| dbo:abstract
|
- بلاثاس دي سوبيرانيا (بالإسبانية: Plazas de soberanía) وتعني («مواقع السيادة»)، وكان تسمى سابقاً (شمال أفريقيا الإسبانية) أو (أفريقيا الإسبانية) هي حالياً الأراضي الإسبانية في شمال أفريقيا على الحدود مع المغرب، ما عدا مدن الحكم الذاتي لمدينتي سبتة ومليلية. قام الجيش الإسباني منذ سقوط الأندلس بالحفاظ على مواضع عديدة في شمال أفريقيا كوسيلة للدفاع ضد شمال أفريقيا. ولكن خسرت مناطق عديدة مثل وهران، ولا زالت إسبانيا تمارس سيادتها على مناطق مثل جزر إشفارن وصخرة الحسيمة وجزيرة قميرة. وتعتبر السيادة الإسبانية على «مواقع السيادة» مصدر توتر في العلاقات المغربية الإسبانية بحكم اعتبارها أراض سيادية كذلك بالنسبة للمغرب. (ar)
- Les anomenades places de sobirania (Plazas de Soberanía en castellà) és el nom històric amb què al segle xx hom designà alguns territoris espanyols del nord d'Àfrica, en contraposició al Protectorat espanyol al Marroc. Quan Espanya va renunciar al protectorat el 1956, aquestes "places de sobirania" no es van veure afectades, ja que no en formaven part. Actualment, el terme no s'utilitza més que ocasionalment per definir el conjunt. Marroc en reclama la sobirania, però Espanya mai no ha volgut negociar, ja que les considera part integrant del territori espanyol. Les places de sobirania principals són cinc: Ceuta, Melilla, illes Chafarinas, Illes Alhucemas, i el penyal de Vélez de la Gomera. També es pot considerar dins aquesta denominació l'illot de Perejil, tot i que en aquest cas no està establerta amb prou claredat la sobirania espanyola, i la possessió s'ha hagut de definir a la pràctica amb episodis d'ocupació militar per part d'ambdós països. Totes les places són al costat de Marroc. Les dues ciutats, Ceuta i Melilla, i també el penyal de Vélez de la Gomera, hi fan frontera (en aquest darrer cas, el penyal va quedar definitivament unit a terra després d'un terratrèmol el 1930). La resta són illes a poca distància de la costa. El 1995 Ceuta i Melilla van esdevenir ciutats autònomes, amb una capacitat d'autogovern major que un municipi però menor que una comunitat autònoma. Les places menors, on actualment ja no hi ha població civil, no formen part jurídicament de cap de les dues ciutats autònomes, sinó que són territoris sota administració militar de l'Exèrcit Espanyol. Les guarnicions (uns 30 soldats per cada lloc) formen part del cos de Regulars de Melilla. L'illa d'Alborán, en canvi, forma part de la província d'Almeria i del terme municipal d'Almeria. En aquest cas, a més, existeix una altra singularitat, i és que Alborán no es troba a prop de les costes marroquines, sinó més o menys equidistant entre els dos països, al mig del Mar d'Alborán. (ca)
- Španělské severoafrické državy (španělsky Plazas de Soberanía en el Norte de Africa – doslovně Místa suverenity v severní Africe) dříve označované jako "África Septentrional Española" – Španělská Severní Afrika je společné označení pro španělská území v Severní Africe, přímo sousedící s kontinentálním Marokem, které si na ně činí nárok. Stejně jako celé Španělsko jsou součástí Evropské unie. Zahrnují následující ostrovy při marockém pobřeží, které jsou spravované přímo ústřední španělskou vládou:
* souostroví Islas Chafarinas s ostrůvky , a
* souostroví s ostrůvky , a
* původně ostrůvek později poloostrov Peñón de Vélez de la Gomera Dále existují dva ostrůvky, které jsou v některých zdrojích řazené ke Španělským severoafrickým državám, ale nejsou spravovány přímo španělskou vládou:
* ostrůvek Isla de Perejil je spravován autonomním městem Ceuta
* ostrůvek Alborán je spravován provincií Almería v Andalusii Formálně se k tomuto celku počítá také Ceuta a Melilla, které však dnes mají postavení . (cs)
