ข้ามไปเนื้อหา

รายพระนามพระมหากษัตริย์เยอรมัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อาณาจักรของชาวเยอรมัน (สีน้ำเงิน) ประมาณปี ค.ศ. 1000

ต่อไปนี้คือรายพระนามของพระมหากษัตริย์และจักรพรรดิที่ทรงปกครองอาณาจักรแฟรงก์ตะวันออก และราชอาณาจักรเยอรมนี (ละติน: Regnum Teutonicum) ตั้งแต่การแบ่งแยกจักรวรรดิแฟรงก์ในปี ค.ศ. 843 และการยุบจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ในปี ค.ศ. 1806 จนถึงการล่มสลายของจักรวรรดิเยอรมันในปี ค.ศ. 1918: รวมไปถึงผู้อ้างสิทธิ์ในราชบังลังก์จักรวรรดิเยอรมันตั้งแต่การล่มสลายของจักรวรรดิจนถึงยุคปัจจุบัน

กษัตริย์และจักรพรรดิแห่งเยอรมัน

[แก้]

หมายเหตุ: พระนามจักรพรรดิเป็นอักษรตัวหนา

อาณาจักรแฟรงก์ตะวันออก (ค.ศ. 843 – 962)

[แก้]

ราชวงศ์การอแล็งเฌียง

[แก้]
พระราชลัญจกร/พระบรมรูป พระนาม กษัตริย์ จักรพรรดิ สิ้นสมัย หมายเหตุ
ลูทวิชที่ 2 ชาวเยอรมัน
(Ludwig der Deutsche)[1]
ประมาณ 10 สิงหาคม ค.ศ. 843 28 สิงหาคม ค.ศ. 876 พระราชโอรสของจักรพรรดิหลุยส์ผู้ศรัทธาและพระราชนัดดาของชาร์เลอมาญ[2]
คาโรมัน
(Karlmann)
28 สิงหาคม ค.ศ. 876 22 มีนาคม ค.ศ. 880 พระราชโอรสของลูทวิชชาวเยอรมัน; ปกครองบาวาเรีย; กษัตริย์แห่งอิตาลีตั้งแต่ ค.ศ. 877[3]
ลูทวิชที่ 3 ผู้เยาว์
(Ludwig der Jüngere)
22 มีนาคม ค.ศ. 880 20 มกราคม ค.ศ. 882 พระราชโอรสของลูทวิชชาวเยอรมัน; ปกครองราชอาณาจักรแฟรงค์ตะวันออก, อาณาจักรดยุคแห่งแซกโซนี, ตั้งแต่ ค.ศ. 880 ปกครองดัชชีบาวาเรีย[4]
คาร์ลพระวรกายพ่วงพี
(Karl der Dicke)[5]
20 มกราคม ค.ศ. 882 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 881 17 พฤศจิกายน ค.ศ. 887 พระราชโอรสของลูทวิชชาวเยอรมัน; ปกครองอาเลอมาเนีย, เรเธีย, ตั้งแต่ ค.ศ. 882 ราชอาณาจักรตะวันออกทั้งหมด; กษัตริย์แห่งอิตาลีตั้งแต่ ค.ศ. 879[6]
อาร์นุลฟแห่งคารินเทีย
(Arnulf von Kärnten)
ประมาณ 27 พฤศจิกายน ค.ศ. 887 25 เมษายน ค.ศ. 896 8 ธันวาคม ค.ศ. 899 พระราชโอรสของคาโรมันแห่งบาวาเรีย[7][8]
ลูทวิชที่ 4 ผู้เป็นเด็ก
(Ludwig IV das Kind)
8 ธันวาคม ค.ศ. 899 24 กันยายน ค.ศ. 911 พระราชโอรสของอาร์นุลฟแห่งคารินเธีย[9][10]

ราชวงศ์ค็อนราท

[แก้]
พระบรมรูป พระนาม ราชวงศ์ กษัตริย์ จักรพรรดิ สิ้นสมัย หมายเหตุ
ค็อนราทที่ 1
(Konrad I.)
ราชวงศ์ค็อนราท 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 911 23 ธันวาคม ค.ศ. 918 ได้รับเลือกจากเหล่าขุนนาง[11]

ราชวงศ์อ็อทโท

[แก้]
พระราชลัญจกร/พระบรมรูป พระนาม กษัตริย์ จักรพรรดิ สิ้นสมัย หมายเหตุ
ไฮน์ริชที่ 1
(Heinrich I. der Vogler)
14/24 เมษายน ค.ศ. 919 2 กรกฎาคม ค.ศ. 936 ได้รับเลือกจากเหล่าขุนนาง[12]
อาร์นุลฟผู้ชั่วร้าย
(Arnulf der Böse)
ค.ศ. 919 ค.ศ. 921 กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์ของไฮน์ริชที่ 1; ทรงมาจากราชวงศ์ลุทโพลดิง

จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (ค.ศ.962 – 1806)

[แก้]

