dbo:abstract
|
- The Idolino, or Idolino of Pesaro, is a Roman bronze statue of a nude youth in contrapposto, standing 146 cm high, made in approximately 30 B.C. It is a copy of a Greek sculpture in the style of Polyclitus made in approximately 440 B.C. It received the name "Idolino," which is Italian for "Little Idol," in the 19th century. The statue represents a youth with his right hand outstretched. Originally thought to be a statue of Bacchus, it is now believed to have been used to hold an oil lamp at dinner parties. It was influenced by the Doryphoros of Polyclitus. The statue is on a bronze and silver base, 152 cm high, made in 1530-40 by Aurelio, Ludovico, and Girolamo Lombardo. Because of the mistaken belief that the statue was of Bacchus, the base is decorated in honor of that god. The front of the base bears an inscription by Pietro Bembo; the sides bear scenes of the triumph of Ariadne and of the sacrifice of a goat in a Bacchic rite. The pedestal is assembled from four large sections of hollow, four-sided moldings; its ornamental vocabulary suggests an altar. The statue was unearthed in 1530 in a Roman villa in Pesaro and came into the possession of Francesco Maria I della Rovere, the Duke of Urbino. The statue was preserved almost intact; only the right hand had to be restored. The fragmented bronze vine that was found with the statue and originally held in the right hand was no longer attached; that vine led to the misidentification as Bacchus. In 1630, the statue was bequeathed by the Medici and transferred to Florence as a gift celebrating the wedding of Vittoria della Rovere and Ferdinand II, Grand Duke of Tuscany. After interim installations in the Uffizi and a "guest stay" in Palermo 1800–1803, when it was necessary to avoid the risk of requisition by Napoleon and to keep the statue in a safe place, the statue was permanently located in 1897 in the Archaeological Museum of Florence. (en)
- L'Idolino (français : Petite Idole), ou Idolino de Pesaro, est une statue romaine en bronze représentant un jeune nu en contrapposto, mesurant 146 cm de haut et réalisée vers environ 30 avant J.C. Il s'agit d'une copie d'une sculpture grecque, dans le style de Polyclète réalisée vers 440 avant J.C.. Il a reçu le nom de Idolino, qui signifie en italien « Petite Idole », au 19e siècle. (fr)
- L'Idolino di Pesaro è una statua romana in bronzo conservata nel Museo archeologico nazionale di Firenze. (it)
- Idolino – brązowa rzeźba rzymska przedstawiająca nagiego młodzieńca, znajdująca się obecnie w zbiorach Narodowego Muzeum Archeologicznego we Florencji. Datowana na I wiek rzeźba utrzymana jest w stylu nawiązującym do twórczości Polikleta. Wykonana z brązu, ma 150 cm wysokości. Przedstawia nagiego, szczupłego młodzieńca. Postać wyciąga do przodu prawą rękę, lewa natomiast opuszczona jest wzdłuż ciała. Rzeźba jest typowym przykładem rzymskiej rzeźby użytkowej – w wyciągniętej dłoni chłopiec trzymał lampę, zapalaną podczas nocnych bankietów. W lewej dłoni młodzieńca znajdowała się pierwotnie kiść winogron, którą jednak usunięto podczas prac renowacyjnych w XVII wieku. Posąg ustawiony jest na cokole wykonanym w XVI wieku przez Girolamo Lombardo. Umieszczona na nim inskrypcja jest dziełem kardynała Pietro Bembo. Rzeźba została odnaleziona w 1530 roku we włoskim Pesaro i podarowana księciu Franciszkowi Marii I della Rovere. Jako rodowa własność trafiła na początku XVII wieku do Wiktorii della Rovere i po jej ślubie z Ferdynandem II Medyceuszem przewieziono ją do Florencji, gdzie została ustawiona w Galerii Uffizi. W 1897 roku przeniesiono ją do Narodowego Muzeum Archeologicznego. (pl)
