| dbo:abstract
|
- Juan Luria, auch Giovanni Luria, Johannes Lorie oder Johannes Lorié, eigentlich Isidor Luria (* 20. Dezember 1862 in Warschau; † 21. Mai 1943 im Vernichtungslager Sobibór) war ein polnischer Opernsänger (Bariton) und Gesangspädagoge. (de)
- Juan Luria (20 December 1862 – 21 May 1943) was a Polish-Jewish operatic baritone. Born as Johannes Lorié, he studied with Joseph Gänsbacher in Vienna. He performed with the Stuttgart Opera (then the Stuttgart Hofheater) in 1885, then at NYC's Metropolitan Opera in the 1890–91 season. While in New York, he sang the roles of Pizarro, Kurwenal, Alberich and Gunther, the American premieres of some little remembered operas such as Diana von Solange (9 January 1891). Among other Metropolitan Opera appearances, he sang two Meyerbeer roles: De Nevers in Les Huguenots and Count Oberthal in Le Prophète. He sang in the Berlin Theater des Westens, Brussels Théâtre de la Monnaie and the Dresden Hoftheater in 1884. In Italy he sang under the name Giovanni Luria in Genoa and at La Scala in Milan, 1893–94, creating the first Italian Wotan. Upon retirement he turned to teaching. His students included Käthe Heidersbach, Elfriede Marherr, Michael Bohnen and the tenor Gotthelf Pistor. In 1937, he fled to the Netherlands, teaching in Amsterdam and The Hague, but was caught after the May 1940 invasion of the Netherlands by German forces and interned in a concentration camp. He was deported from Westerbork to Sobibor on 18 May 1943, aged 81, where he died three days later, on 21 May 1943. He recorded extensively for Favorite (Berlin, 1905–07), Pathé, Zonophone, Beka, Dacapo, Homochord, Pathé, Parlophon, and Anker. He recorded Jewish songs on Odeon. (en)
- Juan Lurie wł. Johannes Lorié (ur. 20 grudnia 1862 w Warszawie, zm. 21 maja 1943 w Sobiborze) – urodzony w Polsce baryton pochodzenia żydowskiego. Studiował w wiedeńskiej Universität für Musik und darstellende Kunst Wien razem z , naukę kontynuował na uczelni w Berlinie. Debiut Juana Lurie miał miejsce w w Stuttgarcie w 1885, w 1890 wyjechał do Nowego Jorku. Śpiewał w Metropolitan Opera przez cały sezon 1890/1891, a następnie wyjechał do Włoch, gdzie występował w La Scali jako Giovanni Luria. Stworzył m.in. postać Woltana w Walkirii śpiewając w 1893 jego partię w języku włoskim. Z Włoch przeniósł się do Berlina, gdzie często śpiewał w miejscowych synagogach. Od 1908 uczył śpiewu, do grona jego uczniów należeli m.in. , , i . Koncertował w Berlinie, Brukseli i Wiedniu, po przejściu w stan spoczynku poświęcił się pracy pedagogicznej. W 1937 prześladowania ludności żydowskiej zaczęły zagrażać jego bezpieczeństwu artysty, toteż postanowił przenieść się do Holandii, nauczał w Amsterdamie i Hadze. Został aresztowany przez Gestapo pod koniec 1942 lub na początku 1943 i skierowany do obozu przejściowego, a następnie przetransportowany do obozu zagłady w Sobiborze, gdzie zginął w komorze gazowej w dniu przybycia. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Juan Luria, auch Giovanni Luria, Johannes Lorie oder Johannes Lorié, eigentlich Isidor Luria (* 20. Dezember 1862 in Warschau; † 21. Mai 1943 im Vernichtungslager Sobibór) war ein polnischer Opernsänger (Bariton) und Gesangspädagoge. (de)
- Juan Luria (20 December 1862 – 21 May 1943) was a Polish-Jewish operatic baritone. Born as Johannes Lorié, he studied with Joseph Gänsbacher in Vienna. He performed with the Stuttgart Opera (then the Stuttgart Hofheater) in 1885, then at NYC's Metropolitan Opera in the 1890–91 season. While in New York, he sang the roles of Pizarro, Kurwenal, Alberich and Gunther, the American premieres of some little remembered operas such as Diana von Solange (9 January 1891). (en)
- Juan Lurie wł. Johannes Lorié (ur. 20 grudnia 1862 w Warszawie, zm. 21 maja 1943 w Sobiborze) – urodzony w Polsce baryton pochodzenia żydowskiego. Studiował w wiedeńskiej Universität für Musik und darstellende Kunst Wien razem z , naukę kontynuował na uczelni w Berlinie. Debiut Juana Lurie miał miejsce w w Stuttgarcie w 1885, w 1890 wyjechał do Nowego Jorku. Śpiewał w Metropolitan Opera przez cały sezon 1890/1891, a następnie wyjechał do Włoch, gdzie występował w La Scali jako Giovanni Luria. Stworzył m.in. postać Woltana w Walkirii śpiewając w 1893 jego partię w języku włoskim. Z Włoch przeniósł się do Berlina, gdzie często śpiewał w miejscowych synagogach. Od 1908 uczył śpiewu, do grona jego uczniów należeli m.in. , , i . Koncertował w Berlinie, Brukseli i Wiedniu, po przejściu w stan (pl)
|
_Johannes_Lorie_Juan_Luria.jpg?width=300)
_Johannes_Lorie_Juan_Luria.jpg){kind=link}
_Johannes_Lorie_Juan_Luria.jpg){kind=link}