ตำแหน่ง "พระมหากษัตริย์แห่งชาวโรมัน" (King of the Romans) ซึ่งใช้ในจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์นั้น ใช้ตั้งแต่พิธีบรมราชาภิเษกของพระเจ้าไฮน์ริชที่ 2 เป็นต้นมา ถือว่าเทียบเท่ากับตำแหน่งกษัตริย์แห่งเยอรมนี (King of Germany) กษัตริย์จะถูกเลือกโดยบรรดาผู้เลือกตั้งแห่งเยอรมนี (German electors) และจากนั้นจะเดินทางไปยังกรุงโรมเพื่อรับการสวมมงกุฎจักรพรรดิจากสมเด็จพระสันตะปาปา

ราชวงศ์อ็อทโท (สืบต่อ)

[แก้]
พระบรมรูป พระนาม กษัตริย์ จักรพรรดิ สิ้นสมัย หมายเหตุ
อ็อทโทที่ 1 มหาราช
(Otto I. der Große)
2 กรกฎาคม ค.ศ. 936 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 962 7 พฤษภาคม ค.ศ. 973 พระราชโอรสในไฮน์ริชที่ 1; กษัตริย์องค์แรกที่ได้รับการสวมมงกุฎที่มหาวิหารอาเคินตั้งแต่โลทาร์ที่ 1; สวมมงกุฎเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ในปี ค.ศ. 961
อ็อทโทที่ 2
(Otto II. der Rote)
26 พฤษภาคม ค.ศ. 961 25 ธันวาคม ค.ศ. 967 7 ธันวาคม ค.ศ. 983 พระราชโอรสในอ็อทโทที่ 1 มหาราช;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้อ็อทโทที่ 1 ค.ศ. 961 – ค.ศ. 973;
สวมมงกุฎเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ระหว่างที่พระราชบิดายังทรงพระชนม์
อ็อทโทที่ 3
(Otto III.)
25 ธันวาคม ค.ศ. 983 21 พฤษภาคม ค.ศ. 996 21 มกราคม ค.ศ. 1002 พระราชโอรสในอ็อทโทที่ 2
ไฮน์ริชที่ 2
(Heinrich II. der Heilige)
7 มิถุนายน ค.ศ. 1002 26 เมษายน ค.ศ. 1014 13 กรกฎาคม ค.ศ. 1024 พระราชนัดดาในไฮน์ริชที่ 1

ราชวงศ์ซาเลียน

[แก้]
พระบรมรูป พระนาม กษัตริย์ จักรพรรดิ สิ้นสมัย หมายเหตุ
ค็อนราทที่ 2
(Konrad II.)
8 กันยายน ค.ศ. 1024 26 มีนาคม ค.ศ. 1027 4 มิถุนายน ค.ศ. 1039 พระราชปนัดดาในอ็อทโทที่ 1 มหาราช
ไฮน์ริชที่ 3
(Heinrich III.)
14 เมษายน ค.ศ. 1028 25 ธันวาคม ค.ศ. 1046 5 ตุลาคม ค.ศ. 1056 พระราชโอรสในจักรพรรดิค็อนราทที่ 2;
กษัตริย์(แห่งเยอรมนี?)[13]ภายใต้ค็อนราทที่ 2 ค.ศ. 1028 – ค.ศ. 1039
ไฮน์ริชที่ 4
(Heinrich IV.)
17 กรกฎาคม ค.ศ. 1054 21 มีนาคม ค.ศ. 1084 31 ธันวาคม ค.ศ. 1105 พระราชโอรสในจักรพรรดิไฮน์ริชที่ 3;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้ค็อนราทที่ 2 ค.ศ. 1054 – ค.ศ. 1056
รูด็อล์ฟฟอนไรน์เฟลด์
(Rudolf von Rheinfelden)
15 มีนาคม ค.ศ. 1077 15 ตุลาคม ค.ศ. 1080 กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์ของไฮน์ริชที่ 4; ทรงมาจากตระกูลไรน์เฟลด์
แฮร์มันฟอนซาล์ม
(Hermann von Salm)
6 สิงหาคม ค.ศ. 1081 28 กันยายน ค.ศ. 1088 กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์ของไฮน์ริชที่ 4; ทรงมาจากตระกูลซาล์ม
ค็อนราท
(Konrad)
30 พฤษภาคม ค.ศ. 1087 27 กรกฎาคม ค.ศ. 1101 พระราชโอรสในจักรพรรดิไฮน์ริชที่ 4;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้ไฮน์ริชที่ 4 ค.ศ. 1087 – ค.ศ. 1098,
กษัตริย์แห่งอิตาลี ค.ศ. 1093-ค.ศ. 1098, 1095 – ค.ศ. 1101 ในการปฏิวัติ
ไฮน์ริชที่ 5
(Heinrich V.)
6 มกราคม ค.ศ. 1099 13 เมษายน ค.ศ. 1111 23 พฤษภาคม ค.ศ. 1125 พระราชโอรสในจักรพรรดิไฮน์ริชที่ 4;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้ไฮน์ริชที่ 4 ค.ศ. 1099 – ค.ศ. 1105 บังคับให้พระราชบิดาสละราชสมบัติ