- Идолино (итал. Idolino; «Маленький идол»), также известный, как Идолино из Пезаро — римская бронзовая статуя обнаженного юноши, высотой 146 см, созданная около 30 года до н.э. Это римская копия греческой скульптуры, выполненной около 440 года до н.э. Статуя была обнаружена в 1530 году на римской вилле в Пезаро и попала в коллекцию Франческо Мария I делла Ровере, герцога Урбино. Статуя сохранилась почти нетронутой, пришлось восстановить только правую руку. Фрагментированная бронзовая виноградная лоза, которая была найдена вместе со статуей, не была прикреплена к ней снова после реставрации; эта лоза привела к отождествлению изображённого с Вакхом, что ныне оспаривается. По наиболее разумной современной версии, статуя изображает подростка-атлета, победителя соревнований. В его левой руке ранее находилась повязка победителя, тогда как в правой — чаша для возлияний. Исторически статуя приписывалась Поликлету, сегодня считается работой неизвестного мастера. Статуя была одной из немногих хорошо сохранившихся римских бронз, которые были доступны для обозрения художникам и скульпторам Ренессанса. Совершенство пластики вызывало у них восхищение. Статуя Идолино оказала большое влияние на ренессансное искусство. В 1530-40 годах скульптор Джироламо Ломбардо и его братья изготовили для статуи роскошный постамент из бронзы и серебра, украшенный атрибутикой бога Вакха. Пьедестал полый, четырёхгранный, собран из четырех больших секций; его орнаментальный словарь наводит на мысли о алтаре. Передняя часть пьедестала украшена надписью за авторством Пьетро Бембо; по бокам изображены сцены триумфа Ариадны, и жертвоприношения козла в дионисийском обряде. В 1630 году статуя была передана во Флоренцию в качестве подарка в честь свадьбы Виттории делла Ровере и Фердинандо II Медичи, великого герцога Тосканского. После периода экспонирования в Уффици и кратковременной эвакуации в Палермо в период вступления в Италию войск Наполеона, статуя была размещена (в 1897 году) в Археологическом музее Флоренции, где стоит поныне. Гипсовые слепки (копии) скульптуры размещены во многих европейских музеях, в том числе в постоянной эскпозиции Государственного музея изобразительных искусств имени Пушкина в Москве в Москве (экспозиция «Искусство Древней Греции», зал № 16). (ru)
|
rdfs:comment
|
- L'Idolino (français : Petite Idole), ou Idolino de Pesaro, est une statue romaine en bronze représentant un jeune nu en contrapposto, mesurant 146 cm de haut et réalisée vers environ 30 avant J.C. Il s'agit d'une copie d'une sculpture grecque, dans le style de Polyclète réalisée vers 440 avant J.C.. Il a reçu le nom de Idolino, qui signifie en italien « Petite Idole », au 19e siècle. (fr)
- L'Idolino di Pesaro è una statua romana in bronzo conservata nel Museo archeologico nazionale di Firenze. (it)
- The Idolino, or Idolino of Pesaro, is a Roman bronze statue of a nude youth in contrapposto, standing 146 cm high, made in approximately 30 B.C. It is a copy of a Greek sculpture in the style of Polyclitus made in approximately 440 B.C. It received the name "Idolino," which is Italian for "Little Idol," in the 19th century. The statue represents a youth with his right hand outstretched. Originally thought to be a statue of Bacchus, it is now believed to have been used to hold an oil lamp at dinner parties. It was influenced by the Doryphoros of Polyclitus. (en)
- Idolino – brązowa rzeźba rzymska przedstawiająca nagiego młodzieńca, znajdująca się obecnie w zbiorach Narodowego Muzeum Archeologicznego we Florencji. Datowana na I wiek rzeźba utrzymana jest w stylu nawiązującym do twórczości Polikleta. Wykonana z brązu, ma 150 cm wysokości. Przedstawia nagiego, szczupłego młodzieńca. Postać wyciąga do przodu prawą rękę, lewa natomiast opuszczona jest wzdłuż ciała. Rzeźba jest typowym przykładem rzymskiej rzeźby użytkowej – w wyciągniętej dłoni chłopiec trzymał lampę, zapalaną podczas nocnych bankietów. W lewej dłoni młodzieńca znajdowała się pierwotnie kiść winogron, którą jednak usunięto podczas prac renowacyjnych w XVII wieku. Posąg ustawiony jest na cokole wykonanym w XVI wieku przez Girolamo Lombardo. Umieszczona na nim inskrypcja jest dziełem kardy (pl)
- Идолино (итал. Idolino; «Маленький идол»), также известный, как Идолино из Пезаро — римская бронзовая статуя обнаженного юноши, высотой 146 см, созданная около 30 года до н.э. Это римская копия греческой скульптуры, выполненной около 440 года до н.э. По наиболее разумной современной версии, статуя изображает подростка-атлета, победителя соревнований. В его левой руке ранее находилась повязка победителя, тогда как в правой — чаша для возлияний. Исторически статуя приписывалась Поликлету, сегодня считается работой неизвестного мастера. (ru)
|