| dbo:abstract
|
- El lakalaka és una dansa provinent de l'arxipèlag de Tonga, que està situat al nord del pacífic, al sud de Nova Zelanda. (ca)
- Lakalaka sind zeremonielle Gruppentänze in Tonga, bei denen mehrere hundert Personen beteiligt sein können. Charakteristisch für die Tänze ist, dass die Tänzer die meiste Zeit stillstehen und nur kleine Schritte zur Seite nach rechts und links machen, während sie Bewegungen mit den Armen vollführen. Gesungen wird dabei sowohl von den Tänzern als auch von einem zusätzlichen Chor. Lakalakas wurden von der UNESCO 2003 als Meisterwerke des mündlichen und immateriellen Erbes der Menschheit anerkannt. (de)
- El lakalaka es la danza tradicional nacional de Tonga practicada durante las ceremonias importantes como la coronación del rey y el aniversario de la constitución. « Lakalaka, danzas y discursos cantados de Tonga » fue nombrada en 2003 y después inscrita en 2008 por la Unesco en el listado del patrimonio cultural inmaterial de la humanidad. (es)
- The lakalaka (walking briskly) is a Tongan group dance where the performers are largely standing still and make gestures with their arms only. It is considered as the national dance of Tonga and part of the intangible human heritage. It is the ideal dance at formal occasions, like the birthday of the king or the opening of a church. (en)
- Le lakalaka est la danse traditionnelle nationale des Tonga pratiquée lors des cérémonies importantes comme le couronnement du roi et l’anniversaire de la constitution.« Lakalaka, danses et discours chantés du Tonga » a été proclamé en 2003 puis inscrit en 2008 par l'UNESCO sur la liste représentative du patrimoine culturel immatériel de l’humanité. (fr)
- Lakalaka is een ceremoniële groepsdans uit Tonga, waaraan meer dan honderd personen kunnen deelnemen. Karakteristiek voor de dans is dat de deelnemers het meest van de tijd stilstaan en alleen kleine schreden naar links en rechts maken, waarbij ze bewegingen met de armen maken. Tijdens de dans wordt gezongen door de dansers en een koor. De dansbewegingen van de mannen en de vrouwen verschillen van elkaar. De vrouwen maken kleine passen naar links en rechts, de bewegingen van de armen zijn verder van het lichaam verwijderd dan bij . De mannen maken wildere bewegingen, draaien soms rond en gaan soms zitten of liggen. De dansers staan in een rij of in meer rijen. Voor het publiek staan de mannen rechts en de vrouwen links. Achter de rij(en) dansers staat het koor. Meestal is er geen instrumentale begeleiding. In enkele Lakalaka wordt een andere vorm van muziek of tekst ingevoegd, dit wordt sipa genoemd. Tijdens de sipa bewegen de mannen naar rechts en de vrouwen naar links. De groepen gaan door elkaar, tot de totale scheiding tussen mannen en vrouwen weer bereikt is. Tijdens de volgende sipa gaan de groepen weer terug naar de originele positie. De personen in het midden van de voorste rij worden vāhenga genoemd, ze zijn hoogst in rang van de groep. Vaak zijn vāhenga prins en prinses. De belangrijkste van het duo krijgt andere kleding dan de rest van de groep. Ook de plaatsen aan het eind van de voorste rij zijn voor belangrijke personen gereserveerd. De tweede positie is voor de volgende in rang, de tāʻofi vāhenga. De derde positie is gereserveerd voor de beste danser en danseres, de mālie taha. De dans wordt vooral uitgevoerd tijdens formele bijeenkomsten, zoals de verjaardag van de koning of de opening van een kerk. In Tonga kan men geen eer bewijzen aan iemand lager in rang. De mensen in een hogere rang dan de eregast, kunnen niet meedansen in de Lakalaka. Een koning of koningin kan nooit meedansen. Lalalaka is sinds 2003 op de Lijst van Meesterwerken van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid vermeld. (nl)
- Lakalaka é uma dança tradicional de Tonga, onde os dançarinos permanecem parados e fazem somente gestos com os braços. É considerada a dança nacional de Tonga e uma das Obras-primas do Patrimônio Oral e Imaterial da Humanidade. É a dança ideal em ocasiões formais, como o aniversário do rei ou da abertura de uma igreja. Essa dança já é dançada há muito tempo pelos tongoleses. As pessoas no meio da fila da frente, na linha de divisão entre os dois sexos são conhecidos como o vāhenga (executante principal). Estas são as pessoas com o posto mais alto do grupo, muitas vezes, um príncipe ou princesa. A pessoa que é tida como a mais importante (vāhenga), seja homem ou mulher, geralmente também veste um uniforme diferente dos restantes. O outro vāhenga é, então, vestico com o mesmo que os outros artistas. As duas últimas