ราชวงศ์ซุพลินบวร์ค

[แก้]
พระบรมรูป พระนาม กษัตริย์ จักรพรรดิ สิ้นสมัย หมายเหตุ
โลทาร์ที่ 3
(Lothar III)
30 สิงหาคม ค.ศ. 1125 4 มิถุนายน ค.ศ. 1133 4 ธันวาคม ค.ศ. 1137 ทรงมีพระอิสริยยศเป็นโลทาร์ที่ 2 แห่งเยอรมนีแต่ทรงเป็นโลทาร์ที่ 3 แห่งอิตาลี

ราชวงศ์โฮเอินชเตาเฟิน

[แก้]
พระบรมรูป พระนาม กษัตริย์ จักรพรรดิ สิ้นสมัย หมายเหตุ
ค็อนราทที่ 3
(Konrad III.)
7 มีนาคม ค.ศ. 1138 15 กุมภาพันธ์ 1152 พระราชนัดดาในไฮน์ริชที่ 4 (ทางพระราชมารดา);
เดิมกษัตริย์คู่ปฏิปักษ์ของโลธาร์ที่ 3 ค.ศ. 1127 – ค.ศ. 1135
ไฮน์ริช เบอเรงการ์
(Heinrich (VI.))
30 มีนาคม ค.ศ. 1147 สิงหาคม? ค.ศ. 1150 พระราชโอรสในค็อนราทที่ 3 แห่งเยอรมนี;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา ค.ศ. 1147 – ค.ศ. 1150
ฟรีดริชที่ 1 บาร์บาร็อสซา
(Friedrich I. Barbarossa)
4 มีนาคม ค.ศ. 1152 18 มิถุนายน ค.ศ. 1155 10 มิถุนายน ค.ศ. 1190 พระราชนัดดาในค็อนราทที่ 3
ไฮน์ริชที่ 6
(Heinrich VI.)
15 สิงหาคม ค.ศ. 1169 14 เมษายน ค.ศ. 1191 28 กันยายน ค.ศ. 1197 พระราชโอรสในฟรีดริชที่ 1;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา ค.ศ. 1169 – ค.ศ. 1190
ฟรีดริชที่ 2
(Friedrich II. Stupor mundi)
ค.ศ. 1196 ค.ศ. 1198 พระราชโอรสในไฮน์ริชที่ 6;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา ค.ศ. 1196[14]
ฟิลิปแห่งชวาเบิน
(Philipp von Schwaben)
8 มีนาคม ค.ศ. 1198 21 สิงหาคม ค.ศ. 1208 พระราชโอรสในจักรพรรดิฟรีดริชที่ 1; กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์ของออทโทที่ 4
อ็อทโทที่ 4
(Otto IV.)
9 มิถุนายน ค.ศ. 1198 21 ตุลาคม ค.ศ. 1209 ค.ศ. 1215 พระราชปนัดดาในโลทาร์ที่ 3; ทรงมาจากราชวงศ์เวล์ฟ; ถูกปลดโดยฟรีดริชที่ 2; ถูกปลด ค.ศ. 1215; สิ้นพระชนม์ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1218
ฟรีดริชที่ 2
(Friedrich II. Stupor mundi)
5 ธันวาคม ค.ศ. 1212 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1220 26 ธันวาคม ค.ศ. 1250 พระราชโอรสในจักรพรรดิไฮน์ริชที่ 6;
กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์ออทโทที่ 4 จนวันที่ 5 กรกฎาคม ค.ศ. 1215
ไฮน์ริช
(Heinrich (VII.))
เมษายน ค.ศ. 1220 2 กรกฎาคม ค.ศ. 1235 พระราชโอรสในจักรพรรดิฟรีดริชที่ 2;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา ค.ศ. 1220 – ค.ศ. 1235
ค็อนราทที่ 4
(Konrad IV.)
กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1237 21 พฤษภาคม ค.ศ. 1254 พระราชโอรสในจักรพรรดิฟรีดริชที่ 2;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา ค.ศ. 1237 – ค.ศ. 1250

ช่วงว่างระหว่างรัชกาล

[แก้]
พระบรมรูป ตราอาร์ม พระนาม ราชวงศ์ กษัตริย์ จักรพรรดิ สิ้นสมัย หมายเหตุ
ไฮน์ริช ราสเพ
(Heinrich Raspe)
ทือริงเงิน 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1246 16 กุมภาพันธ์ 1247 กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์ฟรีดริชที่ 2
วิลเฮล์มแห่งฮอลแลนด์
(Wilhelm von Holland)
ฮอลแลนด์ 3 ตุลาคม ค.ศ. 1247 28 มกราคม ค.ศ. 1256 กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์ฟรีดริชที่ 2 และ ค็อนราทที่ 4 ค.ศ. 1247 – ค.ศ. 1254
ริชาร์ด เอิร์ลแห่งคอร์นวอลล์
(Richard von Cornwall)
แพลนแทเจอนิต 13 มกราคม ค.ศ. 1257 2 เมษายน ค.ศ. 1272 กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์อัลฟอนโซแห่งคาสตีล; ไม่มีอำนาจที่แท้จริง
อัลฟอนโซแห่งกัสติยา
(Alfons von Kastilien)
อันซาริด 1 เมษายน ค.ศ. 1257 ค.ศ. 1275 พระราชนัดดาในฟิลิป; กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์ริชาร์ดเอิร์ลแห่งคอร์นวอลล์; ไม่มีอำนาจที่แท้จริง; ต่อมาถูกค้านโดยรูด็อล์ฟที่ 1 แห่งเยอรมนี; สละสิทธิ์ ค.ศ. 1275, สิ้นพระชนม์ ค.ศ. 1284