- Eine Plaza de soberanía [ˈplaθa de soβeɾaˈnia] (übersetzt ‚Hoheitsplatz‘ oder ‚eigenständiger Ort‘) ist ein kleines zu Spanien gehörendes Gebiet an Marokkos Mittelmeerküste, das keiner autonomen Region zugeordnet und damit dem spanischen Staat unmittelbar unterstellt ist. Die amtliche deutsche und auch zusammenfassende Bezeichnung dieser Gebiete lautet die Spanischen Hoheitsplätze in Nordafrika. (de)
- Plazas de soberanía es el término histórico con el que se denominan desde el siglo XIX a los territorios españoles situados en el norte de África, en contraposición a las áreas que constituían el protectorado español de Marruecos. En la actualidad, esta nomenclatura sigue utilizándose para la identificación de las islas y peñones frente a la costa norte de Marruecos, pero no para referirse a las ciudades autónomas de Ceuta y Melilla, que sin embargo recibieron tradicionalmente la consideración de plazas mayores. Históricamente, las plazas de soberanía eran cinco, supervivientes de las antiguas plazas fuertes de África, subdivididas habitualmente entre las ya citadas plazas mayores —Ceuta y Melilla— y las denominadas plazas menores: las islas Chafarinas, las islas Alhucemas y el peñón de Vélez de la Gomera. Aparte de las anteriores, Perejil, un islote deshabitado situado cerca de la península tingitana, a pocos metros del litoral marroquí, ha sido frecuentemente calificado como una plaza de soberanía. En la actualidad, tras el incidente militar que enfrentó a España y Marruecos en 2002, fruto del acuerdo suscitado entre ambos países, en la isla no existe ni presencia militar ni ningún símbolo de soberanía. De forma similar, la isla de Alborán también ha sido erróneamente calificada como plaza de soberanía, ya que administrativamente forma parte del término municipal de la ciudad andaluza de Almería. (es)
- Afrika iparraldeko espainiar subiranotasuneko lurrak edo, gaztelaniaz, plazas de soberanía, Espainiak Ipar Afrikan dituen lurraldeak dira. Marokok lurraldeok aldarrikatzen ditu, Maroko Handia kontzeptuaren barnean. (eu)
- The plazas de soberanía (Spanish pronunciation: [ˈplaθas ðe soβeɾaˈni.a], lit. "strongholds of sovereignty") is a term describing a series of Spanish overseas minor territories scattered along the Mediterranean coast bordering Morocco or that are closer to Africa than Europe. This term is used for those territories that have been a part of Spain since the formation of the modern country (1492–1556), as opposed to African territories acquired by Spain during the 19th and early 20th centuries in the Scramble for Africa. Historically, a distinction was made between the so-called "major places of sovereignty", comprising the autonomous cities of Ceuta and Melilla, and the "minor places of sovereignty", referring to a number of islands (and a small peninsula) along the coast. In the present, the term refers mainly to the latter. (en)
- Plazas de soberanía (secara harfiah berarti 'tempat-tempat kedaulatan') ialah istilah yang secara historis telah diberikan kepada miliki Spanyol di Afrika Utara (sebagaimana yang ditentang pada apa yang dahulunya bagian dari protektorat Spanyol di utara Maroko). Ada 5 plazas de soberanía, yang terdiri atas 2 plazas mayores ('tempat-tempat besar'):
* Ceuta
* Melilla dan 3 plazas menores ('tempat-tempat kecil'):
* Islas Chafarinas,
* Peñón de Alhucemas,
