγά της (βράγχιον) και βγήκε από την κοιλιά της. Ο Απόλλων, όταν είδε τον Βράγχο μία ημέρα που έβοσκε τα πρόβατα του πατέρα του, τον φίλησε και του μετέδωσε έτσι το μαντικό χάρισμα. Για τον λόγο αυτό ο Απόλλων είχε και τις επωνυμίες «Φιλίσιος» και «Βράγχιος». Ο Βράγχος έσωσε τους Μιλησίους από λοιμό και στον τόπο όπου χρησμοδοτούσε έχτισαν μετά τον θάνατό του ναό. Σε άλλες παραδόσεις, ο ίδιος Βράγχος ήταν Θεσσαλός ή απόγονος του Μαχαιρέα. Ως γιος του Βράγχου αναφέρεται ο Χίλων ο Λακεδαιμόνιος κι ως θ (el)
|
| rdfs:label
|
- Branchus (en)
- Βράγχος (el)
- Branco (mitología) (es)
- Branco (mitologia) (it)
- Бранх (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