การเปลี่ยนราชวงศ์

[แก้]
พระบรมรูป ตราอาร์ม พระนาม ราชวงศ์ กษัตริย์ จักรพรรดิ สิ้นสมัย หมายเหตุ
รูด็อล์ฟที่ 1
(Rudolf I. von Habsburg)
ฮาพส์บวร์ค 1 ตุลาคม ค.ศ. 1273[15] 15 กรกฎาคม ค.ศ. 1291 ต้นราชวงศ์ฮาพส์บวร์ค
อดอล์ฟแห่งนัสเซา
(Adolf von Nassau)
นัสเซา 5 พฤษภาคม ค.ศ. 1292 23 มิถุนายน ค.ศ. 1298 ตามคำของนักประวัติศาสตร์ก่อนหน้าการเลือกตั้งของอดอล์ฟกษัตริย์ค็อนราทที่ 2 แห่งเท็คปกครองอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง
อัลเบร็ชท์ที่ 1
(Albrecht I. von Habsburg)
ฮาพส์บวร์ค 24 มิถุนายน ค.ศ. 1298 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1308 พระราชโอรสในรูด็อล์ฟที่ 1 แห่งเยอรมนี; กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์อดอล์ฟแห่งนัสเซา ค.ศ. 1298
ไฮน์ริชที่ 7
(Heinrich VII.)
ลักเซมเบิร์ก 27 พฤศจิกายน ค.ศ. 1308 29 มิถุนายน ค.ศ. 1311 24 สิงหาคม ค.ศ. 1313 จักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
ลูทวิชที่ 4 (5) ชาวบาวาเรีย
(Ludwig der Bayer)
วิทเทิลส์บัค 20 ตุลาคม ค.ศ. 1314 17 มกราคม ค.ศ. 1328 11 ตุลาคม ค.ศ. 1347 พระราชนัดดาในรูด็อล์ฟที่ 1 แห่งเยอรมนี; กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์เฟรเดอริคเดอะแฟร์ ค.ศ. 1314 – ค.ศ. 1322
ฟรีดริชผู้ยุติธรรม
(Friedrich der Schöne)
ฮาพส์บวร์ค 19 ตุลาคม ค.ศ. 1314/
5 กันยายน ค.ศ. 1325
28 กันยายน ค.ศ. 1322/
13 มกราคม ค.ศ. 1330
พระราชโอรสในอัลเบร็ชท์ที่ 1 แห่งเยอรมนี;
กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์ลุดวิจที่ 4 ค.ศ. 1314 – ค.ศ. 1322;
กษัตริย์เกี่ยวข้องกับลุดวิจที่ 4 ค.ศ. 1325 – ค.ศ. 1330
คาร์ลที่ 4
(Karl IV.)
ลักเซมเบิร์ก 11 กรกฎาคม ค.ศ. 1346 5 เมษายน ค.ศ. 1355 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1378 พระราชนัดดาในจักรพรรดิไฮน์ริชที่ 7; กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์ลุดวิจที่ 4 ค.ศ. 1346 – ค.ศ. 1347
กึนเทอร์ฟอนชวาทซ์บวร์ค
(Günther von Schwarzburg)
ชวาทซ์บวร์ค 30 มกราคม ค.ศ. 1349 24 พฤษภาคม ค.ศ. 1349 กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์คาร์ลที่ 4
เวนสเลาส
(Wenzel von Böhmen)
ลักเซมเบิร์ก 10 มิถุนายน ค.ศ. 1376 20 สิงหาคม ค.ศ. 1400 พระราชโอรสในจักรพรรดิคาร์ลที่ 4; กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา ค.ศ. 1376 – ค.ศ. 1378; ถูกปลด ค.ศ. 1400; สิ้นพระชนม์ ค.ศ. 1419
รูเพรคท์แห่งพาลาทิเนต
(Ruprecht von der Pfalz)
วิทเทิลส์บัค 21 สิงหาคม ค.ศ. 1400 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1410 พระราชปนัดดาในจักรพรรดิลูทวิชที่ 4
ซีกิสมุนด์
(Sigismund)
ลักเซมเบิร์ก 10 กันยายน ค.ศ. 1410/
21 กรกฎาคม ค.ศ. 1411
3 พฤษภาคม ค.ศ. 1433 9 ธันวาคม ค.ศ. 1437 พระราชโอรสในจักรพรรดิคาร์ลที่ 4
โยบสต์แห่งโมราเวีย
(Jobst von Mähren)
ลักเซมเบิร์ก 1 ตุลาคม ค.ศ. 1410 8 มกราคม ค.ศ. 1411 พระราชนัดดาในคาร์ลที่ 4; กษัตริย์คู่ปฏิปักษ์ซีกิสมุนด์