* Peñón de Vélez de la Gomera, Terpisah dari yang di atas, Isla Perejil, pulau kecil tak berpenghuni yang dekat dengan Ceuta ialah pokoq pertentangan dengan Maroko pada 2002, belakangan didefinisikan sebagai Plaza de Soberanía tambahan. Namun, ini bukanlah Plaza de soberanía sendiri, tetapi pulau tak berpenghuni. 'Tempat-tempat besar', Ceuta and Melilla, kini adalah kota-kota otonomi (sejenis komunitas otonomi), dan memiliki lebih banyak kekuasaan daripada dewan kota reguler (mereka bisa membuat peraturan untuk melaksanakan UU, dengan persaingan peraturan yang lebih tinggi daripada dewan kota reguler) namun lebih kecil daripada daerah otonomi (karena mereka tak memiliki kekuasaan legislatif otonomi). Karena itu, istilah 'plaza de soberanía' kini hampir tidak digunakan saat bicara tentang kedua kota itu. 'Tempat-tempat kecil' ialah pulau-pulau kecil dekat pesisir Maroko, dan tidak berpenghuni. Semuanya diatur secara langsung oleh Pemerintahan Madrid. Semuanya ialah bagian Uni Eropa sebagai bagian dari Spanyol. Mata uangnya ialah euro. Mereka memiiki populasi gabungan 145.336. Secara kasar ini terbagi setengah dan setengah antara Ceuta and Melilla, meski secara marginal Ceuta lebih banyak penduduknya. Saat Spanyol melepaskan protektorat atas Utara Maroko dan mengakui kemerdekaannya pada 1956, ini tak memberikan 'plazas de soberanía' sebab Spanyol telah memegangnya sejak abad ke-15 dan 16 dan merupakan bagian Spanyol, bukan bagian protektorat. Semua tempat itu ialah bagian yang diklaim oleh gerakan nasionalis Maroko. (in)
- En Espagne, les plazas de soberanía (en français : lieux ou territoires de souveraineté), parfois appelés « présides », sont cinq territoires localisés en Afrique du Nord près des côtes marocaines de la mer Méditerranée. Tous ces territoires sont sous la souveraineté espagnole et sont parfois également désignés par le terme d’Afrique du Nord espagnole (África Septentrional Española) ou simplement Afrique espagnole (África Española). Ces territoires sont revendiqués par le Maroc qui les considère comme étant des reliquats de la colonisation, occupés. (fr)
- 플라사스 데 소베라니아(스페인어: plazas de soberanía)는 세우타와 멜리야를 제외하고 모로코와 국경을 맞대고 있는 스페인의 아프리카 대륙의 북쪽 영토를 일컫는다. 이전에는 북아프리카 스페인령 혹은 스페인의 아프리카(Spanish Africa) 등으로도 불렸다. 레콩키스타 이후 스페인과 포르투갈 세력이 침투하면서 북아프리카 지역에 수많은 항구가 개항했고 발달됐으며 이를 통해 무역과 해적의 노략질을 방지하고자 하는 노력도 함께 병행됐다. 베르베르인의 침략도 주된 이유 중 하나다. 상당 부분의 영토는 상실됐으며 현재 인구는 145,000명 정도(세우타, 멜리야 포함)이다. , , 페뇽데벨레스데라고메라섬만이 아직까지 스페인령이다. 은 애매한 지위에 있다. (ko)
- プラサス・デ・ソベラニア 、プラサスデソベラニア（スペイン語：Plazas de soberanía、「主権の及ぶ土地」）は、19世紀から20世紀にかけて用いられた、スペインが北アフリカに領有する地域を指す歴史的名称である。時には北アフリカにあるスペイン領全てを指す名称として使われるかもしれないが、現時点では廃れた名称である。 (ja)
- De Plazas de soberanía (Nederlands: Soevereine Plaatsen) zijn een aantal Spaanse exclaves aan of voor de Marokkaanse kust, aan de grens tussen beide landen. Ze bestaan uit de Plazas mayores (grote plaatsen), twee vestingsteden met elk ongeveer 80.000 inwoners, en de Plazas menores (kleine plaatsen), een aantal kleine eilandjes die onbewoond zijn of alleen bevolkt worden door Spaanse soldaten. (nl)
- Plazas de soberanía ("piazze, posti di sovranità") è il termine che storicamente (secoli XIX e XX) si è dato ai possedimenti spagnoli nel Maghreb (in contrapposizione a quello che costituiva il protettorato spagnolo in Marocco). Attualmente non hanno alcun tipo di connotazione coloniale, ma unicamente amministrativa. (it)
- Hiszpańskie posiadłości w Afryce Północnej (hiszp. Plazas de soberanía de España en el Norte de Africa lub w skrócie Plazas de soberanía) jest to zbiorcza, nieoficjalna nazwa dla obszarów będących integralną częścią Hiszpanii, lecz geograficznie znajdujących się na kontynencie afrykańskim lub przynależnych do niego wyspach. Do hiszpańskich posiadłości w Afryce Północnej należą:
* Ceuta (18,5 km², jednostka administracyjna I rzędu – miasto autonomiczne)
* Melilla (12 km², jednostka administracyjna I rzędu – miasto autonomiczne)
* Isla de Alborán (0,0712 km², wyspa – wchodzi w skład prowincji Almería będącej częścią Andaluzji)
* Isla del Perejil (1,35 km², wyspa – poza podziałem administracyjnym kraju, podległa ministerstwu obrony)
* Islas Chafarinas (0,525 km², grupa wysp – poza podziałem administracyjnym kraju, podległe ministerstwu obrony)
* Peñón de Alhucemas (0,046 km², grupa wysp – poza podziałem administracyjnym kraju, podległe ministerstwu obrony)
* Peñón de Vélez de la Gomera (0,019 km², półwysep – poza podziałem administracyjnym kraju, podległy ministerstwu obrony) (pl)
- A Espanha possui cinco possessões na África, na costa norte de Marrocos, chamadas na língua espanhola plazas de soberanía:
* Ilha de Perejil
* Ilhas Chafarinas
* Ilhote de Alhucemas
* Ilhote de Vélez de la Gomera
* Ilha de Alborán Quando em 1956 a Espanha abandonou o protectorado e reconheceu a independência de Marrocos, não entregou conjuntamente estes territórios que nunca tinham sido parte do protectorado. As plazas mayores, Ceuta e Melilla, têm o estatuto de cidades autônomas da Espanha, com capacidade administrativa superior à de um município (podem decretar regulamentos executivos), mas inferiores às das comunidades autônomas da Espanha, uma vez que não têm câmaras legislativas propriamente ditas. As plazas menores são pequenas ilhas sem população civil e são administradas diretamente pelo Governo Espanhol. Para além destas, a ilha de Perejil, uma ilhota desabitada perto da cidade de Ceuta, a poucos metros da costa do Marrocos, foi objeto de uma confrontação entre as forças da Espanha e as daquele país africano em 2002 e tem sido desde então apelidada de plaza de soberanía, embora nunca tenha sido historicamente, tal como a ilha de Alborán, situada na metade do caminho entre a cidade espanhola de Almeria (da qual depende administrativamente) e a costa do Marrocos. Como partes de Espanha, as plazas de soberanía são igualmente parte da União Europeia, tendo o euro como moeda. A população destas possessões, basicamente, é de cerca de 150 000 habitantes, cerca de 70% de origem espanhola e os restantes africanos ou de outras origens; a língua oficial é o espanhol. Além destas possessões no Mediterrâneo, a Província de Gerona possui ainda um enclave no sul da França, uma cidade denominada Llívia. (pt)
- Plazas de soberanía (spanska för "platser under [Spaniens] suveränitet" för att skilja dem från det dåvarande spanska protektoratet, även África Septentrional Española "Spanska Nordafrika") är en grupp landområden på och utanför Marockos kust. Områdena tillhör Spanien men Marocko gör anspråk på dessa områden. Plazas de soberanía är ett av de få kvarvarande europeiska territorierna på eller i anslutning till Afrikas fastland. (sv)
- Суверенные территории (исп. Plazas de soberanía) — испанские территории в континентальной Северной Африке на южном побережье Средиземного моря, на границе с Марокко. Начиная с Реконкисты испанская армия завоевала и долгое время удерживала большую территорию в Северной Африке, для обороны от грабежей с этих мест. Многие из этих территорий позже были оставлены, некоторые и сейчас остаются под управлением Испании. (ru)