posições, isto é nos confins da fila da frente, o fakapotu , também são reservadas para pessoas de alto escalão. A segunda posição, ao lado da vāhenga são conhecidos como tā ' ofi vāhenga e são para as próximas pessoas no ranking. As terceiras posições são preenchidas com o melhor dançarino do grupo masculino e feminino, respetivamente, a Taha Malie. Todas as outras posições podem ser colocadas conforme o desejo do mestre de dança. É uma grande honra ser homeageado por um grupo de dança onde um príncipe ou princesa ou nobre participa como vāhenga. Isso só pode ser feito em ocasiões onde o rei é o convidado de honra, como o seu aniversário ou o centenário de uma igreja e afins. Porque todas as danças de Tonga, especialmente as mais formais, como as lakalaka são efetivamente uma deferência para com os chefes. A sociedade de Tonga é muito estratificada. Todos têm um ranking particular. A família real em cima, os chefes abaixo deles, e assim por diante. Não se pode homenagear alguém inferior na classificação social. Portanto, as pessoas mais altas na hierarquia do que o convidado de honra em uma festa particular não podem dançar. Um rei ou rainha nunca pode dançar. As representações duram uns 30 minutos e podem chegar a reunir várias centenas de pessoas alinhadas em duas filas, com os homens à direita do público e as mulheres à esquerda. Eles fazem movimentos rápidos e enérgicos, e elas realizam passos gráceis e gestos gestos elegantes. Ambos os grupos batem palmas e cantam, muitas vezes com acompanhamento coral. A dança lakalaka foi incluída pela UNESCO na lista representativa do Património Cultural Imaterial da Humanidade sob o título "Lakalaka, danças e discursos cantados de Tonga" em 2008. (pt)
- Лакалака (тонг. lakalaka; в переводе — «двигаться оживлённо или с осторожностью») — тонганский танец. Танец, предположительно, сформировался в результате синтеза нескольких древних тонганских танцев, прежде всего, (тонг. me‘elaufola), (тонг. me‘utu‘upaki; мужского танца, исполнявшегося с небольшими вёслами для каноэ) и (тонг. fa‘ahiula; женского танца, в котором использовались сложные движения руками).. Несмотря на некоторые различия, определяющую роль в формировании лакалака сыграл танец меэлауфола, который с появлением на островах Тонга христианских миссионеров был запрещён. Основным отличием было то, что меэлауфола был неформальным танцем, исполнявшимся отдельно мужчинами и женщинами и сопровождавшимся под музыку барабана, в то время как лакалака считается формальным танцем, который исполняется мужчинами вместе с женщинами без музыкального сопровождения. Точное время появления танца неизвестно, но, предположительно, он появился в конце 1870 — начале 1880-х годов. К середине 1880-х годов лакалака получил широкое распространение на всех островах Тонга. Непосредственно танец отражает структуру официальной тонганской речи и состоит из трёх частей: 1.
* факатапу (тонг. fakatapu), вступительной части, в которой выражается признание представителям определённой родословной линии. Факатапу, используемая в начале лакалака, зависит от статуса сочинителя речи и той группы, которая будет исполнять танец; 2.
* основной части танца, в которой отражается тема, информация о событиях, родословная отдельных людей, мифы и история деревни и другая информация; 3.
* татау (тонг. tatau), заключительной части, в которой исполнители прощаются со зрителями и вновь поклоняются вождям деревни. Фактически главным лицом в танце является так называемый пунаке (тонг. punake), который одновременно является поэтом, композитором, хореографом. Лакалака исполняется как мужчинами, так и женщинами, как правило, из одной деревни (их количество иногда достигает 400 человек), которые выстраиваются в два ряда: женщины — слева, мужчины — справа. При этом расположение людей в рядах отражает социальную иерархию, существующую в деревне. Так, в центре стоят мужчины и женщины, занимающие высокий статус (например, дети вождя, директор школы и т. д.). Ближе к центру находятся лица церемониального прислуживающего статуса. В третьей позиции стоят лучшие танцоры деревни, а по краям первого ряда стоят другие лица, почитаемые в деревне из-за их достаточно высокого статуса. Во время танца, который начинается со стихов, исполнители практически стоят на месте, лишь делая специальные движения руками, которые должны отражать смысл и значение стихотворных слов, при этом мужчины делают быстрые и энергичные движения, а женщины исполняют изящный танец с элегантными движениями рук (поэтому складывается впечатление, что исполняются два разных танца). Движения ног в лакалака минимальны, особенно