ราชวงศ์ฮาพส์บวร์ค

[แก้]
พระบรมสาทิสลักษณ์ ตราอาร์ม พระนาม กษัตริย์ จักรพรรดิ สิ้นสมัย หมายเหตุ
อัลเบร็ชท์ที่ 2
(Albrecht II.)
17 มีนาคม ค.ศ. 1438[16] 27 ตุลาคม ค.ศ. 1439 พระราชโอรสเขยของซีกิสมุนด์
ฟรีดริชที่ 3
(Friedrich III.)
2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1440 16 มีนาคม ค.ศ. 1452 19 สิงหาคม ค.ศ. 1493 พระญาติของพระเจ้าอัลเบร็ชท์ที่ 2
มัคซีมีลีอานที่ 1
(Maximilian I.)
16 กุมภาพันธ์ 1486 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1508 12 มกราคม ค.ศ. 1519 พระราชโอรสในจักรพรรดิฟรีดริชที่ 3; กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา ค.ศ. 1486 – ค.ศ. 1493; ใช้ตำแหน่งจักรพรรดิเลือกตั้งโดยการอนุมัติของพระสันตะปาปา ค.ศ. 1508
คาร์ลที่ 5
(Karl V.)
28 มิถุนายน ค.ศ. 1519 28 มิถุนายน ค.ศ. 1519 3 สิงหาคม ค.ศ. 1556 พระราชนัดดาในจักรพรรดิมักซีมีลีอานที่ 1
แฟร์ดีนันท์ที่ 1
(Ferdinand I.)
5 มกราคม ค.ศ. 1531 27 สิงหาคม ค.ศ. 1556 25 กรกฎาคม ค.ศ. 1564 พระราชนัดดาในจักรพรรดิมักซีมีลีอานที่ 1; พระอนุชาในจักรพรรดิคาร์ลที่ 5; กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระเชษฐา ค.ศ. 1531 – ค.ศ. 1556; กษัตริย์องค์สุดท้ายที่ได้รับการสวมมงกุฎที่มหาวิหารอาเคิน
มัคซีมีลีอานที่ 2
(Maximilian II.)
22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1562 25 กรกฎาคม ค.ศ. 1564 12 ตุลาคม ค.ศ. 1576 พระราชโอรสในจักรพรรดิแฟร์ดีนันท์ที่ 1;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา ค.ศ. 1562 – ค.ศ. 1564
รูด็อล์ฟที่ 2
(Rudolf II.)
27 ตุลาคม ค.ศ. 1575 12 ตุลาคม ค.ศ. 1576 20 มกราคม ค.ศ. 1612 พระราชโอรสในจักรพรรดิมักซีมีลีอานที่ 2;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา ค.ศ. 1575 – ค.ศ. 1576
มัททีอัส
(Matthias)
13 มิถุนายน ค.ศ. 1612 13 มิถุนายน ค.ศ. 1612 20 มีนาคม ค.ศ. 1619 พระราชโอรสในจักรพรรดิมักซีมีลีอานที่ 2
แฟร์ดีนันท์ที่ 2
(Ferdinand II.)
28 สิงหาคม ค.ศ. 1619 28 สิงหาคม ค.ศ. 1619 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1637 พระราชนัดดาในจักรพรรดิแฟร์ดีนันท์ที่ 1
แฟร์ดีนันท์ที่ 3
(Ferdinand III.)
22 ธันวาคม ค.ศ. 1636 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1637 2 เมษายน ค.ศ. 1657 พระราชโอรสในจักรพรรดิแฟร์ดีนันท์ที่ 2;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา ค.ศ. 1636 – ค.ศ. 1637
แฟร์ดีนันท์ที่ 4
(Ferdinand IV.)
31 พฤษภาคม ค.ศ. 1653 9 กรกฎาคม ค.ศ. 1654 พระราชโอรสในจักรพรรดิแฟร์ดีนันท์ที่ 3;
กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา
เลโอพ็อลท์ที่ 1
(Leopold I.)
18 กรกฎาคม ค.ศ. 1658 18 กรกฎาคม ค.ศ. 1658 5 พฤษภาคม ค.ศ. 1705 พระราชโอรสในจักรพรรดิแฟร์ดีนันท์ที่ 3
โยเซ็ฟที่ 1
(Josef I.)
23 มกราคม ค.ศ. 1690 5 พฤษภาคม ค.ศ. 1705 17 เมษายน ค.ศ. 1711 พระราชโอรสในจักรพรรดิเลโอพ็อลท์ที่ 1; กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา ค.ศ. 1690 – ค.ศ. 1705
คาร์ลที่ 6
(Karl VI.)
12 ตุลาคม ค.ศ. 1711 12 ตุลาคม ค.ศ. 1711 20 ตุลาคม ค.ศ. 1740 พระราชโอรสในจักรพรรดิเลโอพ็อลท์ที่ 1
คาร์ลที่ 7
(Karl VII.)
24 มกราคม ค.ศ. 1742 24 มกราคม ค.ศ. 1742 20 มกราคม ค.ศ. 1745 ทรงมาจากราชวงศ์วิทเทิลส์บัคและเป็นพระสวามีในมาเรีย อมาเลียแห่งออสเตรียพระราชธิดาในจักรพรรดิโยเซ็ฟที่ 1
ฟรันทซ์ที่ 1
(Franz I.)
13 กันยายน ค.ศ. 1745 13 กันยายน ค.ศ. 1745 18 สิงหาคม ค.ศ. 1765 พระสวามีในจักรพรรดินีนาถมาเรีย เทเรซาพระราชธิดาในจักรพรรดิคาร์ลที่ 6
โยเซ็ฟที่ 2
(Joseph II.)
27 มีนาคม ค.ศ. 1764 18 สิงหาคม ค.ศ. 1765 20 กุมภาพันธ์ 1790 พระราชโอรสในจักรพรรดิฟรันทซ์ที่ 1 และ จักรพรรดินีนาถมาเรีย เทเรซา; กษัตริย์แห่งเยอรมนีภายใต้พระราชบิดา ค.ศ. 1764 – ค.ศ. 1765
เลโอพ็อลท์ที่ 2
(Leopold II.)
30 กันยายน ค.ศ. 1790 30 กันยายน ค.ศ. 1790 1 มีนาคม ค.ศ. 1792 พระราชโอรสในจักรพรรดิฟรันทซ์ที่ 1 และ จักรพรรดินีนาถมาเรีย เทเรซา
ฟรันทซ์ที่ 2
(Franz II.)
5 กรกฎาคม ค.ศ. 1792 5 กรกฎาคม ค.ศ. 1792 6 สิงหาคม ค.ศ. 1806 พระราชโอรสในจักรพรรดิเลโอพ็อลท์ที่ 2; ยุบจักรวรรดิ; และจักรพรรดิแห่งออสเตรีย ค.ศ. 1804 – ค.ศ. 1835; สิ้นพระชนม์ ค.ศ. 1835