- Суверенні території Іспанії (ісп. Plazas de soberanía — дослівно «місця суверенітету») — збірна назва володінь Іспанії у Північній Африці. Цей термін повинен був підкреслити належність цих територій до Іспанії на відміну від решти території Іспанського Марокко, над яким вона здійснювала протекторат. Протекторат скінчився у 1956 році, коли була проголошена незалежність Марокко, і зараз терміном «plazas de soberanía» називаються території, над котрими Іспанія зберегла контроль. Існує п'ять «фортець суверенітету»: дві великі (ісп. plazas mayores) — Сеута і Мелілья, і три дрібні (ісп. plazas menores) — острови Чафарінас, острови Алусемас і Пеньйон-де-Велес-де-ла-Гомера (початково також острів, але зараз внаслідок дії морських течій з'єднаний з континентом піщаною косою). Острів Перехіль, що був об'єктом іспансько-марокканської кризи у 2002 році, останнім часом вважається шостою «фортецею суверенітету», але у точному значенні слова він не є справжньою «фортецею», тому що на ньому не розташовано жодного іспанського військового — це скоріше «нічия земля», нейтральна територія. «Великі фортеці», Сеута і Мелілья, зараз мають статус автономних міст і користуються ширшими правами у внутрішніх справах, ніж звичайні міські ради, але не такими широкими, як , які є складовими частинами іспанської федеративної держави. Таким чином, термін «фортеця суверенітету» стосовно цих двох міст є зараз дещо застарілим. «Дрібні фортеці» — це крихітні острівці, розташовані у безпосередній близькості від марокканського узбережжя. Вони не мають постійного громадянського населення і керуються безпосередньо мадридськім урядом. На всіх них розташовані невеликі гарнізони іспанських військових. «Фортеці суверенітету», оскільки вони є частиною Іспанії, входять до складу Євросоюзу, на їх території діють іспанські і європейські закони і ходить валюта євро. Сумарне населення цих територій налічує 145336 осіб; ця кількість ділиться приблизно навпіл між Сеутою і Мелільєю, хоча Сеута трохи більша за населенням. «Фортецями суверенітету» Іспанія володіє починаючи з XIV–XV сторіччя, і тому, коли вона скасувала свій протекторат на півночі Марокко і визнала марокканську незалежність, вона не повернула Марокко ці території, вважаючи їх частиною самої Іспанії, а не протекторату. До того ж, «дрібні фортеці» не були окремо згадані в договорі про марокканську незалежність, що дало Іспанії додаткову формальну підставу не повертати їх. Марокко не визнає іспанського суверенітету над цими територіями. (uk)
- 主权地（西班牙語：plazas de soberanía）是西班牙對於其位於北非与摩洛哥相邻之領土的稱呼（休达和梅利利亚除外），由西班牙中央政府直接管理。其包含戈梅拉岛、胡塞马群岛、舍法林群岛和阿尔沃兰岛，均無常住人口。而且這些岛屿都很小。摩洛哥宣称上述地区的主权，并与西班牙发生冲突。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Eine Plaza de soberanía [ˈplaθa de soβeɾaˈnia] (übersetzt ‚Hoheitsplatz‘ oder ‚eigenständiger Ort‘) ist ein kleines zu Spanien gehörendes Gebiet an Marokkos Mittelmeerküste, das keiner autonomen Region zugeordnet und damit dem spanischen Staat unmittelbar unterstellt ist. Die amtliche deutsche und auch zusammenfassende Bezeichnung dieser Gebiete lautet die Spanischen Hoheitsplätze in Nordafrika. (de)
- Afrika iparraldeko espainiar subiranotasuneko lurrak edo, gaztelaniaz, plazas de soberanía, Espainiak Ipar Afrikan dituen lurraldeak dira. Marokok lurraldeok aldarrikatzen ditu, Maroko Handia kontzeptuaren barnean. (eu)
- En Espagne, les plazas de soberanía (en français : lieux ou territoires de souveraineté), parfois appelés « présides », sont cinq territoires localisés en Afrique du Nord près des côtes marocaines de la mer Méditerranée. Tous ces territoires sont sous la souveraineté espagnole et sont parfois également désignés par le terme d’Afrique du Nord espagnole (África Septentrional Española) ou simplement Afrique espagnole (África Española). Ces territoires sont revendiqués par le Maroc qui les considère comme étant des reliquats de la colonisation, occupés. (fr)