для женщин, которые делают лишь пару шагов в стороны и назад и вперёд. Мужчины же более свободны в своих движениях: они могут наклоняться, крутиться, ложиться на землю. Зрители лакалака остаются не без участия. Во время исполнения танца они должны дарить так называемые факапале (тонг. fakapale), или подарки танцорам. Как правило, это лубяная ткань, циновки, длинные куски европейской материи, деньги. В каждой деревне лакалака исполняется не меньше раза в год и его, как правило, приурочивают к крупным торжествам, например, дню коронации или рождения тонганского монарха. Кроме того, танец исполняется на других публичных мероприятиях (например, во время открытия какого-то важного здания или деревенского праздника). В 2003 году ЮНЕСКО признала лакалака «шедевром устного и нематериального наследия человечества». (ru)
- 拉卡拉卡，南太平洋東加的說唱舞蹈，2003年被列入了人類非物質文化遺產代表作名錄，屬於表演藝術類別，同時拉卡拉卡也被東加王國視為國家的舞蹈。在東加語中，拉卡拉卡意為快速而又謹慎的舞步。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El lakalaka és una dansa provinent de l'arxipèlag de Tonga, que està situat al nord del pacífic, al sud de Nova Zelanda. (ca)
- Lakalaka sind zeremonielle Gruppentänze in Tonga, bei denen mehrere hundert Personen beteiligt sein können. Charakteristisch für die Tänze ist, dass die Tänzer die meiste Zeit stillstehen und nur kleine Schritte zur Seite nach rechts und links machen, während sie Bewegungen mit den Armen vollführen. Gesungen wird dabei sowohl von den Tänzern als auch von einem zusätzlichen Chor. Lakalakas wurden von der UNESCO 2003 als Meisterwerke des mündlichen und immateriellen Erbes der Menschheit anerkannt. (de)
- El lakalaka es la danza tradicional nacional de Tonga practicada durante las ceremonias importantes como la coronación del rey y el aniversario de la constitución. « Lakalaka, danzas y discursos cantados de Tonga » fue nombrada en 2003 y después inscrita en 2008 por la Unesco en el listado del patrimonio cultural inmaterial de la humanidad. (es)
- The lakalaka (walking briskly) is a Tongan group dance where the performers are largely standing still and make gestures with their arms only. It is considered as the national dance of Tonga and part of the intangible human heritage. It is the ideal dance at formal occasions, like the birthday of the king or the opening of a church. (en)
- Le lakalaka est la danse traditionnelle nationale des Tonga pratiquée lors des cérémonies importantes comme le couronnement du roi et l’anniversaire de la constitution.« Lakalaka, danses et discours chantés du Tonga » a été proclamé en 2003 puis inscrit en 2008 par l'UNESCO sur la liste représentative du patrimoine culturel immatériel de l’humanité. (fr)
- 拉卡拉卡，南太平洋東加的說唱舞蹈，2003年被列入了人類非物質文化遺產代表作名錄，屬於表演藝術類別，同時拉卡拉卡也被東加王國視為國家的舞蹈。在東加語中，拉卡拉卡意為快速而又謹慎的舞步。 (zh)
- Lakalaka is een ceremoniële groepsdans uit Tonga, waaraan meer dan honderd personen kunnen deelnemen. Karakteristiek voor de dans is dat de deelnemers het meest van de tijd stilstaan en alleen kleine schreden naar links en rechts maken, waarbij ze bewegingen met de armen maken. Tijdens de dans wordt gezongen door de dansers en een koor. Lalalaka is sinds 2003 op de Lijst van Meesterwerken van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid vermeld. (nl)
- Lakalaka é uma dança tradicional de Tonga, onde os dançarinos permanecem parados e fazem somente gestos com os braços. É considerada a dança nacional de Tonga e uma das Obras-primas do Patrimônio Oral e Imaterial da Humanidade. É a dança ideal em ocasiões formais, como o aniversário do rei ou da abertura de uma igreja. Essa dança já é dançada há muito tempo pelos tongoleses. A dança lakalaka foi incluída pela UNESCO na lista representativa do Património Cultural Imaterial da Humanidade sob o título "Lakalaka, danças e discursos cantados de Tonga" em 2008. (pt)
- Лакалака (тонг. lakalaka; в переводе — «двигаться оживлённо или с осторожностью») — тонганский танец. Танец, предположительно, сформировался в результате синтеза нескольких древних тонганских танцев, прежде всего, (тонг. me‘elaufola), (тонг. me‘utu‘upaki; мужского танца, исполнявшегося с небольшими вёслами для каноэ) и (тонг. fa‘ahiula; женского танца, в котором использовались сложные движения руками).. Несмотря на некоторые различия, определяющую роль в формировании лакалака сыграл танец меэлауфола, который с появлением на островах Тонга христианских миссионеров был запрещён. Основным отличием было то, что меэлауфола был неформальным танцем, исполнявшимся отдельно мужчинами и женщинами и сопровождавшимся под музыку барабана, в то время как лакалака считается формальным танцем, который (ru)
|