เยอรมนีสมัยใหม่ ค.ศ. 1806 – 1918

[แก้]
พระนาม พระบรมสาทิสลักษณ์/พระสาทิสลักษณ์ พระอิสริยยศ ราชวงศ์ เริ่ม สิ้นสมัย
นโปเลียนที่ 1

จักรพรรดิแห่งฝรั่งเศษ

กษัตริย์แห่งอิตาลี

ผู้พิทักษ์สมาพันธรัฐแห่งแม่น้ำไรน์

โบนาปาร์ต

12 กรกฎาคม ค.ศ. 1806 19 ตุลาคม ค.ศ. 1813
คาร์ล เทโอดอร์ ฟ็อน ดาลแบร์ค

เจ้าชายอัครมุขนายกแห่งเรเกินส์บวร์ค แกรนด์ดยุกแห่งแฟรงก์เฟิร์ต

เจ้าชาย-ไพรเมตแห่งสมาพันธรัฐแห่งแม่น้ำไรน์

ดาลแบร์ค

25 กรกฎาคม ค.ศ. 1806 26 ตุลาคม ค.ศ. 1813
เออแฌน เดอ โบอาร์แน

แกรนด์ดยุกแห่งแฟรงก์เฟิร์ต

เจ้าชาย-ไพรเมตแห่งสมาพันธรัฐแห่งแม่น้ำไรน์

โบอาร์แน

26 ตุลาคม ค.ศ. 1813 ธันวาคม ค.ศ. 1813
พระนาม พระบรมสาทิสลักษณ์/พระสาทิสลักษณ์ พระอิสริยยศ ราชวงศ์ เริ่ม สิ้นสมัย
จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1,
จักรพรรดิแห่งออสเตรีย
(Franz I, Kaiser von Österreich)
องค์ประธานแห่ง
สมาพันธรัฐเยอรมัน

(Präsidialmacht) ออสเตรีย[17]

ฮาพส์บวร์ค-ลอแรน

20 มิถุนายน ค.ศ. 1815 2 มีนาคม ค.ศ. 1835
จักรพรรดิแฟร์ดีนันด์ที่ 1,
จักรพรรดิแห่งออสเตรีย
(Ferdinand I, Kaiser von Österreich)
องค์ประธานแห่ง
สมาพันธรัฐเยอรมัน

(Präsidialmacht) ออสเตรีย[17]

ฮาพส์บวร์ค-ลอแรน

2 มีนาคม ค.ศ. 1835 12 กรกฎาคม ค.ศ. 1848
อาร์ชดยุกโยฮันน์แห่งออสเตรีย

(Erzherzog Johann von Österreich)

ผู้สำเร็จราชการ (Reichsverweser) แห่งจักรวรรดิเยอรมัน[18]

ฮาพส์บวร์ค-ลอแรน

12 กรกฎาคม ค.ศ. 1848 20 ธันวาคม ค.ศ. 1849
พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 4 แห่งปรัสเซีย
(Friedrich Wilhelm IV, König von Preußen)
“จักรพรรดิแห่งชนเยอรมัน”[19]

โฮเอินท์ซ็อลเลิร์น

28 มีนาคม ค.ศ. 1849 28 เมาายน ค.ศ. 1849
องค์ประธานแห่งสหภาพเยอรมนี

(Unionsvorstand) แห่งสหภาพเออร์เฟิร์ต[20]

26 พฤษภาคม ค.ศ. 1849 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1850
จักรพรรดิฟรันซ์ โยเซฟ,
จักรพรรดิแห่งออสเตรีย
(Franz Joseph I, Kaiser von Österreich)
องค์ประธานแห่ง
สมาพันธรัฐเยอรมัน