- 플라사스 데 소베라니아(스페인어: plazas de soberanía)는 세우타와 멜리야를 제외하고 모로코와 국경을 맞대고 있는 스페인의 아프리카 대륙의 북쪽 영토를 일컫는다. 이전에는 북아프리카 스페인령 혹은 스페인의 아프리카(Spanish Africa) 등으로도 불렸다. 레콩키스타 이후 스페인과 포르투갈 세력이 침투하면서 북아프리카 지역에 수많은 항구가 개항했고 발달됐으며 이를 통해 무역과 해적의 노략질을 방지하고자 하는 노력도 함께 병행됐다. 베르베르인의 침략도 주된 이유 중 하나다. 상당 부분의 영토는 상실됐으며 현재 인구는 145,000명 정도(세우타, 멜리야 포함)이다. , , 페뇽데벨레스데라고메라섬만이 아직까지 스페인령이다. 은 애매한 지위에 있다. (ko)
- プラサス・デ・ソベラニア 、プラサスデソベラニア（スペイン語：Plazas de soberanía、「主権の及ぶ土地」）は、19世紀から20世紀にかけて用いられた、スペインが北アフリカに領有する地域を指す歴史的名称である。時には北アフリカにあるスペイン領全てを指す名称として使われるかもしれないが、現時点では廃れた名称である。 (ja)
- De Plazas de soberanía (Nederlands: Soevereine Plaatsen) zijn een aantal Spaanse exclaves aan of voor de Marokkaanse kust, aan de grens tussen beide landen. Ze bestaan uit de Plazas mayores (grote plaatsen), twee vestingsteden met elk ongeveer 80.000 inwoners, en de Plazas menores (kleine plaatsen), een aantal kleine eilandjes die onbewoond zijn of alleen bevolkt worden door Spaanse soldaten. (nl)
- Plazas de soberanía ("piazze, posti di sovranità") è il termine che storicamente (secoli XIX e XX) si è dato ai possedimenti spagnoli nel Maghreb (in contrapposizione a quello che costituiva il protettorato spagnolo in Marocco). Attualmente non hanno alcun tipo di connotazione coloniale, ma unicamente amministrativa. (it)
- Plazas de soberanía (spanska för "platser under [Spaniens] suveränitet" för att skilja dem från det dåvarande spanska protektoratet, även África Septentrional Española "Spanska Nordafrika") är en grupp landområden på och utanför Marockos kust. Områdena tillhör Spanien men Marocko gör anspråk på dessa områden. Plazas de soberanía är ett av de få kvarvarande europeiska territorierna på eller i anslutning till Afrikas fastland. (sv)
- Суверенные территории (исп. Plazas de soberanía) — испанские территории в континентальной Северной Африке на южном побережье Средиземного моря, на границе с Марокко. Начиная с Реконкисты испанская армия завоевала и долгое время удерживала большую территорию в Северной Африке, для обороны от грабежей с этих мест. Многие из этих территорий позже были оставлены, некоторые и сейчас остаются под управлением Испании. (ru)
- 主权地（西班牙語：plazas de soberanía）是西班牙對於其位於北非与摩洛哥相邻之領土的稱呼（休达和梅利利亚除外），由西班牙中央政府直接管理。其包含戈梅拉岛、胡塞马群岛、舍法林群岛和阿尔沃兰岛，均無常住人口。而且這些岛屿都很小。摩洛哥宣称上述地区的主权，并与西班牙发生冲突。 (zh)
- بلاثاس دي سوبيرانيا (بالإسبانية: Plazas de soberanía) وتعني («مواقع السيادة»)، وكان تسمى سابقاً (شمال أفريقيا الإسبانية) أو (أفريقيا الإسبانية) هي حالياً الأراضي الإسبانية في شمال أفريقيا على الحدود مع المغرب، ما عدا مدن الحكم الذاتي لمدينتي سبتة ومليلية. قام الجيش الإسباني منذ سقوط الأندلس بالحفاظ على مواضع عديدة في شمال أفريقيا كوسيلة للدفاع ضد شمال أفريقيا. ولكن خسرت مناطق عديدة مثل وهران، ولا زالت إسبانيا تمارس سيادتها على مناطق مثل جزر إشفارن وصخرة الحسيمة وجزيرة قميرة. (ar)
- Les anomenades places de sobirania (Plazas de Soberanía en castellà) és el nom històric amb què al segle xx hom designà alguns territoris espanyols del nord d'Àfrica, en contraposició al Protectorat espanyol al Marroc. Quan Espanya va renunciar al protectorat el 1956, aquestes "places de sobirania" no es van veure afectades, ja que no en formaven part. Actualment, el terme no s'utilitza més que ocasionalment per definir el conjunt. Marroc en reclama la sobirania, però Espanya mai no ha volgut negociar, ja que les considera part integrant del territori espanyol. (ca)