(Präsidialmacht) ออสเตรีย

ฮาพส์บวร์ค-ลอแรน

1 พฤษภาคม ค.ศ. 1850 24 สิงหาคม ค.ศ. 1866
พระนาม พระบรมฉายาลักษณ์ พระอิสริยยศ ราชวงศ์ เริ่ม สิ้นสมัย
วิลเฮ็ล์มที่ 1,
กษัตริย์แห่งปรัสเซีย
(Wilhelm I, König von Preußen)
องค์ประธานแห่ง
สมาพันธรัฐเยอรมันเหนือ

โฮเอินท์ซ็อลเลิร์น

1 กรกฎาคม ค.ศ. 1867 18 มกราคม ค.ศ. 1871[21]
พระนาม พระบรมฉายาลักษณ์ ราชวงศ์ เริ่ม สิ้นสมัย
วิลเฮ็ล์มที่ 1
วิลเฮ็ล์ม ฟรีดริช ลูทวิช

(Wilhelm Friedrich Ludwig)

โฮเอินท์ซ็อลเลิร์น

18 มกราคม ค.ศ. 1871[22] 9 มีนาคม ค.ศ. 1888
ฟรีดริชที่ 3
ฟรีดริช วิลเฮ็ล์ม นิคโคเลาส์ คาร์ล

(Friedrich Wilhelm Nikolaus Karl)

โฮเอินท์ซ็อลเลิร์น

9 มีนาคม ค.ศ. 1888 15 มิถุนายน ค.ศ. 1888
วิลเฮ็ล์มที่ 2

ฟรีดริช วิลเฮ็ล์ม วิคทอร์ อัลแบร์ท

(Friedrich Wilhelm Viktor Albert)

โฮเอินท์ซ็อลเลิร์น

15 มิถุนายน ค.ศ. 1888 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1918[23]

ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์เยอรมนี

[แก้]

หลังจากการยุบราชบัลลังก์เยอรมนีในปี ค.ศ. 1918 แล้วประมุขของโฮเฮนโซลเลิร์นก็อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ปรัสเซียและเยอรมนี คำอ้างเหล่านี้ไม่สามารถแยกจากกันได้ตามรัฐธรรมนูญของจักรวรรดิเยอรมนีที่ระบุว่าผู้ใดที่เป็นจักรพรรดิปรัสเซียผู้นั้นก็เป็นจักรพรรดิเยอรมนีด้วย

ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ปรัสเซียและเยอรมันของราชวงศ์โฮเฮนโซลเลิร์น
พระรูป พระนาม ช่วงเวลา หมายเหตุ
วิลเฮล์มที่ 2 ค.ศ. 1918 – ค.ศ. 1941 พำนักลี้ภัยอยู่ในเนเธอร์แลนด์
จนสิ้นพระชนม์
เจ้าชายวิลเฮล์ม มกุฎราชกุมารแห่งปรัสเซีย ค.ศ. 1941 – ค.ศ. 1951
เจ้าชายลุยส์ แฟร์ดีนันด์ เจ้าชายแห่งปรัสเซีย ค.ศ. 1951 – ค.ศ. 1994
เกออร์ค ฟรีดริช เจ้าชายแห่งปรัสเซีย ตั้งแต่ ค.ศ. 1994

อ้างอิง

[แก้]
  1. "His pious death and burial", The Deeds of Louis the Fat, Catholic University of America Press, pp. 156–160, สืบค้นเมื่อ 2025-03-08
  2. "Neue deutsche Biographie (NDB)". Lexikon des gesamten Buchwesens Online. สืบค้นเมื่อ 2025-03-08.
  3. "Neue deutsche Biographie (NDB)". Lexikon des gesamten Buchwesens Online. สืบค้นเมื่อ 2025-03-08.
  4. Turquette, Atwell R. (1958-03). "Max Black. Abstract and abstraction. Encyclopaedia Britannica, Encyclopaedia Britannica, Inc., Chicago-London-Toronto1956, Vol. 1, pp. 67–68; also Max Black. Abstract and abstraction. Encyclopaedia Britannica, Encyclopaedia Britannica, Inc., Chicago-London-Toronto 1957, Vol. 1, pp. 67–68". Journal of Symbolic Logic. 23 (1): 22–29. doi:10.2307/2964454. ISSN 0022-4812. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  5. Diebold, William J. (2003), "Charles the Bald [Charles II], Holy Roman Emperor", Oxford Art Online, Oxford University Press, สืบค้นเมื่อ 2025-03-08
  6. "Neue deutsche Biographie (NDB)". Lexikon des gesamten Buchwesens Online. สืบค้นเมื่อ 2025-03-08.
  7. "Neue deutsche Biographie (NDB)". Lexikon des gesamten Buchwesens Online. สืบค้นเมื่อ 2025-03-08.
  8. Turquette, Atwell R. (1958-03). "Max Black. Abstract and abstraction. Encyclopaedia Britannica, Encyclopaedia Britannica, Inc., Chicago-London-Toronto1956, Vol. 1, pp. 67–68; also Max Black. Abstract and abstraction. Encyclopaedia Britannica, Encyclopaedia Britannica, Inc., Chicago-London-Toronto 1957, Vol. 1, pp. 67–68". Journal of Symbolic Logic. 23 (1): 22–29. doi:10.2307/2964454. ISSN 0022-4812. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  9. "Neue deutsche Biographie (NDB)". Lexikon des gesamten Buchwesens Online. สืบค้นเมื่อ 2025-03-08.
  10. Turquette, Atwell R. (1958-03). "Max Black. Abstract and abstraction. Encyclopaedia Britannica, Encyclopaedia Britannica, Inc., Chicago-London-Toronto1956, Vol. 1, pp. 67–68; also Max Black. Abstract and abstraction. Encyclopaedia Britannica, Encyclopaedia Britannica, Inc., Chicago-London-Toronto 1957, Vol. 1, pp. 67–68". Journal of Symbolic Logic. 23 (1): 22–29. doi:10.2307/2964454. ISSN 0022-4812. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  11. "Neue deutsche Biographie (NDB)". Lexikon des gesamten Buchwesens Online. สืบค้นเมื่อ 2025-03-08.
  12. Köbler, Gerhard (2009-08-01). "Böhmer, Johann Friedrich, Regesta Imperii I. Die Regesten des Kaiserreichs unter den Karolingern 751-918 (987). Band 2 Die Regesten des Westfrankenreiches und Aquitaniens, Teil 1 Die Regesten Karls des Kahlen 840 (823)-877, Lieferung 1 840 (823)-848, bearb. v. Fees, Irmgard". Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte: Germanistische Abteilung. 126 (1): 457–458. doi:10.7767/zrgga.2009.126.1.457b. ISSN 2304-4861.
  13. "Alfred P. Smyth, ed., Medieval Europeans: Studies in Ethnic Identity and National Perspectives in Medieval Europe. Basingstoke, Eng., and London: Macmillan Press; New York: St. Martin's Press, 1998. Pp. xxi, 284. $59.95". Speculum. 74 (03): 882. 1999-07. doi:10.1017/s0038713400200390. ISSN 0038-7134. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  14. Vicario, Federico (2016). "Rezension zu: Scalon, Cesare et alii (a cura di): Nuovo Liruti. Dizionario biografico dei friulani". Ladinia. 40: 373–377. doi:10.54218/ladinia.40.373-377. ISSN 1124-1004.
  15. Abulafia, David, บ.ก. (2010), The new Cambridge medieval history. 5: c. 1198 - c. 1300 / ed. by David Abulafia (4. print ed.), Cambridge Univ. Pr, ISBN 978-0-521-36289-4 {{citation}}: |access-date= ต้องการ |url= (help)
  16. Decaluwé, Michiel; Izbicki, Thomas M.; Christianson, Gerald (2017). A companion to the Council of Basel. Brill's companions to the Christian tradition. Leiden Boston (Mass.): Brill. ISBN 978-90-04-22264-9.
  17. 17.0 17.1 Grothe, Ewald (2015), "Die Ordnung der Geschichte. Ernst Rudolf Huber und die Deutsche Verfassungsgeschichte seit 1789", Ernst Rudolf Huber, Nomos, pp. 279–303, สืบค้นเมื่อ 2025-03-07
  18. Grothe, Ewald (2015), "Die Ordnung der Geschichte. Ernst Rudolf Huber und die Deutsche Verfassungsgeschichte seit 1789", Ernst Rudolf Huber, Nomos, pp. 279–303, สืบค้นเมื่อ 2025-03-07
  19. "Manfred Botzenhart. <italic>Deutscher Parlamentarismus in der Revolutionszeit, 1848–1830</italic>. (Handbuch der Geschichte des deutschen Parlamentarismus.) Düsseldorf: Droste Verlag. 1977. Pp. 886. DM 160". The American Historical Review. 1978-02. doi:10.1086/ahr/83.1.188. ISSN 1937-5239. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  20. Mittelsdorf, Harald; Thüringen, บ.ก. (2000). 150 Jahre Erfurter Unionsparlament (1850 - 2000). Schriften zur Geschichte des Parlamentarismus in Thüringen (1. Aufl ed.). Erfurt: Thüringer Landtag [u.a.] ISBN 978-3-86160-515-7.
  21. Brauneder, Wilhelm (2002-08-01). "I. Die Erfurter Union und das Erfurter Unionsparlament 1850. Hg. v. Gunther Mai. II. 150 Jahre Erfurter Unionsparlament (1850-2000). Hg. v. Thüringer Landtag Erfurt, red. v. Harald Mittelsdorf". Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte: Germanistische Abteilung. 119 (1): 797–801. doi:10.7767/zrgga.2002.119.1.797. ISSN 2304-4861.
  22. Grothe, Ewald (2015), "Die Ordnung der Geschichte. Ernst Rudolf Huber und die Deutsche Verfassungsgeschichte seit 1789", Ernst Rudolf Huber, Nomos, pp. 279–303, สืบค้นเมื่อ 2025-03-07
  23. "The conflict between chancellor and emperor", The Emperor and His Chancellor, Cambridge University Press, pp. 40–58, 1983-02-24, สืบค้นเมื่อ 2025-03-07

ดูเพิ่ม

[แก้]