- Španělské severoafrické državy (španělsky Plazas de Soberanía en el Norte de Africa – doslovně Místa suverenity v severní Africe) dříve označované jako "África Septentrional Española" – Španělská Severní Afrika je společné označení pro španělská území v Severní Africe, přímo sousedící s kontinentálním Marokem, které si na ně činí nárok. Stejně jako celé Španělsko jsou součástí Evropské unie. Zahrnují následující ostrovy při marockém pobřeží, které jsou spravované přímo ústřední španělskou vládou: Formálně se k tomuto celku počítá také Ceuta a Melilla, které však dnes mají postavení . (cs)
- Plazas de soberanía es el término histórico con el que se denominan desde el siglo XIX a los territorios españoles situados en el norte de África, en contraposición a las áreas que constituían el protectorado español de Marruecos. En la actualidad, esta nomenclatura sigue utilizándose para la identificación de las islas y peñones frente a la costa norte de Marruecos, pero no para referirse a las ciudades autónomas de Ceuta y Melilla, que sin embargo recibieron tradicionalmente la consideración de plazas mayores. (es)
- Plazas de soberanía (secara harfiah berarti 'tempat-tempat kedaulatan') ialah istilah yang secara historis telah diberikan kepada miliki Spanyol di Afrika Utara (sebagaimana yang ditentang pada apa yang dahulunya bagian dari protektorat Spanyol di utara Maroko). Ada 5 plazas de soberanía, yang terdiri atas 2 plazas mayores ('tempat-tempat besar'):
* Ceuta
* Melilla dan 3 plazas menores ('tempat-tempat kecil'):
* Islas Chafarinas,
* Peñón de Alhucemas,
* Peñón de Vélez de la Gomera, Semua tempat itu ialah bagian yang diklaim oleh gerakan nasionalis Maroko. (in)
- The plazas de soberanía (Spanish pronunciation: [ˈplaθas ðe soβeɾaˈni.a], lit. "strongholds of sovereignty") is a term describing a series of Spanish overseas minor territories scattered along the Mediterranean coast bordering Morocco or that are closer to Africa than Europe. This term is used for those territories that have been a part of Spain since the formation of the modern country (1492–1556), as opposed to African territories acquired by Spain during the 19th and early 20th centuries in the Scramble for Africa. (en)
- Hiszpańskie posiadłości w Afryce Północnej (hiszp. Plazas de soberanía de España en el Norte de Africa lub w skrócie Plazas de soberanía) jest to zbiorcza, nieoficjalna nazwa dla obszarów będących integralną częścią Hiszpanii, lecz geograficznie znajdujących się na kontynencie afrykańskim lub przynależnych do niego wyspach. Do hiszpańskich posiadłości w Afryce Północnej należą: (pl)
- A Espanha possui cinco possessões na África, na costa norte de Marrocos, chamadas na língua espanhola plazas de soberanía:
* Ilha de Perejil
* Ilhas Chafarinas
* Ilhote de Alhucemas
* Ilhote de Vélez de la Gomera
* Ilha de Alborán Quando em 1956 a Espanha abandonou o protectorado e reconheceu a independência de Marrocos, não entregou conjuntamente estes territórios que nunca tinham sido parte do protectorado. As plazas menores são pequenas ilhas sem população civil e são administradas diretamente pelo Governo Espanhol. (pt)
- Суверенні території Іспанії (ісп. Plazas de soberanía — дослівно «місця суверенітету») — збірна назва володінь Іспанії у Північній Африці. Цей термін повинен був підкреслити належність цих територій до Іспанії на відміну від решти території Іспанського Марокко, над яким вона здійснювала протекторат. Протекторат скінчився у 1956 році, коли була проголошена незалежність Марокко, і зараз терміном «plazas de soberanía» називаються території, над котрими Іспанія зберегла контроль. Марокко не визнає іспанського суверенітету над цими територіями. (uk)
|
